«Βδελυρή, ως προς τις επιπτώσεις της σε ανθρώπους, σε μία ιδιαίτερα ευαίσθητη περίοδο της ζωής τους και εξαιρετικά οικονομικά επώδυνη για τα ασφαλιστικά ταμεία και τη δημόσια περιουσία» χαρακτηρίζει, με δηλώσεις του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο πρόεδρος της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας (ΕΑΕ), Ευάγγελος Φιλόπουλος, τη δράση της "εγκληματικής συμμορίας" που υπεξαιρούσε για αρκετά χρόνια ακριβά αντικαρκινικά φάρμακα από νοσοκομεία και τα διοχέτευε στις αγορές της κεντρικής Ευρώπης.
Κάνει λόγο για «βαριές τιμωρίες» που πρέπει να επιβληθούν και θέτει ζήτημα «φύλαξης» των φαρμάκων υψηλού κόστους ,αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι «το κάθε φιαλίδιο κοστίζει όσο ένα ρόλο με χρυσές λίρες» και υπογραμμίζει ότι «η εποχή της αθωότητας, στη διακίνηση των φαρμάκων έχει περάσει ανεπιστρεπτί».
Η Ιδιαιτερότητα της Ελλάδας με τη διαφορά τιμών
Ο πρόεδρος της ΕΑΕ αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι «κρούσματα παραβατικότητας γιατρών ή άλλων λειτουργών του χώρου της υγείας με σκοπό τον παράνομο πλουτισμό συμβαίνουν συνεχώς σε όλες τις χώρες (και στις πιο προοδευμένες) και αυτές οι πρακτικές συνδέονται συνήθως με παράνομες χρεώσεις των ασφαλιστικών ταμείων για μη πραγματοποιηθείσες υπηρεσίες, παράνομες συνταγογραφήσεις, πλαστές βεβαιώσεις και άλλα.
Στην Ελλάδα, ισχύουν τα ίδια, αλλά υπάρχει και μία ιδιαιτερότητα και αυτή δεν είναι άλλη από τη διαφορά τιμών που υπάρχει, και στα κοινά και στα ακριβά φάρμακα, μεταξύ της Ελλάδας και ορισμένων χωρών της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης. Η διαφορά είναι τόσο σημαντική, ώστε να αποτελεί πραγματικό πειρασμό για όποιον έχει τάση να παρανομήσει να εκμεταλλευτεί αυτό το γεγονός μέσω διακίνησης φαρμάκων από την Ελλάδα στην Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη.
Και αν συχνά γινόμαστε μάρτυρες ελλείψεων φαρμάκων στην αγορά, που οι φαρμακευτικές ενώσεις την αποδίδουν στην αθρόα εξαγωγή φαρμάκων από την Ελληνική αγορά, η περίπτωση των ογκολογικών φαρμάκων χρήζει ιδιαίτερης ευαισθησίας και προσοχής».
Έλλειψη μέτρων φύλαξης πανάκριβων φαρμάκων
Ο κ. Φιλόπουλος εξηγεί ότι «παλαιότερα, τα φάρμακα γενικώς, αλλά και ειδικώς στην ογκολογία, είχαν χαμηλές τιμές, γεγονός που έκανε τον τρόπο διαχείρισης τους στο λιανεμπόριο και στα νοσοκομεία να είναι αρκετά χαλαρός. Σήμερα, όμως υπάρχουν πολλά φάρμακα, ιδίως τα λεγόμενα καινοτόμα αντικαρκινικά όπου το κάθε φιαλίδιο κοστίζει τόσο πολύ, όσο ένα ακριβό κόσμημα ή ένα ρόλο με χρυσές λίρες.
Και ενώ στα κοσμηματοπωλεία και όπου ανταλλάσσονται λίρες υπάρχουν δρακόντεια μέτρα φύλαξης, ανάλογη σοβαρότητα και αυστηρότητα δεν φαίνεται να υπάρχει στα ελληνικά νοσοκομεία, όχι μόνο τα δημόσια αλλά και στα ιδιωτικά, όπου φυλάσσονται και διακινούνται αυτά τα πανάκριβα φάρμακα. Η εποχή της αθωότητας, η εποχή της ελευθερίας κινήσεων και πρακτικών στον χώρο διακίνησης των φαρμάκων, εντός και εκτός νοσοκομείων, εξ αντικειμένου αποτελεί πλέον μακρινό παρελθόν».
Επιτακτική ανάγκη η θέσπιση μηχανισμού ελέγχου
«Είναι επιτακτική η ανάγκη να ζητήσουμε από την Πολιτεία να θεσπίσει ή να αξιοποιήσει μηχανισμούς ελέγχου με τέτοιους τρόπους, ώστε κανένας που εμπλέκεται στη διακίνηση φαρμακευτικού υλικού να μην αισθάνεται ότι μπορεί ανενόχλητα ή εύκολα να προβεί σε λαθροχειρίες, σε υπεξαιρέσεις. Ακόμα και η χρήση ανεξάρτητων ελεγκτικών εταιρειών για την αποτίμηση της απογραφής των φαρμακευτικών αποθηκών στα δημόσια νοσοκομεία θα μπορούσε να αποτελέσει ευπρόσδεκτη λύση».
Τιμωρία ενόχων
Ο πρόεδρος της ΕΑΕ, κάνει ιδιαίτερη αναφορά στην τιμωρία όσων αποδειχθεί ότι εμπλέκονται στο κύκλωμα παράνομης διακίνησης φαρμάκων. «Ορισμένοι θα προσπαθήσουν να μειώσουν το αξιόποινο της πράξης κάποιων μελών του κυκλώματος επικαλούμενοι την εργασιακή ιδιότητα των εμπλεκομένων Κάτι τέτοιο είναι ολέθριο λάθος, γιατί τα φάρμακα δεν εξαφανίστηκαν από μόνα τους, αλλά από κάποιο ανθρώπινο χέρι που παρανόμως τα πήρε, τα προώθησε και γενικότερα βοήθησε στην παράνομη διακίνηση τους.
Τέλος, το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβάλει στο εύκολο γλίστρημα στην παρανομία είναι οι δίκες να αργήσουν, να μην υπάρξουν οι ανάλογες βαριές τιμωρίες - εφόσον το κατηγορητήριο επιβεβαιωθεί στις αίθουσες των δικαστηρίων - και όταν οι τιμωρίες επιβληθούν να έχουν ως τελικό αποτέλεσμα την ολιγόχρονο ή υπό αναστολή περιορισμό της ελευθερίας των εμπλεκομένων.
Ακόμα χειρότερο για τους παρανομούντες λειτουργούς υγείας θα ήταν οι επαγγελματικοί σύλλογοι τους και τα αρμόδια πειθαρχικά όργανα τους να μην προχωρήσουν στην αφαίρεση των αδειών ασκήσεως επαγγέλματος από τους καταδικασθέντες
Ιδίως οι γιατροί και οι φαρμακοποιοί, αλλά και οι νοσηλευτές, πρέπει να μπορούν να εμπνέουν εμπιστοσύνη στους πολίτες και αυτό το επιτυγχάνουν όχι μόνο με την καθημερινή ορθή συμπεριφορά τους, αλλά και με την άτεγκτη περιφρούρηση των ηθικών αρχών τους και την αποβολή από τους κύκλους τους των επίορκων μελών τους».
