Ο πρωθυπουργός κατά τη διάρκεια της ομιλίας του για το νέο νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ ανέφερε πως «το δημόσιο πανεπιστήμιο επιστρέφει για να μορφώσει τους Έλληνες και να διαμορφώσει τη νέα Ελλάδα».
Παράλληλα, όμως, δεν έλειψαν οι καυστικές αναφορές προς τον ΣΥΡΙΖΑ. «Ο Αλέξης Τσίπρας να ζητήσει συγγνώμη από την Υπουργό Παιδείας για τη χυδαιότητα χωρίς σύνορα» είπε χαρακτηριστικά, αναφερόμενος στο βίντεο του Βερναρδάκη. «Αυτό που είδαμε χθες δεν είναι μεμονωμένο φαινόμενο, αυτός ο βερναρδακισμός, είναι πολακισμός, είναι ο συριζαϊκός φαρισαϊσμός, είναι αυτό που έχει αποκληθεί ως εκτσογλανισμός της κοινωνίας», τόνισε.
Αναλυτικά η ομιλία:
«Εκφράζω την οργή μου για την άνανδρη επίθεση στον REAL FM. Η ελευθερία του Τύπου δεν φιμώνεται ούτε περιορίζεται από τέτοιες ενέργειες.
Μια κοπέλα 18 από Αθήνα περνάει Πολυτεχνείο στην Ξάνθη και στο 3ο έτος γράφεται στο Erasmus και πάει στην Κέρκυρα στο Ιόνιο. Επιστρέφει, παίρνει πτυχίο και πάει για μεταπτυχιακό στο Παρίσι. Μόλις κάνει και PHD, πιάνει δουλειά στα 26 της κι είναι περιζήτητη.
Το σημερινό νομοσχέδιο φιλοδοξεί να το κάνει συνηθισμένη εικόνα για χιλιάδες φοιτητές βάσει των νέων ευκαιριών του πανεπιστημίου των «Νέων Οριζόντων». Η ανάδειξη της εκπαίδευσης σε μοχλό ανάπτυξης ήταν στόχος των προγραμματικών μας δηλώσεων, μεταξύ άλλων.
Σήμερα, μετά από 36 μήνες το σύνολο των προγραμματικών μας δεσμεύσεων ολοκληρώνεται. Συμπληρώνεται το τόξο των αλλαγών που είχαμε υποσχεθεί. Το σύγχρονο σχολείο με τους 25.000 διορισμούς κι άλλους 8.500 που αναμένονται, τα πρότυπα σχολεία αλλά και την έμφαση στην εξειδικευμένη γνώση.
Συμπληρώνεται το τόξο αλλαγών για το οποίο είχαμε δεσμευτεί προεκλογικά: από τη διετή προσχολική εκπαίδευση με την ξένη γλώσσα, μέχρι το νέο σχολείο των σύγχρονων μαθημάτων, των δημιουργικών δραστηριοτήτων, των 25.000 διορισμών εκπαιδευτικών, 16.200 που έχουν ήδη γίνει -οι πρώτοι διορισμοί εδώ και 12 χρόνια, τακτικού προσωπικού- και 8.500 που αναμένονται σήμερα.
Το νέο τοπίο συμπληρώνεται από τα 120 Πρότυπα και Πειραματικά Σχολεία, τα οποία τυγχάνουν πάρα πολύ θετικής ανταπόκρισης από την ελληνική κοινωνία, αλλά φυσικά και την έμφαση την οποία έχουμε δώσει στην εξειδικευμένη επαγγελματική γνώση και φυσικά τώρα στο πώς θα οικοδομήσουμε το πανεπιστήμιο του 21ου αιώνα.
Η επιλογή μας να δώσουμε προτεραιότητα στη δημόσια Παιδεία δεν ήταν τυχαία. Στο συγκεκριμένο πεδίο πίστευα και πιστεύω ότι εκδηλώνεται και ο κοινωνικός προσανατολισμός αλλά και τελικά η συνολική θεώρηση των πολιτικών δυνάμεων της χώρας.
Σε ό,τι μας αφορά, λοιπόν, οι προτεραιότητές μας παραμένουν αδιαπραγμάτευτες: η πρόσβαση σε ποιοτική γνώση και μάθηση για όλα τα Ελληνόπουλα, με κατάρτιση που θα τα βοηθά να χτίζουν με τη δική τους αξία το δικό τους μέλλον, ώστε να μπορούν να σταδιοδρομούν ως επιστήμονες ή ως επαγγελματίες σ’ ένα ολοένα και πιο ανταγωνιστικό περιβάλλον.
