Η καταγγελία φοιτητών και αποφοίτων του Αριστοτελείου για τη βίαιη επίθεση και τις απειλές που δέχτηκαν το βράδυ της Παρασκευής 26 Νοεμβρίου από ομάδα αγνώστων σε χώρο του Πανεπιστημίου δεν είναι ένα ακόμη κεφάλαιο στο βιβλίο «βία και ανομία στα ΑΕΙ», που κλείνει με την απερίφραστη καταδίκη του περιστατικού και την έκφραση συμπαράστασης στα άτομα που βρέθηκαν στο στόχαστρο.
Στο Αριστοτέλειο σταθερή και αδιαπραγμάτευτη στάση μας είναι η καταγγελία κάθε βίαιης πράξης, κάθε ενέργειας προσβολής της προσωπικότητας και πρόκλησης σωματικής ή ηθικής βλάβης σε βάρος ατόμων μέσα στον πανεπιστημιακό χώρο. Εκ των ων ουκ άνευ είναι η άμεση κινητοποίησή του Πανεπιστημίου για την έρευνα του συγκεκριμένου όπως και κάθε περιστατικού.
Όμως η μάχη κατά του ιδιότυπου αυτού φασισμού της βίας δεν αποτελεί πεδίο επικοινωνίας και πλειοδοσίας σε αποτροπιασμό στις δηλώσεις και ανακοινώσεις. Είναι η μάχη που κάθε υγιώς σκεπτόμενος πολίτης οφείλει να δώσει δίπλα σε όσους δημοσίως και επωνύμως υψώνουν τη φωνή τους απέναντι στην ομηρία του φόβου, την οποία προσπαθεί συχνά να επιβάλει μία αντιδημοκρατική μειοψηφία.
Η μάχη κατά της βίας, σωματικής η ψυχολογικής, δεν μπορεί να είναι για κανέναν μια προσωπική αναμέτρηση με τον φόβο και τη στοχοποίηση. Οφείλουμε ηθική και ουσιαστική υποστήριξη σε κάθε άτομο που τολμά να λύσει τη σιωπή του φόβου.
Τα θεσμικά εργαλεία για την αναβάθμιση του ακαδημαϊκού περιβάλλοντος έθεσαν τις προϋποθέσεις για να σπάσει το απόστημα της βίας στα Πανεπιστήμια. Όμως το να καθαριστεί σε βάθος είναι μία διαδικασία που δε συμβαίνει αυτομάτως από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά αποτελεί υπόθεση όλων μας, με τη δύναμη του παραδείγματος, που κινητοποιεί την πλειοψηφία να αντιδράσει, που δείχνει εμπιστοσύνη στους δημοκρατικούς θεσμούς της Πολιτείας, που προάγει την ακαδημαϊκή ελευθερία.
* Ο Νικόλαος Γ. Παπαιωάννου είναι Πρύτανης του ΑΠΘ
