Παραμένει η πιθανότητα μετάλλαξης του νέου κορονοϊού, καθώς όλοι οι ιοί RNA έχουν την ικανότητα να μεταλλάσσονται πιο γρήγορα από τους ιούς DNA, οι οποίοι μπορούν να «αυτοδιορθώνονται».
Παρόλα αυτά, δεν χρειάζεται μετάλλαξη για την αύξηση της επικινδυνότητάς του, καθώς και με την υπάρχουσα μορφή του παραμένει αρκετά επικίνδυνος.
Τα παραπάνω τόνισε ο επικεφαλής του προγράμματος εκτάκτων αναγκών του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας δρ Μάικ Ράιαν, υπογραμμίζοντας ότι ο συγκεκριμένος ιός είναι πολύ δύσκολο να εκριζωθεί και χρειάζεται συνδυαστικά μέτρα, αποδεκτά από το κοινωνικό σύνολο, προκειμένου να επιτευχθεί ο κοινός στόχος της καταπολέμησής του.
Η επικεφαλής του τμήματος αναδυόμενων ασθενειών και ζωονόσων δρ Μαρία Βαν Κερκόφ, σημείωσε ότι υπάρχουν διαθέσιμες στην επιστημονική κοινότητα πάνω από 40.000 γενετικές αλληλουχίες του συγκεκριμένου ιού, με αρκετές μεταλλάξεις που έχουν συμβεί ήδη, χωρίς όμως να είναι σημαντικές μέχρι στιγμής ως προς τη σοβαρότητα της νόσου που προκαλεί. Υπό το πρίσμα αυτό, ο ιός μέχρι στιγμής, θεωρείται σταθερός.
Εντούτοις, επειδή η πανδημία κρατά για μεγάλο χρονικό διάσημα ο ιός γίνεται ήδη πιο επικίνδυνος, από την άποψη ότι ο κόσμος κουράζεται να τηρεί τόσο σχολαστικά μέτρα προστασίας. Και επιπλέον, όπου τίθεται ο ιός υπό έλεγχο, παρατηρείται εφησυχασμός, ο οποίος δεν βοηθά στην εξάλειψή του.
Ο δρ Ράιαν υπογράμμισε τη δυνατότητα του ιού να εξαπλώνεται ταχύτερα σε κλειστές δομές (νοσοκομεία, οίκους ευγηρίας, φυλακές κλπ). Ταυτόχρονα όμως, σημείωσε ότι παραμένει η δυνατότητα των κρατών να λαμβάνουν μέτρα περιορισμού, παρότι σταδιακά εγκαταλείπουν τα lockdown, εφαρμόζοντας συνεχή επιτήρηση των κρουσμάτων, ενημέρωση του πληθυσμού και εισαγωγή μέτρων αποφυγής της μετάδοσης, βασισμένα σε επιστημονικά δεδομένα με τη συνδρομή της τοπικής επιστημονικής κοινότητας.
Η μετάλλαξη εξασθενεί τον ιό
Σημειώνουμε ότι σύμφωνα με τους ειδικούς, οι ιοί έχουν την ικανότητα να μεταλλάσσονται. Ταχύτερα δε, μεταλλάσσονται οι ιοί που έχουν γενετικό υλικό RNA. Οι περισσότερες μεταλλάξεις είναι αδιάφορες, «ουδέτερες», και οι υπόλοιπες είναι συνήθως κακές για τον ιό, δηλαδή τον καταστρέφουν ή τον εξασθενίζουν.
Ένα απειροελάχιστο ποσοστό μεταλλάξεων μπορεί να προσδώσει νέες ιδιότητες στον ιό, και το τι είναι καλή ιδιότητα για τον ιό, διαφέρει ανάλογα με την περίσταση.
Συνήθως οι ιοί με τον καιρό προσαρμόζονται - όπως ορίζει η θεωρία της φυσικής εξέλιξης - και προκαλούν ηπιότερη ασθένεια στον ξενιστή τους, γιατί είναι προς το συμφέρον της επιβίωσης τους. Τώρα σε ότι αφορά τον χρόνο που συμβαίνουν οι αλλαγές αυτές, πρόκειται για διαδικασίες που μπορεί να πάρουν χρόνια ή ακόμη και αιώνες.