Ισότητα δεν είναι η εξίσωση προς τα κάτω, αλλά οι ίδιες δυνατότητες στους ίδιους ανθρώπους με τις ίδιες φιλοδοξίες. Και «νοιάζομαι για τους νέους», δεν σημαίνει ότι τους χαϊδεύω τα αυτιά για να τους στρέψω σε σχολές με ανύπαρκτο αύριο. «Νοιάζομαι» σημαίνει να οπλίζω τα μυαλά και τη θέληση των νέων με τις κατάλληλες σπουδές, που θα τους επιτρέπουν να αρπάξουν τις ευκαιρίες του μέλλοντος, όχι γενικά κι αόριστα αλλά με βάση τα πραγματικά ζητούμενα της αγοράς εργασίας. Διαφορετικά, οι ψεύτικες υποσχέσεις κατασκευάζουν ψεύτικες ζωές.
Το νομοσχέδιο και οι «Νέοι Ορίζοντες»
Εκεί κινείται το νέο νομοσχέδιο. Ενισχύει το νέο πανεπιστήμιο, συναντάται με τις νέες αρχές. Ουσιαστικά, τις έχει επιβάλει η κοινωνία και αυτές ακούσαμε. Κάποιοι μπορούν να έχουν επιφυλάξεις για τη διοίκηση των πανεπιστήμιων αλλά η πλειονότητα το στηρίζει, ακόμα και η αντιπολίτευση. Τέσσερις στους πέντε από τον ΣΥΡΙΖΑ συμφωνούν με το εσωτερικό Erasmus.
Θα ήθελα να ξεχωρίσω την ευελιξία των νέων τμημάτων, όπως το κοινό πτυχίο σε σχολές που μοιάζουν. Σε διαφορετικές ειδικότητες μηχανικών για παράδειγμα. Το ίδιο στόχο θα εξυπηρετεί και το ελληνικό Erasmus που θα διαρκεί ένα εξάμηνο.
Είμαι σίγουρος πως οι φοιτητές θα το αγκαλιάσουν το Erasmus. Γίνεται πια πραγματικότητα.
Καθιερώνονται οι σπουδές κατεύθυνσης, με υποχρεωτική άσκηση. Προς το επάγγελμα που θα επιλέγει ο πτυχιούχος. Το δημόσιο πανεπιστήμιο μπαίνει σε μια παγκόσμια εκπαιδευτική τροχιά.
Ο άλλοτε μεγάλος απών, το δημόσιο πανεπιστήμιο επιστρέφει για να μορφώσει τους Έλληνες και να διαμορφώσει τη νέα Ελλάδα» τόνισε ο πρωθυπουργός στην ομιλία του στη Βουλή. «Ακόμα μία γέφυρα μεταξύ της μόρφωσης και της εργασίας η αναβάθμιση της πρακτικής άσκησης των φοιτητών και θα συνοδεύεται από καταβολή αποζημίωσης, που θα είναι μία πρόβα για την επόμενη ημέρα».
«Όλα αλλάζουν αλλά και ο τρόπος διακυβέρνησης των Πανεπιστημίων, για να εκλείψουν τα κρούσματα ευνοιοκρατίας. Και οι καθηγητές μας να είναι ζωντανά παραδείγματα για τους φοιτητές μας. Και οι ίδιοι οι εκλέκτορες θα ορίζονται ηλεκτρονικά και με τη συμμετοχή καθηγητών άλλων ιδρυμάτων» συμπλήρωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Ανοίγεται σε διεθνείς συνεργασίες, για να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της αγοράς εργασίας.
Να μην είναι μια 4ετης παράταση των σχολικών χρόνων ή μια μηχανή για την αγορά εργασίας. Να έχουν επιστημονικές και βιωματικές εμπειρίες.
Σε αυτές τις κατευθύνσεις του εκσυγχρονισμού και της αναβάθμισης των σπουδών και της σύνδεσης με την επαγγελματική προοπτική κινείται το νέο νομοσχέδιο -όπως είπα, με τον τίτλο «Νέοι Ορίζοντες» να σηματοδοτεί το περιεχόμενό του- διευρύνοντας την ισχύ του δημόσιου Πανεπιστημίου, ανοίγοντας τις δράσεις του στο διεθνές πεδίο και απελευθερώνοντας τελικά τη διοίκησή του. Με άλλα λόγια οδηγώντας την Ανώτατη Παιδεία να ξανασυναντηθεί με τις βασικές αρχές της στη νέα εποχή.
