Άλλοι κάνουν ανθρώπινες αλυσίδες στα δάση, για να μην περάσει η φωτιά. Άλλοι περνάνε από χέρι σε χέρι προμήθειες για τους πυρόπληκτους, ώστε να φορτωθούν τα βαν και να φύγουν. Άλλοι τρέχουν μέσα στις φλόγες να σώσουν και να περιθάλψουν ζώα. Είναι και κάποιοι που δεν εμπνέονται από την ανθρώπινη αλληλεγγύη. Πήγαν σε μια παραλία, τσιτσιδώθηκαν και (θεωρούν ότι) έγραψαν με τα γυμνά τους σώματα το γνωστό χυδαίο σύνθημα Μητσοτάκη γ@@@@σαι. Κάτι ως «εικαστικό» «χάπενινγκ». Σε εισαγωγικά η κάθε λέξη.
Δεν το γράφω μισή τη λέξη από σεμνοτυφία. Όμως δεν θέλω να κάνω αναπαραγωγή της απόλυτης χυδαιότητας. Καταλαβαίνουμε όλοι το σύνθημα. Το χόρευαν, λέει, προχθές και σε κλαμπ στην Κορινθία. Μεγάλο κέφι! Πάντως, η φωτογραφία μιλά από μόνη της. Τη βλέπεις και καταλαβαίνεις πόσο χαμηλή αισθητική υπάρχει γύρω μας και πως το λούμπεν βρήκε χώρο να εκφραστεί, με τρόπους που μόνο η άκρα δεξιά χρησιμοποιούσε ως τώρα.
Η πολιτική μας καθημερινότητα αλλάζει, όμως και μαζί αλλάζει ο πολιτικός πολιτισμός, που δεν μπορούμε να πούμε ότι άνθιζε. Τα πράγματα χειροτερεύουν και η πολιτική αλητεία αναζητά χώρο να εκφραστεί, ώστε να την αγκαλιάσουν κάποιοι ψηφοφόροι.
Δεν είναι μεγάλο το χρονικό διάστημα που απαιτείται για να κατακτήσει κοινό μια συμπεριφορά. Αρκεί η κοινωνία να παρασυρθεί από τη γοητεία της. Οι φορείς της Πολιτικής είναι σε θέση να το αποτρέψουν, όμως το θέμα είναι αν θεωρούν πως τους συμφέρει να κάνουν κάτι τέτοιο. Κάποτε, μην ξεχνάμε, πολίτες γιαούρτωναν πολιτικούς σε ταβέρνες, στη συνέχεια τους ξυλοκοπούσαν ενόσω οι ίδιοι (οι πολίτες) διαδήλωναν. Και μετά, το θεριό τράφηκε καλά, έφυγε από τους ανόητους που το είχαν ταΐσει, πήγε στην ακροδεξιά, με τις τραγικές δολοφονίες ανθρώπων. Πού θα πήγαινε τόσο λούμπεν;
Μα, θα πείτε, ένα μόνο σύνθημα όπως το εν λόγω είναι ικανό να αλλάξει την πραγματικότητα; Προφανώς και δεν είναι. Από κάπου πάντως ξεκινάνε όλα. Ο ευτελισμός της πολιτικής ζωής μας, η συκοφάντηση των θεσμών μέσα από πρόσωπα, η επικράτηση του λαϊκισμού- κατά τη γνώμη μου, η ύψιστη μορφή χυδαιότητας- ξεκινάνε και από το κλίμα που καλλιεργείται με ανάλογα συνθήματα. Είναι ντροπή αυτό να μην το καταλαβαίνει μεγάλο μέρος της Αριστεράς σήμερα. Έστω, της φερόμενης ως τέτοιας.
