Οι υπηρεσίες ασφαλείας του ποταμού στο Παρίσι πηγαινοέρχονται στον φουσκωμένο και λασπωμένο Σηκουάνα. Δεν είναι σίγουρο πλέον ότι τα φουσκωτά σκάφη θα μπορούν να περνούν κάτω από τις γέφυρες όταν η στάθμη των υδάτων θα φθάσει στο υψηλότερο σημείο της σήμερα.
Στις όχθες του Σηκουάνα, σωροί ξύλων, σκουπιδιών που μεταφέρθηκαν από τα νερά. Κοντά στην αποβάθρα των Ηλυσίων Πεδίων, ένας μουσκεμένος αρουραίος ψάχνει καταφύγιο στον σωρό των σκουπιδιών. Μία αυτοσχέδια εξέδρα έχει στηθεί για να επιτρέπει την πρόσβαση στα Μπατό Μους.
Πιο μακριά, αυτοκίνητα παρκαρισμένα στις αποβάθρες μισοβυθισμένα. Και η πλατεία του Βερ Γκαλάν στην άκρη του Ιλ Σεν Λουί είναι τελείως καλυμμένη από τα λασπωμένα νερά.
Ωστόσο, οι περαστικοί, τουρίστες ή κάτοικοι, δεν ανησυχούν. «Απέχουμε πολύ από το ιστορικό ρεκόρ του 1910», όταν η στάθμη των νερών του Σηκουάνα έφθασε τα 9 μέτρα.
Στον σταθμό του μετρό του Σεν Μισέλ, οι επιβάτες δεν μπορούν να επιβιβασθούν στη γραμμή που κατευθύνεται προς βορρά περνώντας κάτω από το ποτάμι, εξαιτίας των διαρροών που παρουσιάστηκαν στα τοιχώματα.
Στο ίδιο σημείο, η κυκλοφορία του προαστιακού έχει διακοπεί. Τεχνικοί της εταιρείας κλείνουν το σύστημα εξαερισμού για την προστασία των εγκαταστάσεων.
Ο Αλέκ, 43 ετών, που ζει από τα παιδικά του χρόνια σε μία φορτηγίδα-σπίτι στον Σηκουάνα, αγκυροβολημένη στην προκυμαία της γέφυρας Αλεξάντρ ΙΙΙ, δεν εντυπωσιάζεται. Τέτοιες πλημμύρες, έχει δει πολλές.
«Στις αρχές της δεκαετίας του ''80, απομακρυνθήκαμε, το νερό είχε ανέβει πολύ ψηλότερα», λέει φορώντας τις ψηλές του γαλότσες.
Κοντά στην Πλας ντε λα Κονκόρντ, ο 47χρονος Ντομινίκ, επίσης κάτοικος , εδώ και τρεις μήνες, του ποταμού, μαζί με τη γυναίκα του, τα παιδιά του, το σκύλο τους, δεν είναι τόσο ήρεμος.
«Την Κυριακή, η στάθμη του νερού βρισκόταν στο 1,56 μέτρο και τώρα έχει φθάσει στα 5 μέτρα», λέει ανήσυχος προσπαθώντας να υψώσει οχυρώματα για να προστατεύσει τη φορτηγίδα- σπίτι του.
Στη γέφυρα της Αλμά, το νερό έχει φθάσει μέχρι τα γόνατα του αγάλματος του ζουάβου, σημείο αναφοράς για τους Παριζιάνους. «Χθες το νερό βρισκόταν μέχρι τους αστραγάλους», λέει ένας γείτονας που ήρθε να πάρει αναμνηστικές φωτογραφίες ανάμεσα σε πλήθος τουριστών.
Ο ιταλο-μαροκινός Μοχάμεντ Αμίν, που κατοικεί στη Βενετία, είναι ήρεμος. «Έχω συνηθίσει να περπατώ με το νερό μέχρι τα γόνατα, στην πλημμυρίδα. Αλλά οι Παριζιάνοι δεν είναι συνηθισμένοι...».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