Αυτές τις ρυθμίσεις τις κατήρτισε το Υπουργείο Παιδείας, πιστεύω όμως ότι ουσιαστικά τις έχει ήδη επιβάλει η ίδια η ελληνική κοινωνία. Γιατί τις δικές της, τελικά, απαιτήσεις μεταφράσαμε σε νομοθετικά άρθρα. Γι’ αυτό και η απήχηση πολλών από τις διατάξεις του νομοσχεδίου -των περισσότερων θα έλεγα αν κρίνω και από τη δημόσια διαβούλευση- η απήχησή τους υπερβαίνει τα κομματικά όρια. Και ύστερα από μακρά διαβούλευση με την πανεπιστημιακή κοινότητα κάποιοι μπορεί να έχουν ακόμα επιφυλάξεις για τα ζητήματα που άπτονται της διοίκησης των πανεπιστημίων, αυτά όμως είναι 10 άρθρα σε ένα νομοσχέδιο των 450 άρθρων. Η μεγάλη πλειοψηφία της πανεπιστημιακής κοινότητας δεν έχει επιφυλάξεις, αντίθετα στηρίζει τον κεντρικό πυρήνα του νομοσχεδίου.
«Απελευθέρωση της πανεπιστημιακής δράσης από την εκτελεστική εξουσία»
Τα νέα προγράμματα θα ιδρύονται από τα ίδια τα ιδρύματα και όχι από τον εκάστοτε υπουργό. Απελευθερώνει την πανεπιστημιακή δράση από την εκτελεστική εξουσία.
Τα πανεπιστήμια θα ορίζουν τα τυχόν δίδακτρα και τους διδάσκοντες από το εξωτερικό. Εισάγεται ο θεσμός των βιομηχανικών μεταπτυχιακών, για να ετοιμάζουν οι φοιτητές τους τη διατριβή τους, ενώ αμείβονται. Έτσι, η ελληνική οικονομία θα αναπτύσσεται. Αυτό σημαίνει παιδεία στην υπηρεσία της Εθνικής οικονομίας.
Θα κληθείτε να τοποθετηθείτε για όλες τις διατάξεις, Μην βρεθείτε στη θέση να τα έχετε ψηφίσει όλα.
Απενεχοποιεί τη διασύνδεση του πανεπιστημίου με την αγορά. Η εργασία τους πλέον θα αμείβεται και η διατριβή τους διαβατήριο για την αγορά εργασίας. Το ελληνικό πανεπιστήμια επιστρέφει να μορφώσει αλλά και να διαμορφώσει τη νέα Ελλάδα.
Για παράδειγμα, μονάδες φοιτητών Ψυχολογίας να παρέχουν βοήθεια σε ευάλωτες ομάδες.
Τέλος, άλλη μια γέφυρα μεταξύ εργασίας και φοίτησης είναι η υποχρεωτική ασφάλιση και αποζημίωση.
Οι αλλαγές στη διοίκηση
Όλα αλλάζουν, λοιπόν, στο πανεπιστήμιο των Νέων Οριζόντων. Και φυσικά μαζί τους, ναι, αλλάζει και ο τρόπος διοίκησής τους, με πρώτη τομή τον τρόπο εκλογής των διδασκόντων, ώστε να εκλείψουν επιτέλους οι φωτογραφικές προκηρύξεις και τα κρούσματα ευνοιοκρατίας. Γι’ αυτόν ακριβώς τον σκοπό εισάγονται φίλτρα αξιοκρατίας και αντικειμενικότητας, που διασφαλίζουν το αδιάβλητο της διαδικασίας. Γιατί και οι καθηγητές μας πρέπει να αποτελούν ζωντανά παραδείγματα για τους φοιτητές μας.
Το μητρώο γνωστικών αντικειμένων για τους υποψήφιους διδάσκοντες θα έχει τριετή διάρκεια και κυρίως θα καταρτίζεται σε ουδέτερο χρόνο, ώστε να μην επιτρέπεται η προκήρυξη εξατομικευμένων θέσεων. Αρκετά έχουν υποφέρει τα Πανεπιστήμιά μας από τέτοιες πρακτικές. Και το ίδιο θα ισχύει και για το μητρώο εκλεκτόρων του κάθε ιδρύματος, για να αποτρέπονται τυχόν ευνοϊκοί συσχετισμοί υπέρ συγκεκριμένων υποψηφίων. Ενώ και οι ίδιοι οι εκλέκτορες θα ορίζονται πλέον ηλεκτρονικά, με τη συμμετοχή και καθηγητών από άλλα πανεπιστήμια.
