«Μια πρωτόγνωρη εκλογική αναμέτρηση, για τα δεδομένα της 5ης Γαλλικής Δημοκρατίας» θα έχουμε την Κυριακή 23 Απριλίου Γαλλία, καθώς οι προεδρικοί υποψήφιοι των δύο μεγάλων κομμάτων, τα οποία κυβερνούσαν επί δεκαετίες, είναι πολύ πιθανόν να μην περάσουν στο δεύτερο γύρο, τονίζει σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιος Κούλογλου, ενώ θεωρεί επίσης «πρωτόγνωρες» τις συνθήκες διακυβέρνησης, στην περίπτωση που εκλεγεί ο προπορευόμενος Emmanuel Macron, ο οποίος δεν διαθέτει κομματικό σχηματισμό για να στηρίξει την προεδρία του. Αν και θεωρεί την ανάδειξη της Le Pen λιγότερο πιθανή, σημειώνει ότι σε μια τέτοια περίπτωση, «η Ευρώπη θα έπαυε να υπάρχει», τουλάχιστον με τη σημερινή της μορφή.
Ο κ. Κούλογλου «βλέπει» ισχυροποίηση της Βρετανίδας πρωθυπουργού Theresa May, μέσα από τις εκλογές της 8ης Ιουνίου και θεωρεί αδύναμη την ηγεσία του Εργατικού Κόμματος, υπό τον Jeremy Corbyn, ο οποίος είπε «όχι» στο Brexit με «μισή καρδιά» και δεν κατάφερε να συσπειρώσει το κόμμα γύρω από ένα νέο πρόγραμμα και να ξεπεράσει τον θατσερισμό που έχει εμφιλοχωρήσει στην δεξιά πτέρυγα των Εργατικών.
Με αφορμή το δημοψήφισμα στην Τουρκία, πιστεύει ότι η χώρα οδηγείται σε ένα μονοπρόσωπο απολυταρχικό καθεστώς και ότι τα μέτωπα που έχει ανοίξει ο Erdogan με τους Κούρδους και τη Συρία, μαζί με την οικονομική κρίση θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερη καταπίεση ίσως και «αίμα».
Όσο για την ΕΕ, κατά τον κ. Κούλογλου, δεν θα αντιπαρατεθεί με τον Erdogan, εφαρμόζοντας «δύο μέτρα και δύο σταθμά», αντιμετωπίζοντας με «κυρώσεις» και «ψυχροπολεμικά» τον Putin και με «ανοχή» τον Τούρκο ηγέτη.
Ως προς τα ελληνοτουρκικά πιστεύει πάντως, ότι ο Τούρκος Πρόεδρος «δεν έχει την αντοχή να ανοίξει νέο μέτωπο στο Αιγαίο» και δεν αποκλείει μάλιστα καθόλου, να μην εμποδίσει τις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό, κάνοντας «μια κίνηση καλής θέλησης έναντι της Ευρώπης».
Η συνέντευξη του Στέλιου Κούλογλου στο ΑΠΕ-ΜΠΕ:
- Τα μάτια της Ευρώπης είναι στραμμένα στη Γαλλία, όπου την προσεχή Κυριακή έχουμε τη διεξαγωγή του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών
-Η εκλογική αναμέτρηση στη Γαλλία είναι χωρίς προηγούμενο. Για πρώτη φορά στην ιστορία της 5ης Γαλλικής Δημοκρατίας υπάρχει πιθανότητα να μη βρεθεί στο δεύτερο γύρο κανένας από τους υποψήφιους των δύο μεγάλων μπλοκ που κυβερνούσαν επί χρόνια τη χώρα. Ο σοσιαλιστής Benoit Hamon είναι σίγουρα εκτός δεύτερου γύρου (αυτό έχει γίνει ακόμη μία φορά στο παρελθόν) αλλά τώρα υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να μην περάσει ούτε ο εκπρόσωπος της Δεξιάς Francois Fillon.
