Πέθανε σήμερα στην Ρώμη, σε ηλικία ογδόντα έξι ετών, ο παλαίμαχος Ιταλός πολιτικός Μάρκο Πανέλα, σύμβολο του Ριζοσπαστικού Κόμματος, Partito Radicale.
O Ιταλός πολιτικός, είχε εισαχθεί πρόσφατα σε κλινική της ιταλικής πρωτεύουσας, ενώ εδώ και πολύ καιρό έδινε μάχη κατά του καρκίνου.
Ο Πανέλα είχε γεννηθεί το 1930 στο Τέραμο της κεντρικής Ιταλίας και το 1950 είχε πάρει πτυχίο νομικής. Το 1955, μετά από μια σύντομη θητεία στο ιταλικό Φιλελεύθερο Κόμμα, ίδρυσε το Ριζοσπαστικό Κόμμα, μαζί με μια ομάδα νεαρών διανοούμενων.
Το 1965 ξεκίνησε στην Ιταλία την εκστρατεία υπέρ της έγκρισης ενός νόμου που να αναγνωρίζει το δικαίωμα στο διαζύγιο, ενώ το 1968 συλλαμβάνεται στην Σόφια, όπου διαδηλώνει κατά της εισβολής στην Τσεχοσλοβακία.
Το 1974 αποτελεί το σημείο αναφοράς του «όχι», στο δημοψήφισμα με το οποίο οι συντηρητικοί καθολικοί επεχείρησαν να καταργήσουν τον νόμο που εισήγαγε το δικαίωμα στην λύση του γάμου.
Μετά από ένα χρόνο, συλλαμβάνεται επειδή αποφάσισε να καπνίσει μαριχουάνα σε δημόσιο χώρο, και ξεκινά η εκστρατεία του για την νομιμοποίηση των «μαλακών ναρκωτικών».
Το 1981 το κόμμα του Μάρκο Πανέλα κερδίζει μια ακόμη δύσκολη μάχη, αποτρέποντας, σε νέο δημοψήφισμα, την κατάργηση του δικαιώματος στην άμβλωση.
Στην συνέχεια, οι ριζοσπάστες μετατρέπονται σε κόμμα το οποίο προωθεί σε όλη την Ευρώπη εκστρατείες κατά της θανατικής ποινής, για την καταπολέμηση της πείνας στον κόσμο και την πλήρη αναγνώριση των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων.
Ο Μάρκο Πανέλα εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής το 1976 και εκλεγόταν μέχρι και το 1987. Πολλοί είχαν εκφραστεί υπέρ της επιλογής του ως ισόβιου γερουσιαστή, αλλά οι Πρόεδροι της Δημοκρατίας της Ιταλίας, δεν ακολούθησαν τις σχετικές συμβουλές.
Μπορεί να πει κανείς, ότι ο Μάρκο Πανέλα, με τους αγώνες του υπέρ των ατομικών και κοινωνικών ελευθεριών, κατάφερε να προσδώσει - ιδίως στην δεκαετία του εβδομήντα και του ογδόντα - τεράστιο κύρος στους ιταλούς ριζοσπάστες. Ήταν η περίοδος, κατά την οποία ακόμη και το Iταλικό Kομμουνιστικό Kόμμα κρατούσε αποστάσεις από διανοούμενους όπως ο Πιερ Πάολο Παζολίνι, αποκλειστικά και μόνον επειδή ήταν ομοφυλόφιλος, ενώ το μεγάλο θέμα της άμβλωσης εθεωρείτο, από πολλούς παραδοσιακά αριστερούς, υπερβολικά λεπτό για να προκληθεί ανοιχτή σύγκρουση με την Καθολική Εκκλησία.
Κατά την δεκαετία του ογδόντα, πολλοί στάθηκαν στην απόφαση των ριζοσπαστών να συμπεριλάβουν στο ψηφοδέλτιό τους και την πορνοστάρ Ιλόνα Στάλλερ, γνωστή ως Τσιτσιολίνα. Μια «πρόκληση» του Πανέλα, με την οποία ήθελε και να αποδείξει ότι η πραγματική ανήθικη συμπεριφορά, ήταν εκείνη πολλών εκφραστών της πολιτικής κάστας.
Κύριας σημασίας, επίσης, οι αγώνες του για μια δικαιοσύνη που να ξέρει να αναγνωρίζει και λάθη της, με τις άδικες καταδίκες και μακρές περιόδους προφυλάκισης, υπέρ ενός ανθρώπινου σωφρονιστικού ιδρύματος και για το κλείσιμο των ψυχιατρείων τα οποία, πολύ συχνά, ήταν πραγματικός τόπος μαρτυρίου.
Σε ότι αφορά το οικονομικό και αμιγώς πολιτικό πεδίο, πολλοί κατέκριναν τους Ιταλούς ριζοσπάστες για τις θέσεις τους, θεωρώντας τες υπερβολικά φιλελεύθερες και συνδεδεμένες με τις πάγιες αξιώσεις των Ηνωμένων Πολιτειών, ιδίως στην εξωτερική πολιτική, από το Ιράκ, μέχρι την Ρωσία και την Τουρκία.
Η κύρια συμβολή του Πανέλα, δεν αφορά, πάντως, το πεδίο αυτό. Εντοπίζεται στην ικανοποίηση της μεγάλης ανάγκης ελευθερίας, την οποία είχε και συνεχίζει να παρουσιάζει η ιταλική αλλά και η ευρωπαϊκή κοινωνία, πέρα από πρωτόκολλα, υποκρισίες και καθωσπρεπισμούς. Με την άποψη - παρ' όλο που ο ίδιος δεν ήταν πιστός καθολικός - ότι ο κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή ζωή, χωρίς διακρίσεις, ρατσιστικές ταμπέλες και παράλογους αποκλεισμούς.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
