Ιταλία και Αυστρία μονοπωλούν σήμερα το ενδιαφέρον στην Ευρώπη καθώς διεξάγονται κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις των μεν Ιταλών για να εγκρίνουν τη συνταγματική αναθεώρηση και των Αυστριακών για να επιλέγουν, δεύτερη φορά μέσα σε λίγους μήνες, πρόεδρο. Η κάθε αναμέτρηση και το αποτέλεσμα που θα προκύψει αποτελούν νέες προκλήσεις για την Ε.Ε. τόσο σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο αλλά και για τον ίδιο τον πυρήνα της Ένωσης ο οποίος βάλλεται σε πολλαπλά μέτωπα που τον αποδυναμώνουν όλο και περισσότερο.
Το ιταλικό δημοψήφισμα
Πέρα του πολιτικού κόστους για τον Ρέντσι εάν επικρατήσει το «όχι» οι οικονομικές συνέπειες που θα κλονίσουν την τρίτη οικονομία της Ευρωπαϊκής Ενώσεως έχει προκαλέσει μεγάλη ανησυχία στους οικονομικούς κύκλους. Συγκεκριμένα, ο πανικός των αγορών έχει επικεντρωθεί στις ιταλικές τράπεζες, οι οποίες έχουν επιβαρυνθεί με 360 δισ. επισφαλών δανείων, με τα βλέμματα στραμμένα στην Μόντε Ντι Πάσι Σιένα, τον αρχαιότερο και τρίτο μεγαλύτερο δανειστή της Ιταλίας, η όποια, ωστόσο, χρειάζεται να συγκεντρώσει πέντε δισ. ευρώ μέχρι το τέλος του έτους, ώστε να μην καταρρεύσει τελείως.
Ο Ρέντσι έχει να αντιμετωπίσει την δυσαρέσκεια και τον θυμό ενός μεγάλου μέρους των ψηφοφόρων καθώς οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν πως ο ιταλός πρωθυπουργός έχει χάσει την εμπιστοσύνη των συμπατριωτών του. Για τους Ιταλούς ο Ρέντσι έχει γίνει ένα σύμβολο της καταπιεστικής Ευρώπης που ζητά πολλά αλλά δίνει λίγα. Η αλήθεια είναι πως αν επικρατήσει το «όχι» η Ευρώπη θα χάσει μια από τις ισχυρότερες φωνές όσον αφορά τη συνοχή της Ένωσης, των αξιών της και της αναγκαιότητας μιας στενότερης συνεργασίας με τις ΗΠΑ, αναφέρει η Guardian.
Το Econosmit κάνει λόγο για το τρίτο ντόμινο που πέφτει μετά το Brexit και την εκλογή του Τραμπ. Πολλοί αναλυτές διερωτώνται εάν το δημοψήφισμά, ανεξάρτητος αποτελέσματος, θα πυροδοτήσει την επόμενη κρίση στην Ε.Ε. Η ανησυχία δεν εστιάζεται στην πολιτική αστάθεια, μίας και η Ιταλία ήταν πάντα ασταθής πολιτικά, αλλά στο γεγονός πως η κρίση θα έρθει σε μια πολύ άσχημη περίοδο για την Ευρώπη. Και όπως μας έχει διδάξει το 2016 όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος.
Οι προεδρικές εκλογές στην Αυστρία
Οι κάλπες έχουν ανοίξει και οι ψηφοφόροι προσέρχονται για να εκλέξουν τον νέο πρόεδρο της Αυστρίας μετά από τον επεισοδιακό πρώτο γύρο. Η ενδεχόμενη εκλογή του Νόρμπερτ Χόφερ θα αποτελέσει ένα πρωτοφανές γεγονός στην Ευρώπη και το οποίο πιθανόν να σηματοδοτήσει την αρχή μια πολιτικής στροφής προς τον εθνικισμό η οποία θα αλλάξει τους όρους του παιχνιδιού σε πολλά επίπεδα.
Καθώς ο Νόρμπερτ Χόφερ και ο Αλεξάντερ φαν ντερ Μπέλεν διεκδικούν το ύπατο αξίωμα της χώρας, οι δημοσκοπήσεις υποδεικνύουν ότι εννέα στους δέκα Αυστριακούς έχουν ήδη αποφασίσει ποίον θα ψηφίσουν και η νίκη θα είναι οριακή, είτε για τον Χόφερ είτε για τον φαν ντερ Μπέλεν. Οι δύο άνδρες είχαν ήδη αναμετρηθεί στις 22 Μαίου, ωστόσο, το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αυστρίας εντόπισε παρατυπίες στον δεύτερο γύρο των εκλογών και αποφάσισε την επανάληψή του.
Οι εκλογές στην Αυστρία, οι οποίες έρχονται στον απόηχο της απρόσμενης νίκης του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ, μπορεί να σηματοδοτούν την πρώτη ηχηρή κραυγή αγανάκτηση στην Ευρώπη και να αποτελέσουν ντόμινο. Η εκλογή Τραμπ δείχνει να λειτουργεί ως μοχλός απενοχοποίησης σε χώρες όπως η Γαλλία και η Αυστρία όπου η ακροδεξιά γνωρίζει μια ανησυχητική αύξηση των ποσοστών της.
Εσωτερικά τα πράγματα ενδέχεται να αλλάξουν ραγδαία καθώς σε περίπτωση που εκλεγεί πρόεδρος ο Χόφερ ενδέχεται η χώρα να πάει σε βουλευτικές εκλογές καθώς ο υποψήφιος της ακροδεξιάς έχει πει επανειλημμένα ότι σκοπεύει να είναι ένας ενεργός πρόεδρος και δεν έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο να ζητήσει την παραίτηση της κυβέρνησης.
Η στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Οι Βρυξέλλες δεν δείχνουν προς το παρόν πρόθυμες να ασκήσουν πιέσεις στην Αυστρία σε περίπτωση που εκλεγεί ο Χόφερ, αναφέρει δημοσίευμα των Financial Times. Στόχος της Ε.Ε. είναι να μην αποσταθεροποιήσει περαιτέρω την εύθραυστη πολιτική κατάσταση που επικρατεί στην Ευρώπη ενόψει των δύσκολων εκλογικών αναμετρήσεων σε Γαλλία και Γερμανία το 2017. Όσον αφορά την Ιταλία η Ε.Ε. δεν θα ανεχτεί καμία συζήτηση περί αποχώρησης ακόμα μια ισχυρής χώρας από Ένωση καθώς ίσως σηματοδοτηθεί με αυτό τον τρόπο η αρχή του τέλους.
E. M.
