Με τον ελληνικό πληθυσμό να είναι πλήρως εμβολιασμένος σε ποσοστό 59% και τους ευπαθείς ηλικιωμένους -μετά από εκστρατείες πειθούς, εκκλήσεις, καταδρομικές αποστολές στα χωριά τους και εμβολιασμούς με κινητά συνεργεία κατ’ οίκον να έχουν εμβολιαστεί σε ποσοστό 79%-είναι πλέον ξεκάθαρο ότι η επιχείρηση Ελευθερία έχει φτάσει σε ένα τέλμα και τα όρια εμβολιασμού σε ορισμένες ομάδες έχουν πιάσει ταβάνι. Η μεγάλη μείωση του ρυθμού εμβολιασμών αποδεικνύεται και από το γεγονός πως ενώ τον περασμένο Μάιο, στην χώρα μας γίνονταν ημερησίως 120.000 εμβολιασμοί και είμαστε επιχειρησιακά ικανοί να κάνουμε ακόμα και 140.000 ημερησίως, το τελευταίο διάστημα γίνονται 20.000 εμβολιασμοί, ήτοι το 1/6 του Μαϊου και το 1/7 των δυνατοτήτων μας.
Χαμηλό το τείχος ανοσίας
Το τείχος ανοσίας, έτσι όπως διαμορφώνεται στο 69% - 70% αν στους εμβολιασμένους προσθέσουμε και το 10% του πληθυσμού που νόσησαν παραμένει χαμηλό για να ανακόψει το κύμα της μετάλλαξης Δέλτα, αλλά έστω κι έτσι βοήθησε να μην επιδεινωθεί η επιδημιολογική εικόνα στα μεγάλα αστικά κέντρα μετά τις καλοκαιρινές διακοπές και την επιστροφή των εκδρομέων.
Υπάρχουν βέβαια περιοχές κυρίως της κεντρικής και της βορείου Ελλάδας με αυξημένο ιικό φορτίο που προβληματίζει τους ειδικούς όπως η Πιερία, η Ημαθία και η Πέλλα, αλλά και πάλι η αναπληρώτρια υπουργός Υγείας Μίνα Γκάγκα εκτιμά πως δεν θα δούμε ραγδαία αύξηση των κρουσμάτων-με κατακλυσμιαίο ρυθμό όπως είχε συμβεί στη Βόρειο Ελλάδα κατά το δεύτερο κύμα, πέρσι τον «μαύρο» Νοέμβρη και πως η πίεση στο Σύστημα Υγείας θα είναι σαφέστερα πιο ήπια κι ελεγχόμενη.
Το νέο προφίλ των ανεμβολίαστων
Στο σημείο που βρισκόμαστε οι θιασώτες του εμβολιασμού έχουν πλέον εμβολιαστεί και δεν έχει μείνει κανείς τους ανεμβολίαστος. Οι μη εμβολιασμένοι πολίτες, που αντιστοιχούν στο 40% περίπου του εγχώριου πληθυσμού δεν αποτελούν ένα ομοιογενή πληθυσμό, στον οποίο κάποιοι βιάζονται να του αποδώσει τον ενιαίο χαρακτηρισμό «αντιεμβολιαστές».
«Στην πραγματικότητα αυτός ο ανομοιογενής πληθυσμός περιλαμβάνει τρεις κατηγορίες ανθρώπων, που δεν ωθούνται από τα ίδια κίνητρα ούτε έχουν τα ίδια επιχειρήματα» εξηγεί ο Βασίλης Βαμβακάς, αναπληρωτής καθηγητής κοινωνιολογίας της επικοινωνίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, προσθέτοντας πως στην πατρίδα μας συναντούμε τρία «είδη» αντιεμβολιαστών. Το πρώτο αφορά τον σκληρό πυρήνα των αμετανόητων αντιεμβολιαστών και περιλαμβάνει ανθρώπους που διαφωνούν πολιτικά με τον εμβολιασμό και το πιστοποιητικό εμβολιασμού και έχουν αναγάγει την κόντρα τους με τους «εμβολιαστές» σε συνδικαλιστικό ζήτημα.
Όπως μάλιστα επισημαίνει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου σε αυτή τη σκληροπυρηνική κατηγορία των αρνητών ανήκουν άνθρωποι που αρνούνται τον ίδιο τον ορθολογισμό και δεν μπορούμε να τους μεταπείσουμε με τίποτα, με τον αναπληρωτή καθηγητή πνευμονολογίας Στέλιο Λουκίδη από το νοσοκομείο «Αττικόν» να λέει χαρακτηριστικά πως πρόκειται για ανθρώπους που αρνούνται τα πάντα, χωρίς να προβάλλουν επιχειρήματα, μόνο και μόνο για να πάνε κόντρα.
Το δεύτερο είδος των αντιεμβολιαστών είναι άνθρωποι που φοβούνται τον εμβολιασμό για τον κορονοϊό. Πρόκειται για συμπολίτες μας με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο -όπως έχουν δείξει όλες οι έρευνες-που πέρα από τον ίδιο τον φόβο της πανδημίας, τρόμαξαν πολύ με τα αντιφατικά μηνύματα τα οποία κυριάρχησαν όλο αυτό το διάστημα και μεγέθυναν στο μυαλό τους τις παρενέργειες των εμβολίων. «Οι εμβολιασμοί των υγειονομικών στα νοσοκομεία έδειξαν πως το ποσοστό συμμόρφωσης (στον υποχρεωτικό εμβολιασμό) είναι ευθέως ανάλογο με το επίπεδο της μόρφωσης» σχολιάζει ο πρόεδρος του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου Αθανάσιος Εξαδάκτυλος.