Πάμε για πρωτόγνωρες καταστάσεις, είτε εκλεγεί ο Macron που δεν διαθέτει κόμμα να στηρίξει κοινοβουλευτικά την προεδρία του, είτε ο Jean-Luc Melenchon που εκπροσωπεί τη ριζοσπαστική αριστερά.
Στην περίπτωση βέβαια εκλογής της Le Pen, ενδεχόμενο λιγότερο πιθανό, η ΕΕ θα πάψει να υπάρχει, όπως τουλάχιστον την ξέρουμε σήμερα.
Προς το παρόν, όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά καθώς, επίσης για πρώτη φορά, λίγες μέρες πριν τις εκλογές ένα μεγάλο ποσοστό ψηφοφόρων δηλώνουν αναποφάσιστοι, κάνοντας τις δημοσκοπήσεις ακόμη λιγότερο αξιόπιστες.
- Τον Ιούνιο έχουμε εκλογές και στη Βρετανία, μετά την πρόωρη προκήρυξή τους από την πρωθυπουργό Theresa May.
-Η αιφνιδιαστική κίνηση της May έχει να κάνει με την εσωτερική πολιτική κατάσταση και τη μεγάλη υποχώρηση του Εργατικού κόμματος στις δημοσκοπήσεις. Δυστυχώς ο ηγέτης των Εργατικών Jeremy Corbyn υπονομεύτηκε από τη μπλερική δεξιά πτέρυγα των Εργατικών και δεν έχει καταφέρει ως τώρα να συγκεντρώσει μεγάλες δυνάμεις γύρω από ένα πρόγραμμα που θα αμφισβητούσε τη βαριά κληρονομιά του θατσερισμού. Μια βασική αιτία της αποτυχίας του Κόρμπιν είναι η στάση που τήρησε στο δημοψήφισμα για το Brexit, στο οποίο αντιτάχθηκε με μισή καρδιά, καθώς η εργατική τάξη που έχει πληγεί από την κρίση ήταν υπέρ του Brexit. Η May εκμεταλλεύεται την παραζάλη της βρετανικής κοινωνίας με το Brexit και εκτός απροόπτου θα κερδίσει με μεγάλη διαφορά, γι αυτό εξάλλου έκανε και τις εκλογές.
-Στον απόηχο του δημοψηφίσματος στην Τουρκία, είχαμε και την απόρριψη των ενστάσεων περί της νομιμότητάς του, από το Εκλογικό Συμβούλιο
-Η απόρριψη της προσφυγής της αντιπολίτευσης για τις παραβιάσεις της νομοθεσίας ήταν αναμενόμενες. Όλοι οι παρατηρητές συμφωνούσαν ότι αν η διαφορά περιοριστεί τις 1-2 μονάδες υπέρ του «όχι» ο Erdogan θα προχωρούσε σε αλλοίωση του εκλογικού αποτελέσματος και αυτό φαίνεται ότι έγινε.
-Ποιες πολιτικές αναμένεται να ακολουθήσει στο εσωτερικό ο Erdogan μετά τις συνταγματικές αλλαγές
-Η Τουρκία είναι χωρισμένη στα δύο. Τα οικονομικά προβλήματα μεγαλώνουν και ο Erdogan δεν έχει παρά να αυξήσει την καταπίεση στο εσωτερικό της χώρας, εναντίον του Τύπου και όσων τον αντιπολιτεύονται. Ειδικά απέναντι στους Κούρδους, δεδομένου μάλιστα ότι η επιτυχία του στηρίχθηκε στην συμμαχία με τους εθνικιστές ακροδεξιούς.
Ο Erdogan έχει ανοίξει πολλά μέτωπα, τόσο με τον συγκαλυμμένο εμφύλιο στο εσωτερικό με τους Κούρδους, όσο και με την στρατιωτική επέμβαση στη Συρία. Όλο αυτό δημιουργεί ένα μεγάλο αδιέξοδο και όπως δεν υπάρχει πλέον η δυνατότητα δημοκρατικής διεξόδου με εκλογές, η Τουρκία οδηγείται αναγκαστικά σε ένα μονοπρόσωπο δικτατορικό καθεστώς. Το πώς θα τελειώσει αυτό κανείς δεν μπορεί να προβλέψει, αλλά το πιο πιθανό είναι με αίμα. Ειδικά αν η οικονομική κρίση βαθύνει, πάμε σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις.