Επίσης, κάθε πανεπιστήμιο θα εκπονεί ένα σχέδιο ετήσιων προσλήψεων, με βάση τις πραγματικές ανάγκες των τμημάτων του, προκειμένου να μην προκηρύσσονται θέσεις αυθαίρετα. Αλλά και το έργο των νυν διδασκόντων αποκτά ένα νέο πλαίσιο. Η απασχόλησή τους γίνεται πιο ευέλικτη και αναγνωρίζεται η προϋπηρεσία τους. Παράλληλα, απλουστεύονται οι μετακινήσεις τους για ερευνητικά προγράμματα και επιτέλους εξορθολογίζεται το καθεστώς της παράλληλης απασχόλησής τους σε πανεπιστήμια του εξωτερικού.
Την ίδια στιγμή, αναθεωρείται ριζικά ο τρόπος με τον οποίον αντιμετωπίζεται η δημιουργία νέων πανεπιστημιακών μονάδων. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο παράδειγμα αδιαφορίας για την εκπαίδευση, αλλά και εκμαυλισμού της κοινωνίας, από τη μαζική ίδρυση τμημάτων που αποφάσισε η προηγούμενη κυβέρνηση λίγο πριν φύγει.
Τμήματα από το τίποτα και για το τίποτα. Τμήματα που φτιάχτηκαν στα χαρτιά, χωρίς μελέτη, χωρίς σχεδιασμούς, χωρίς πόρους, χωρίς σκοπιμότητα και σίγουρα χωρίς βιωσιμότητα. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, ότι από τις πρώτες κινήσεις μας ήταν να έχουμε το θάρρος να αναστείλουμε τη λειτουργία 37 τμημάτων που εξαγγέλθηκαν προεκλογικά και κυρίως «στο πόδι». Όπως ακυρώσαμε και τη δημιουργία μιας ακόμα, της τέταρτης, Νομικής σχολής. Ενώ το Υπουργείο βοήθησε ταυτόχρονα το Πανεπιστήμιο Πατρών να συνενώσει τμήματά του.
Η πολιτική μας αυτή τώρα, αποκτά κανόνες, καθώς το σχέδιο νόμου ορίζει με σαφήνεια πώς θα ιδρύονται, πώς θα συγχωνεύονται, πώς θα μετονομάζονται ή πώς θα καταργούνται νέα τμήματα. Και αυτός ο νέος ακαδημαϊκός χάρτης θα είναι πιο ορθολογικός, θεραπεύοντας και πολλές από τις αγκυλώσεις της εξαιρετικά πρόχειρης ένωσης των ΤΕΙ με τα ΑΕΙ.
Θα αποτυπώνει τελικά τις πραγματικές ανάγκες και της Παιδείας και της οικονομίας. Θα είναι δυναμικός, αλλά και εξωστρεφής. Γιατί με τις νέες ρυθμίσεις τα πανεπιστήμια θα μπορούν να ιδρύουν και ερευνητικά κέντρα πέρα από την έδρα τους, όπως και να μπορούν να δημιουργούν τα δικά τους παραρτήματα στο εξωτερικό.
Αγαπητοί συνάδελφοι, το ίδιο πνεύμα εκσυγχρονισμού, διαφάνειας και δημοκρατίας που διατρέχει το νέο πανεπιστήμιο χαρακτηρίζει και τη διοίκησή του. Εδώ η βασική καινοτομία είναι το 11μελές Συμβούλιο από έξι μέλη τα οποία θα εκλέγονται από το σύνολο των μελών ΔΕΠ και από ακόμα πέντε προσωπικότητες που θα τα επιλέγουν από καταξιωμένους ανθρώπους του χώρου του πολιτισμού, της οικονομίας.
