«Πριν ένα χρόνο ο Αλέξης Τσίπρας κατάφερε το λιγότερο πιθανό στις εκλογές. Τώρα μοιάζει λιγότερο ανίκητος», αναφέρει άρθρο του Politico με τίτλο «Αλέξης Τσίπρας, ο δραπέτης».
Το άρθρο εστιάζει στα θέματα που καλείται να «κλείσει» ο πρωθυπουργός, με βασικά αυτά του προσφυγικού και της οικονομικής κρίσης.
Για το «μέτωπο του Νότου» ο αρθρογράφος αναφέρει ότι στόχος του είναι να δείξει ότι «εξακολουθεί να έχει επιρροή σε διεθνές επίπεδο». Το Politico, σημειώνει ότι τα πράγματα για τον πρωθυπουργό έχουν αλλάξει, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη «να είναι βέβαιος ότι μπορεί να πάρει τη θέση του Αλέξη Τσίπρα ως ο νεότερος πρωθυπουργός στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας».
«Πώς άλλαξαν έτσι τα πράγματα», διερωτάται ο συντάκτης του κειμένου, εξηγώντας ότι μετά το δημοψήφισμα του περσινού καλοκαιριού και τα μέτρα λιτότητας που υπέγραψε τελικώς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, «ο Αλέξης Τσίπρας κάλεσε νέες εκλογές. Και τις κέρδισε». Πλέον, όμως, το κόμμα είναι πίσω από τη Νέα Δημοκρατία στις δημοσκοπήσεις, ενώ η δημοτικότητα του πρωθυπουργού σε χαμηλά επίπεδα.
«Ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα έχει σπουδαία κατορθώματα να παρουσιάσει στο συνέδριο του κόμματός του το φθινόπωρο, πέρα από τα μέτρα λιτότητας», ενώ η κυβέρνησή του έχει κατηγορηθεί ότι συνεχίζει την «παράδοση» του διορισμού φιλικών προσώπων στο δημόσιο.
«Είναι αναμφίβολα ένας επιτυχημένος πολιτικός», σχολιάζει ο καθηγητής Ευρωπαϊκής Πολιτικής και Οικονομίας Γιώργος Παγουλάτος, που είναι ένας από τους μεγαλύτερους επικριτές του Αλέξη Τσίπρα σημειώνοντας ότι παρέλαβε ένα κόμμα του 4% και το έκανε να κυβερνήσει.
Στο άρθρο σημειώνεται ότι ο διαφορά του έγκειται στο γεγονός ότι για ό,τι πράττει, δηλώνει ότι δεν είναι ο ίδιος υπεύθυνος, αλλά οι προκάτοχοί του. Κάτι που, σημειώνεται, πως είναι η αλήθεια, αλλά κατά το ήμισυ. «Έχει αποδείξει ότι είναι πολιτικά ανθεκτικός. Ένα θηρίο. Καμία φορά η πολιτική του είναι συγκρουσιακή», ωστόσο «δεν μπορεί να παράγει πολιτική, δεν τον ενδιαφέρει, βαριέται» σημειώνει ένας αναλυτής.
Το άρθρο σημειώνει ότι στα κατορθώματα του πρωθυπουργού είναι η ενσωμάτωση του θυμού της κοινωνίας, καθώς «είναι ακόμη ένα λαϊκίστικο κόμμα (ο ΣΥΡΙΖΑ)».
Το για πόσο καιρό θα συνεχιστεί αυτό θα εξαρτηθεί από την Ευρώπη και τους χειρισμούς της στην Ελλάδα, όταν θα γίνει η αξιολόγηση της συμφωνίας του περασμένου Ιουλίου.
Παραμένει ασαφές το εάν το «χρυσό παιδί» της Αριστεράς θα καταφέρει να διαχειριστεί την τετραετή θητεία του ως πρωθυπουργός ή θα αναγκαστεί να βγει ξανά στους δρόμους. Στο κοινοβούλιο παραμένει πράος, αλλά ως αντιπολίτευση ίσως επιστρέψει στο αγωνιστικό παρελθόν του.
«Ένα πράμα είναι σίγουρο: Το μέλλον της ελληνικής πολιτικής ανήκει στον Αλέξη Τσίπρα. Είτε στην καρέκλα του πρωθυπουργού είτε όχι, δεν πρόκειται να πάει πουθενά», καταλήγει το κείμενο.