Από τη μεριά του ο ψυχίατρος-ψυχοθεραπευτής Δημήτρης Οικονόμου επισημαίνει ότι η συχνή αλλαγή των δεδομένων κατά την πορεία της πανδημίας, η ευρωπαϊκή Βαβέλ που επικράτησε για μήνες σχετικά με τα κριτήρια χορήγησης των εμβολίων με αδενοϊό που σχετίστηκαν με αυξημένο κίνδυνο θρομβώσεων και γενικά η σύγχυση που κυριάρχησε εντείνει με μαθηματική ακρίβεια την ανασφάλεια των ανασφαλών συμπολιτών μα, ενώ στον αντίποδα τα ξεκάθαρα επιστημονικά μηνύματα βοηθούν της εκστρατεία πειθούς για την χρησιμότητα των εμβολίων.
Ένα παράδειγμα φοβισμένων πολιτών αποτελούν οι κάτοικοι περιοχών της Κρήτη, καθώς ο πληθυσμός του νησιού επηρεάστηκε δραματικά από τον θάνατο της 44χρονης γυναίκας μετά από θρομβωτικό επεισόδιο που συσχετίστηκε με τον εμβολιασμό της για τον κορονοϊό με το σκεύασμα της ΑΖ. Οι κρητικοί δεν θεωρούν ότι με την παλικαριά τους θα νικήσουν τον κορονοϊό. Φοβούνται ξεκάθαρα τις παρενέργειες, ότι μπορεί να συμβεί και σε αυτούς….
Το τρίτο είδος των αντιεμβολιαστών αφορά επιφυλακτικούς ανθρώπους, οι οποίοι χρειάζονται μία παρότρυνση από τον οικογενειακό τους γιατρό, τον φαρμακοποιό τους, έναν άνθρωπο που εμπιστεύονται για να μεταπειστούν και να εμβολιαστούν. Τους ανθρώπους αυτούς εντόπισε και έρευνα του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών, η οποία φανερώνει πως το 12% των μη εμβολιασμένων (ένας στους οκτώ), θα μπορούσε να πεισθεί να κάνει το εμβόλιο από τον οικογενειακό του γιατρό. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν ανάγκη να τους μιλήσει με λόγια σταράτα και επιστημονική διαφάνεια ο γιατρός που τους παρακολουθεί χρόνια.
Γι αυτό άλλωστε η Κυβέρνηση έχει επενδύσει πολλά στην συστράτευση των παιδιάτρων στην επιχείρηση εμβολιασμού που πρακτικά θα ξεκινήσουν να εμβολιάζουν παιδιά ηλικίας 12-17 ετών στα ιατρεία τους κατά τα τέλη Σεπτεμβρίου. Ένα μήνυμα προς όλους τους γονείς παιδιών κι εφήβων αυτής της ηλικιακής ομάδας στέλνει ο ομότιμος καθηγητής παιδιατρικής κι ενδοκρινολογίας Γιώργος Χρούσος υπενθυμίζοντας ότι το εμβόλιο είναι «όπλο» για να κρατήσουμε τα σχολεία ανοιχτά και να μην επηρεαστεί η καθημερινότητα των παιδιών, όπως συνέβη την προηγούμενη χρονιά με τα περιοριστικά μέτρα.
Τα lockdown εγκλώβισαν τα παιδιά και συνέβαλαν στο να αυξηθούν οι δείκτες παχυσαρκίας στον νεανικό ελληνικό πληθυσμό (κι όχι μόνο), ενώ με το καθισιό και την ψηφιακή ψυχαγωγία μπροστά σε μια οθόνη ακόμα και στα παιδιά που δεν αυξήθηκε το σωματικό τους βάρος, άλλαξε το ποσοστό λίπους στο σώμα τους. Τα παιδιά κι οι έφηβοι από την έλλειψη φυσικής δραστηριότητας έχασαν μυϊκό ιστό και απέκτησαν περισσότερο λιπώδη ιστό, κάτι πολύ ανησυχητικό για μια χώρα που κρατά τα σκήπτρα στην παιδική υπερβαρότητα και παχυσαρκία στην Ευρώπη.
Στο στόχαστρο των συνεχιζόμενων εκστρατειών πειθούς βρίσκονται οι δύο τελευταίες κατηγορίες αντιεμβολιαστών, οι φοβισμένοι και οι επιφυλακτικοί, καθώς οι πρώτοι (που έχουν πολιτικό έρεισμα) θεωρούνται αγύριστα κεφάλια. Στο μεταξύ το οριακά χαμηλό ποσοστό εμβολιαστικής κάλυψης που έχουμε επιτύχει σαν χώρα δεν μας επιτρέπει να χάσουμε ούτε μια περαιτέρω ποσοστιαία μονάδα και γι αυτό αναζωπυρώνεται εντός των συνόρων η συζήτηση για την 3η δόση.
Στην ερώτηση «γιατί να γίνεται τόσος ντόρος για την 3η δόση» μια από τις πιθανές απαντήσεις είναι ότι η ταχύτατη μείωση των εξουδετερωτιών αντισωμάτων σε ηλικιωμένους κι ευπαθείς μπορεί να οδηγήσει σε μια εικονική εμβολιαστική κάλυψη που στα χαρτιά είναι κοντά στο 60% (και με τους νοσήσαντες στο 70%), αλλά στην πράξη είναι πολύ χαμηλότερη. «Δεδικασμένο» για κάτι τέτοιο ήδη υπάρχει. Έλαβε χώρα στις Σευχέλλες που παρότι υπήρξε το πιο εμβολιασμένο νησί του πλανήτη δεν γλύτωσε από ένα ισχυρό πανδημικό κύμα.