Το Συμβούλιο θα έχει διοικητικές και οικονομικές αρμοδιότητες. Η Σύγκλητος διατηρεί πάντα τον πρώτο λόγο σε θέματα εκπαίδευσης. Το Συμβούλιο, όμως, θα εκλέγει τον Πρύτανη μεταξύ των έξι εσωτερικών μελών του. Επιλέγοντας και τον Εκτελεστικό Διευθυντή. Έτσι η διοίκηση μοιράζεται ορθολογικά ανάμεσα στον Πρύτανη και το Συμβούλιο. Είναι ένα συλλογικό μοντέλο το οποίο σήμερα -φαντάζομαι το γνωρίζετε- ακολουθούν τα περισσότερα πανεπιστήμια στον κόσμο, αντί της μονοπρόσωπης εξουσίας του Πρύτανη. Το ίδιο όμως δημοκρατική γίνεται και η συμμετοχή των φοιτητών στα όργανα των Πανεπιστημίων, ώστε να μπορούν να έχουν πραγματικό λόγο για τα θέματα που τους αφορούν.
Οι εκπρόσωποί τους θα αναδεικνύονται πλέον μέσω ενιαίου ψηφοδελτίου και θα απαρτίζουν ένα νέο σώμα, το Συμβούλιο Φοιτητών. Αυτό προφανώς θα είναι ανεξάρτητο από τα Διοικητικά Συμβούλια των φοιτητικών συλλόγων, τα οποία θα εξακολουθούν να λειτουργούν με τις διαδικασίες και τις συνδικαλιστικές παρατάξεις τους, όπως τις ξέρουμε ως τώρα. Και αποστολή του Συμβουλίου Φοιτητών θα είναι να εισηγείται στη διοίκηση θέματα που τους αφορούν. Γι’ αυτό και πρέπει να εκπροσωπούνται και όλα τα τμήματα.
Και μία τρίτη σημαντική τομή αποτελούν οι νέες μονάδες που θα πλαισιώνουν τα ιδρύματα των Νέων Οριζόντων. Οι κυριότερες από αυτές είναι το Πανεπιστημιακό Ίδρυμα Έρευνας και Καινοτομίας και η Επιτροπή Ηθικής και Δεοντολογία της έρευνας, με καθήκοντα τα οποία φανερώνουν οι τίτλοι τους.
Αναβάθμιση αλλά και νέες υπηρεσίες
Κυρίες και κύριοι βουλευτές, τα εκατοντάδες άρθρα του νομοσχεδίου που συζητούμε αντιμετωπίζουν πολλές από τις πραγματικές ανάγκες της πανεπιστημιακής κοινότητας. Ανάμεσά τους και την επιτάχυνση της διαδικασίας αναγνώρισης τίτλων σπουδών από ξένα πανεπιστήμια. Ταυτόχρονα, όμως, συμπληρώνουν και ζητούμενα άλλων βαθμίδων, όπως η ανάπτυξη του ολοήμερου σχολείου, που θα λειτουργεί πλέον μέχρι τις 5:30 το απόγευμα. Ενώ ρυθμίζουν ακόμα και ζητήματα που αφορούν την εκκλησιαστική εκπαίδευση.
Όλα αυτά παρουσιάστηκαν αναλυτικά και από την Υπουργό και από τον εισηγητή μας και είμαι σίγουρος ότι σε αυτά θα αναφερθούν και οι πολλοί συνάδελφοι που έχουν ζητήσει να λάβουν τον λόγο σε αυτή τη συνεδρίαση.
Περιορίζομαι, λοιπόν, να επαναλάβω τη βασική στόχευση της πρωτοβουλίας μας, που είναι η αποδέσμευση του δημόσιου πανεπιστημίου από γραφειοκρατικά αλλά και από ιδεοληπτικά βαρίδια, αλλά και από την κυβερνητική χειραγώγηση. Ώστε η ανώτατη Παιδεία να ξαναβρεί τον ρόλο της ως πραγματικός ιμάντας κοινωνικής ανόδου, κυρίως των πιο αδύναμων συμπολιτών μας. Σε μία βάση, όμως, ρεαλιστική με μαθήματα και προγράμματα σπουδών που θα δίνουν ισχυρά πτυχία και με πτυχία τα οποία θα αυξάνουν σημαντικά τις πιθανότητες να βρει κάποιος μία καλή δουλειά.
Το έχω ξαναπεί, ο απόφοιτος ενός ιδιωτικού σχολείου, το παιδί μίας ευκατάστατης οικογένειας, έχει περισσότερες δυνατότητες για σπουδές είτε εδώ, είτε στο εξωτερικό. Ένας νέος, όμως, με στενό οικογενειακό προϋπολογισμό πρέπει να βασιστεί αποκλειστικά στις δικές του δυνάμεις. Και αυτοί βρίσκονται στον πυρήνα του νομοσχεδίου, που φιλοδοξεί να κάνει πράξη το ίσο δικαίωμα στην ευκαιρία. Μιλώ όμως και για τον φοιτητή ο οποίος δεν φοβάται τις προκλήσεις και ο οποίος αντιπαθεί την αδράνεια. Αυτόν, κυρίως, οπλίζουν οι διατάξεις του νομοσχεδίου που σύντομα θα γίνει νόμος του κράτους.
