Στα μέτρα που πρέπει να ληφθούν άμεσα μετά τις πυρκαγιές, αναφέρθηκε ο καθηγητής περιβαλλοντικής μηχανικής ΑΠΘ Δημοσθένης Σαρηγιάννης, επισημαίνοντας πως αναμενόταν έως το 2030 να υπάρξει ένταση των λεγόμενων ακραίων φαινομένων όπως ο καύσωνας και οι πυρκαγιές, αλλά οι εξελίξεις επιταχύνθηκαν κατά μία δεκαετία νωρίτερα.
Μιλώντας στην ΕΡΤ ο Δημοσθένης Σαρηγιάννης, σημείωσε επίσης ότι «περιοχές όπως η Λιβαδειά, η Κόρινθος, η Λαμία, τα Φάρσαλα, παρά το γεγονός ότι απέχουν αρκετά από τα πύρινα μέτωπα, έχουν επιβαρυμένη ατμόσφαιρα, λόγω της μεταφοράς σωματιδίων από τον αέρα.
Περιμέναμε ότι έως το 2030 θα υπήρχε ένταση των λεγόμενων ακραίων φαινομένων όπως ο καύσωνας και οι πυρκαγιές, αλλά οι εξελίξεις έχουν επιταχυνθεί κατά μία δεκαετία νωρίτερα και τα πλάνα πρέπει να γίνουν σχέδια και να εφαρμοστούν στην πράξη.
Το επιστημονικό δυναμικό έχει κάνει τη δουλειά του ως προς τη μελέτη, απαιτείται η ενεργή συμμετοχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, γιατί μιλάμε για τις Περιφέρειες και της κεντρικής διοίκησης».
Ο κ. Σαρηγιάννης επισήμανε ότι πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι «το ζήτημα της οικονομικής ανάπτυξης πρέπει να είναι συνυφασμένο και να περνάει μέσα από το φίλτρο της βιωσιμότητας του οικοσυστήματος».
Επίσης τόνισε ότι ζητάει «να γίνει μία διαδικασία πολιτικής συμφωνίας – σύγκλισης για προστασία από την κλιματική αλλαγή, με θέματα πυροπροστασίας, αναμόρφωσης του οικονομικού συστήματος, τι είδους παροχών στον τουρισμό στις περιοχές που επλήγησαν από τις πυρκαγιές».
Αναφερόμενος σε επιμέρους τομείς όπως οι καλλιέργειες, η υλοτομία, τα μελίσσια (η Εύβοια έδινε το 60% της παραγωγής όλης της χώρας), τόνισε ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα γιατί το οικοσύστημα έχει πληγεί αρκετά και θα είναι δύσκολη η επαναφορά του.
Σε σχέση με τη φύση και το οικοσύστημα, σχολίασε πως: «πρέπει να αφουγκραζόμαστε τις τοπικές κοινωνίες, θυμίζοντας ότι στο παρελθόν οι παππούδες μας πολεμούσαν τη φωτιά με φωτιά, καίγοντας μία έκταση στην οποία όταν έφτανε η φωτιά έβρισκε καμένο και σταματούσε, επιλογή που σήμερα εκ του νόμου απαγορεύεται».
Συνέχισε λέγοντας ότι: «Στις πυρκαγιές πρέπει να χαράσσονται γραμμές άμυνας όπου πρέπει να γίνεται η αντιμετώπιση της πυρκαγιάς. Άσχετα αν υπήρξαν εμπρησμοί, το γεγονός ότι υπήρχε καύσιμη ύλη, σχετίζεται με την κλιματική αλλαγή. Επίσης είναι προβλεπόμενοι οι κίνδυνοι από πλημμύρες και διαβρώσεις εδαφών και πρέπει από τώρα να χαράξουμε γραμμές άμυνας για να τα αντιμετωπίσουμε.
Όταν τα σωματίδια κατακαθίσουν στο έδαφος θα πρέπει να κάνουμε μελέτες στο έδαφος και τον υδροφόρο ορίζοντα, ειδικά στις περιοχές που έχει καεί ελενίτ και να φύγει το έδαφος σε πάχος δύο εκατοστών σαν τοξικό απόβλητο».
