Σαββάκης (ΣΒΕΕ): Δεν έχουμε να χωρίσουμε κάτι με το ΣΕΒ

Σαββάκης (ΣΒΕΕ): Δεν έχουμε να χωρίσουμε κάτι με το ΣΕΒ

Του Γιώργου Φιντικάκη

Την ενίσχυση της φωνής της μεταποίησης στους κόλπους των θεσμικών οργάνων του επιχειρηματικού κόσμου, διεκδικεί ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος, που αναγνωρίστηκε πρόσφατα από την κυβέρνηση ως ισότιμος κοινωνικός εταίρος, προκαλώντας τη δυσαρέσκεια των εργοδοτικών οργανώσεων και όχι μόνο.

Σε αυτό ακριβώς το μοτίβο, και παρ'' ότι επιχείρησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος Αθ.Σαββάκης εμφανίσθηκε σήμερα αρκετά γενναιόδωρος ως προς τη στάση της κυβέρνησης απέναντι στη Βόρεια Ελλάδα, μιλώντας για το προσωπικό ενδιαφέρον του Πρωθυπουργού για την ευρύτερη περιοχή, παρ'' ότι εκκρεμούν ακόμη πολλά να γίνουν.

“Τουλάχιστον σε επίπεδο επικοινωνίας, η κυβέρνηση έχει ασχοληθεί με τη Θεσσαλονίκη, περισσότερο απ'' ότι άλλες”, ανέφερε ο κ. Σαββάκης, φέρνοντας ως παράδειγμα το γραφείο Πρωθυπουργού στη πόλη, και τον ανοικτό διάυλο επικοινωνίας του Μαξίμου με φορείς και εξαγωγείς της Β.Ελλάδος, παρ'' ότι, όπως προσέθεσε, απομένουν ακόμη πολλά να γίνουν σε θέματα ουσίας.

Στη πραγματικότητα οι βορειοελλαδίτικες βιομηχανίες, παρ'' ότι εκπροσωπούν ένα μικρό ποσοστό του βιομηχανικού ΑΕΠ, διαβλέπουν με αφορμή την ανακήρυξη τους σε κοινωνικό εταίρο, την ευκαιρία να διεκδικήσουν μεγαλύτερα ποσά από κοινοτικά προγράμματα όπως για παράδειγμα στον τομέα της έρευνας, να αποκτήσουν μεγαλύτερη πολιτική παρέμβαση σε θέματα που άπτονται του επιχειρείν στη Βόρεια Ελλάδα, και να αναβαθμίσουν συνολικά το ρόλο τους.

Στρατηγική για την οποία δεν άφησε περιθώρια παρερμηνειών, κατά την παρουσίαση σήμερα των στόχων του ΣΒΕΕ, ο επικεφαλής του συνδέσμου Αθανάσιος Σαββάκης. Αν και επιχείρησε να περάσει το μήνυμα ότι ο ΣΒΕΕ δεν έχει να χωρίσει τίποτα από το ΣΕΒ, εντούτοις κατέστησε σαφές ότι έχει σε πολλά σημεία διαφορετική προσέγγιση με το δεύτερο.

Καταρχήν μίλησε για ένα σημαντικό έλλειμμα εκπροσώπησης της μεταποίησης, αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο να κληθεί σταδιακά να καλύψει το κενό αυτό ο ΣΒΕΕ, που σημειωτέον αποτελεί από τα ιδρυτικά μέλη της “Ελληνικής Παραγωγής”. Του συνδέσμου δηλαδή που ίδρυσε πριν από περίπου ένα χρόνο ο επικεφαλής του ομίλου Βιοχάλκο, Ν.Στασινόπουλος, με ατζέντα, να ενδυναμωθεί η φωνή της βιομηχανίας στους κόλπους του ΣΕΒ, κάνοντας πολλούς τότε να μιλήσουν για μια "εσωτερική αντιπολίτευση" . “Τα τελευταία χρόνια, η βιομηχανία όχι μόνο δεν ήταν στο επίκεντρο για το ΣΕΒ, αλλά ούτε καν στις προτεραιότητές του”, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά σήμερα ο κ. Σαββάκης.

Συμφωνία με αναπτυξιακό χαρακτήρα

Ερωτηθείς για τη συμφωνία των Πρεσπών, προέβλεψε ότι θα έχει αναπτυξιακό χαρακτήρα, ότι η πολιτική εξομάλυνση με τα Σκόπια θα φέρει περαιτέρω επέκταση στη γείτονα των ελληνικών επιχειρήσεων, οι οποίες αποτελούν ούτως ή άλλως τον 4ο μεγαλύτερο επενδυτή.

Ταυτόχρονα προανήγγειλε ότι άμεσος στόχος του ΣΒΕΕ είναι να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που του παρέχει ο ρόλος του ισοδύναμου κοινωνικού εταίρου, και σε δεύτερο στάδιο, να πρωταγωνιστήσει για την δημιουργία μιας τριτοβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης για τη βιομηχανία, όπως συμβαίνει στην Ιταλία (Confidustria), κάτι που σήμερα στην Ελλάδα δεν υπάρχει. Σημειώνεται ότι οι σημερινοί σύνδεσμοι αποτελούν δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις. Σε αυτή τη λογική θα υπάρξουν επαφές με περιφερειακούς συνδέσμους, όπως χαρακτηριστικά είπε ο κ. Σαββάκης, δίχως να διευκρινίσει με ποιους.

Ερωτηθείς πάντως για το αν συμφωνεί με την πρόσφατη αναφορά Φέσσα ότι ο Πρωθυπουργός, με την απόφαση ανάδειξης του ΣΒΕΕ σε ισότιμο κοινωνικό εταίρο, προσπαθεί να διχάσει τον επιχειρηματικό κόσμο, ο κ. Σαββάκης σημείωσε ότι δεν έχει να χωρίσει κάτι με τον ΣΕΒ. "Διχασμός μπορεί να υπάρξει στην περίπτωση που κάποιος σηκώσει το γάντι", τόνισε με νόημα ο πρόεδρος του ΣΒΕΕ, υπενθυμίζοντας ότι το αίτημα του συνδέσμου για να αναγνωριστεί ως κοινωνικός εταίρος, έχει διατυπωθεί εδώ και 40 χρόνια, και προσθέτοντας ότι εγκρίθηκε τελικά τον περασμένο Οκτώβριο.

Ερωτηθείς για τις απόψεις του στα εργασιακά, ο κ. Σαββάκης τάχθηκε υπέρ της αύξησης του κατώτατου μισθού, με προϋπόθεση τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, τονίζοντας ότι το δημοσιονομικό περιθώριο που δημιουργείται θα πρέπει να κατευθυνθεί σε φοροελαφρύνσεις για τις επιχειρήσεις και κυρίως τη βιομηχανία.