-Πώς μπορούν οι εξελίξεις στην Τουρκία να επηρεάσουν την Ελλάδα
Για την Ελλάδα, παρά τους φόβους που εκφράζονται, θεωρώ ότι ο Erdogan δεν αντέχει να ανοίξει ένα ακόμη μέτωπο στο Αιγαίο. Μπορεί φυσικά για εσωτερικούς πολιτικούς λόγους να ανακινεί κατά καιρούς ζητήματα, αλλά το κάνει βασικά για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης. Βεβαίως, το να παίζει κανείς με τη φωτιά δεν είναι ό,τι καλύτερο χρειάζονται οι σχέσεις καλής γειτονίας.
Για το Κυπριακό, θεωρώ μάλιστα πιθανό ότι δεν θα εμποδίσει τη διαδικασία εξεύρεσης λύσης, γιατί χρειάζεται μια διεθνή επιτυχία και ένα χειρονομία καλής θέλησης απέναντι στην Ευρώπη.
-Πώς διαμορφώνονται οι σχέσεις Τουρκίας-ΕΕ
-Η ΕΕ και ιδίως η Γερμανία-κυρίως λόγω και της προεκλογικής περιόδου εκεί- είναι όμηροι του Erdogan. Μετά την αποτυχία να αντιμετωπιστεί το προσφυγικό, σύμφωνα με τις αξίες της ΕΕ και του ανθρωπισμού, η ευρωπαϊκή ηγεσία είναι υποχρεωμένη να ανέχεται τις παραβιάσεις της δημοκρατίας από τον Erdogan. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Κομισιόν, πριν ακόμη ολοκληρωθεί η καταμέτρηση και εξεταστούν οι ενστάσεις της αντιπολίτευσης, έσπευσε να χαρακτηρίσει τον Erdogan ως νικητή, ζητώντας απλώς να ακολουθήσει πολιτική εθνικής συμφιλίωσης. Αυτό το status quo δεν φαίνεται να αλλάζει, εκτός αν ο Erdogan επιμείνει στην πρόκρισή του να επαναφέρει τη θανατική ποινή που θεωρείται casus belli για την Ευρώπη. Πιστεύω ότι θα το παζαρέψει για να εξασφαλίσει ανοχή στο καθεστώς του και γι'' αυτό το έκανε κιόλας.
-Ως πού μπορεί να φτάσει την αντιπαράθεσή της η ΕΕ με την Τουρκία;
-Αυτό που θα ΄πρεπε να κάνει η ΕΕ, είναι να μην εφαρμόζει δύο μέτρα και δύο σταθμά στην εξωτερική της πολιτική. Π.χ. κυρώσεις και ψυχροπολεμικό κλίμα στον Putin και ανοχή στον Erdogan. Αν η ΕΕ ήταν ειλικρινής στην πρόθεσή της να δει την Τουρκία ως μέλος, θα είχε βοηθήσει πολύ τη δημοκρατική αντιπολίτευση. Ο Erdogan αξιοποίησε δημαγωγικά το γεγονός ότι οι πολίτες του, ακόμη κι οι πιο φιλοευρωπαίοι είναι δυσαρεστημένοι από την υποκριτική πολιτική της ΕΕ, που έφτασε να διορίσει τον Erdogan συνοριοφύλακα της Ευρώπης. Στην πραγματκότητα, η ΕΕ ποτέ δεν πίεσε σοβαρά τον Erdogan για εκδημοκρατισμό και το ίδιο θα εξακολουθήσει να κάνει και τώρα. Μάλιστα μόλις ο Erdogan διαμαρτυρήθηκε για ένα σχόλιο μιας χιουμοριστικής εκπομπής στη γερμανική τηλεόραση, η δικαιοσύνη της Γερμανίας κίνησε δίωξη εναντίον του παρουσιαστή.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Φωτογραφία: SOOC