Η εκπαιδευτική πολιτική είναι ταυτόχρονα διπλά κοινωνική πολιτική. Από τη μία πλευρά οπλίζει τη νέα γενιά να χτίσει τη ζωή της. Παράλληλα, όμως, αποτελεί μία άσκηση ευθύνης, προσπάθειας και ομαδικότητας που διαμορφώνουν τον πολίτη. Πρέπει, συνεπώς, να εδράζεται στην αλήθεια και την αξιοκρατία.
Οι νέοι άνθρωποι δεν είναι άβουλοι καταναλωτές υποσχέσεων. Είναι πλήρεις προσωπικότητες που οφείλουν να ξέρουν τι θα σπουδάσουν και τι ευκαιρίες τους προσφέρει το δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης, για να μπορέσουν να απασχοληθούν στη συνέχεια.
«Ο Βερναρδακισμός είναι Πολακισμός»
Κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ τα πανεπιστήμια δεν υπάρχουν για να τυπώνουν πτυχία αλλά για να συνδέονται με την εργασία και την κοινωνία.
Εδώ κρίνεται ποιος είναι ο πραγματικά προοδευτικός. Απέναντι σε αυτές τις αλήθειες αντιπαρατίθενται κραυγές και σιωπές. Κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ είστε ή όχι με το ελληνικό «Εράσμους», τα διπλά πτυχία; Την πρακτική άσκηση;» ρώτησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης και επιτέθηκε στον απόντα από την αίθουσα Αλέξη Τσίπρα «Ήμουν βέβαιος πως την απάντηση θα έδινε ο αρχηγός σας. Που είναι ο κ. Τσίπρας, γιατί δεν είναι εδώ; Θα σας πω, δεν είναι εδώ γιατί θα αναγκαζόταν να τοποθετηθεί ο ίδιος για τι απίστευτες αθλιότητες του κ. Βερναρδάκη.
Είμαι περίεργος εάν έχει το πολιτικό θάρρος να ζητήσει μία προσωπική συγγνώμη από την υπουργό παιδείας. Αυτό που είδαμε χθες δεν είναι μεμονωμένο φαινόμενο, αυτός ο βερναρδακισμός, είναι πολακισμός, είναι ο συριζαϊκός φαρισαϊσμός, είναι αυτό που έχει αποκληθεί ως εκτσογλανισμός της κοινωνίας. Είναι ο κανόνας στο κόμμα σας, το περιβόητο ηθικό πλεονέκτημα». Και ο πρωθυπουργός συνέχισε την επίθεσή του στον ΣΥΡΙΖΑ, απευθυνόμενος στον βουλευτή και τομεάρχη παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκο Φίλη: «Εσείς δεν μας λέγατε κ. Φίλη ότι τα δύο παιδιά της Υπουργού θα θυμούνται πως κατέσφαξε 20.000 παιδιά. Τα τρία μέτρα κάτω από τη γη του κ. Πολάκη, η μητροκτονία του κ. Βερναρδάκη, όλα αυτά από ένα κόμμα που υποτίθεται ότι κόπτεται για την ελευθεροτυπία σε μία ημέρα που μπήκαν βόμβες σε ένα ραδιοφωνικό σταθμό, που χθες κατέκρινε τις δηλώσεις Βερναρδάκη. Φέρτε τον αρχηγό σας εάν τολμά να αντιπαρατεθούμε, να έχει το θάρρος να ζητήσει συγγνώμη και να πει πως καταδικάζει απερίφραστα αυτές τις χυδαιότητες», είπε ο πρωθυπουργός.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, κλείνοντας την ομιλία του απευθύνθηκε και στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, λέγοντας «Κλείνω με την εκκληση στις άλλες πτέρυγες και δη στο ΠΑΣΟΚ, όπου σας ζητώ να κάνετε μια γενναία κίνηση για την παιδεία. «Εκ των γραμμάτων γεννάται η προκοπή», έγραφε ο Ρήγας Φερραίος και σας ζητώ να σταθείτε στο ύψος των περιστάσεων»
