Όταν και ο συνδικαλισμός κατανοεί τον ρόλο του στην κοινωνία

Όταν και ο συνδικαλισμός κατανοεί τον ρόλο του στην κοινωνία

Στην Ελλάδα οι εκπρόσωποι των υγειονομικών «απειλούν» με κλειστά νοσοκομεία αν η κυβέρνηση εμμείνει στην απόφασή της να καταστεί υποχρεωτικός ο εμβολιασμός και να ανασταλεί η εργασία όλων όσοι δεν εμβολιάζονται. Στην Ιταλία, όπως μεταδίδει και η DW η πλειοψηφία των μεγάλων συνδικάτων θεωρεί προτιμότερη τη θέσπιση υποχρεωτικού εμβολιασμού για όσους εργάζονται εκτός σπιτιού ενώ παίρνουν και σαφή θέση.

Χαρακτηριστική η περίπτωση του συνδικάτου οικοδόμων της Cgil. Υποστηρίζει ανοιχτά ότι «Τα ατομικά δικαιώματα πρέπει πάντα να συνυπάρχουν με εκείνα του κοινωνικού συνόλου και το εμβόλιο κατά της Covid 19 προστατεύει όλους τους εργαζόμενους» δίνοντας ουσία στην έννοια της ελευθερίας, που σταματά εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου, και στην ατομική ευθύνη. Με σαφή και ξεκάθαρο τρόπο

Στην Ιταλία, σύμφωνα με την DW, η πλειοψηφία των μεγάλων συνδικάτων (Cgil, Cisl και Uil) διαμηνύει στον ιταλικό πρωθυπουργό Ντράγκι και στους υπουργούς του ότι είναι προτιμότερο να  θεσπίσουν τον υποχρεωτικό εμβολιασμό για όλους όσους εργάζονται εκτός σπιτιού». Ο λόγος απλός και συνδέεται με το γεγονός πως στην Ιταλία απαγορεύεται η είσοδος ανεμβολίαστων σε χώρους εστίασης και διασκέδασης. Όπως και στην Ελλάδα.

Στο πλαίσιο αυτό ζητούν υποχρεωτικότητα προκειμένου να δοθεί λύση, ίσως και διέξοδος, σε όσους δεν είναι αντιεμβολιαστές. Αλλά αποφεύγουν τον εμβολιασμό. Η επιφυλακτικότητα, ο φόβος αλλά και ένα είδος αντίδρασης – αντίστασης σε κάτι που δυνητικά μετατρέπεται σε υποχρεωτικό αν θέλει κάποιος να συνεχίσει να κοινωνικοποιείται, οδηγεί σε μια άρνηση η αναβλητικότητα. Αυτό όμως από τον Σεπτέμβριο όταν θα καθίσταται δύσκολη η παραμονή σε εξωτερικούς χώρους θα αλλάξει.

Για το λόγο αυτό ζητούν αν δεν γίνεται διαφορετικά και αν δεν υπάρχουν εναλλακτικές, να θεσπιστεί υποχρεωτικότητα. Τουλάχιστον για όλους όσοι εργάζονται εκτός σπιτιού. Βέβαια, το συνδικάτο των οικοδόμων είναι πιο κάθετο. Και ταυτίζει, όπως είναι και το πιο λογικό απ όλα, τα ατομικά δικαιώματα με αυτά του κοινωνικού συνόλου, ξεκαθαρίζοντας πως προστατεύει όλους το εμβόλιο.

Στην Ελλάδα. ΟΙ αρνητές παραμένουν και αναμένουν ενδεχομένως το φθινόπωρο για να εκφράσουν την αντίθεσή τους και την άρνηση που βασίζεται σε απίστευτες θεωρίες συνωμοσίας που ξεπερνούν πλέον και την κάθε φαντασία. Από την άλλη όσοι δηλώνουν επιφυλακτικοί προς το παρόν στηρίζονται στον καλό μας τον καιρό. Αποφεύγουν τον εμβολιασμό και βασίζονται στη θέση που εκφράζουν κάποιοι όπως ο Π. Πολάκης, και εσχάτως ο αθλητής του τένις Στέφανος Τσιτσιπάς, περί εμβολίου που δεν έχει εγκριθεί και είναι πειραματικό. Θέση που εν ολίγοις ακουμπά και στους αντιεμβολιαστές.

Η διαφορά είναι πως στη χώρα μας οι συνδικαλιστές, στη λογική του εργατοπατερισμού και με μια έμμεση στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρούν να θέσουν θέμα ατομικών δικαιωμάτων. Είναι ενδεικτική η στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης που δεν ψήφισε το νόμο για υποχρεωτικό εμβολιασμό των εργαζομένων σε μονάδες φροντίδας και δομές υγείας. Και ενώ τάχθηκε υπέρ της υποχρεωτικότητας γι αυτές τις κατηγορίες στη συνέχεια υποστήριξε πως η υποχρεωτικότητα πρέπει να είναι… προαιρετική.

Χαρακτηριστικότερη όμως η περίπτωση των συνδικαλιστών της Υγείας. Η ΠΟΕΔΗΝ απειλεί της διοικήσεις των νοσοκομείων με μηνύσεις, καλεί τα εμβολιασμένα μέλη της να μη δηλώσουν πως έχουν εμβολιαστεί και υποστηρίζοντας τους αντιεμβολιαστές του κλάδου, προειδοποιεί πως τα νοσοκομεία θα μείνουν χωρίς προσωπικό.

Με λίγα λόγια την ώρα που η μετάλλαξη Δέλτα δείχνει απειλητικά τα δόντια της και οι εισαγωγές σε ΜΕΘ, οι θάνατοι, ακόμη και νέων, και τα κρούσματα αυξάνονται επιχειρούν να θέσουν θέμα. Και μάλιστα για έναν κλάδο εργαζομένων που οφείλει αν μη τι άλλο να λαμβάνει όλα εκείνα τα μέτρα που προστατεύουν την υγεία των ασθενών...