Αν δεν είναι τα κτήρια, θα είναι το δάσος. Αν δεν είναι το δάσος, θα είναι τα αρχαία. Ναι, αλλά χρειάζεται κάτι ακόμα, στα εμπόδια που βάζουν οι διάφοροι ως προς την επένδυση στο Ελληνικό. Ο άσσος στο μανίκι του υπουργείου Πολιτισμού λέγεται κι άλλες κηρύξεις. Προς το παρόν το ζήτημα αποσιωπάται και οι κηρύξεις υπνώττουν. Γιατί; Μα επειδή προφανώς προσπαθούν να το χρησιμοποιήσουν ως στοιχείο αιφνιδιασμού.
Στο χώρο του πρώην αεροδρομίου υπάρχουν κτήρια που έχουν κηρυχθεί διατηρητέα τώρα ή στο παρελθόν και αυτά είναι το κτήριο του ανατολικού αεροδρομίου, ένα από τα τελευταία έργα του περίφημου φινλανδο-αμερικανού αρχιτέκτονα Σααρίνεν, και τρία υπόστεγα που ανήκαν στην Πολεμική Αεροπορία. Το πρώτο κηρύχθηκε το 2006, τα δεύτερα το 2009. Ακολούθησε, τον περσινό Οκτώβριο, η κήρυξη ενός ακόμα υποστέγου, πάντοτε στην περιοχή Χασάνι, του λεγόμενου «Παγόδα».
Έκλεισε λοιπόν τα θέμα κηρύξεων ως προς τα νεότερα μνημεία στο Ελληνικό; Καθόλου δεν έκλεισε. Ήδη από την συνεδρίαση του Οκτωβρίου 2016 είχε προαναγγελθεί πως θα συζητηθεί στο μέλλον ακόμα μία κήρυξη: του υποστέγου της Ολυμπιακής Αεροπλοΐας, που μαζί με κάποια αεροσκάφη τα οποία σαπίζουν στις πίστες, θα συζητηθεί ως… κινητό!
Το υπόστεγο της Ολυμπιακής Αεροπλοΐας, έργο του 1931, είναι το παλιότερο στον χώρο του αεροδρομίου. Είναι μεταλλικό και κατασκευάστηκε στην Κέρκυρα για τις ανάγκες των υδροπλάνων. Λειτούργησε στο νησί στον Β'' Παγκόσμιο Πόλεμο και το 1949 αποσυναρμολογήθηκε και μεταφέρθηκε στο Ελληνικό, με πρωτοβουλία του Στ. Ζώτου, ιδρυτή της Πολιτικής Αεροπορίας στην Ελλάδα.
Η συζήτηση μαζί με τα κινητά μνημεία θα γινόταν, σύμφωνα με όσα είχε εξηγήσει τότε η διευθύντρια της υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων Αμαλία Ανδρουλιδάκη, επειδή το υπόστεγο μπορεί να μεταφερθεί σε οποιοδήποτε σημείο του ακινήτου. Λίγο αυθαίρετη η ερμηνεία, αλλά οκ. Αυτό σημαίνει πως και σε περίπτωση κήρυξής του δεν θα δημιουργηθεί πρόβλημα στην επένδυση. 'Η όχι;
Όχι, δεν σημαίνει κάτι τέτοιο. Το εντελώς αντίθετο σημαίνει. Επειδή, ως γνωστόν, κάθε κήρυξη ή μη κήρυξη, μπορεί να ακολουθήσει προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας για ακύρωση της σχετικής απόφασης. Δηλαδή και άλλη καθυστέρηση ώσπου να αποφανθεί το ΣτΕ. Και εν πάση περιπτώσει, είναι ακατανόητο γιατί τόσους μήνες μετά το θέμα δεν έχει εισαχθεί στο Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων. Το έχουν… ξεχάσει η διεύθυνση και η πρόεδρος του συμβουλίου;
Επί τη ευκαιρία, θα πρέπει να ξεκαθαριστεί τι θα γίνει και με τον υδατόπυργο, που σηματοδοτεί την είσοδο της πρώην αμερικανικής βάσης προς την πλευρά της λεωφόρου Βουλιαγμένης.
Κατασκευάστηκε στη δεκαετία του 1970 και χαρακτηρίζεται τυπικό δείγμα αρχιτεκτονικής βιομηχανικών δικτύων. Στην προηγούμενη συνεδρίαση του ΚΣΝΜ για το Ελληνικό είχε παρουσιαστεί, αλλά χωρίς να ληφθεί απόφαση. Θα κηρυχθεί; Δεν θα κηρυχθεί; Ας τελειώνουμε κάποτε.
Βεβαίως, για να τελειώσει το θέμα πρέπει να συζητηθεί στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο ο καθορισμός ζωνών προστασίας των αρχαιοτήτων στην περιοχή. Η πρόταση της αρμόδιας εφορείας είναι έτοιμη από την προηγούμενη χρονιά. Εκτοτε περιμένουμε την εισαγωγή στο συμβούλιο. Το οποίο δεν θα τη συζητήσει, πάντως, ούτε την ερχόμενη Τρίτη. Προφανώς κάποιοι κάνουν πλάκα. Αλλιώς δεν εξηγείται.
Αντιγόνη Καρατάσου
