Η αυριανή σύνοδος κορυφής των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει επισήμως ως αντικείμενο την ταχύτερη και καλύτερη προσαρμογή της Ευρώπης στην «ψηφιακή εποχή» -εξετάζοντας θέματα όπως την ψηφιακή επιχειρηματικότητα, τη φορολόγησή της, αλλά και την ασφάλεια στο Διαδίκτυο.
Αναμφίβολα, ωστόσο, μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει και το σημερινό δείπνο των «26», από το οποίο, εκτός της βρετανίδας Theresa May, θα απέχει και ο ισπανός πρωθυπουργός, Mariano Rajoy, εξαιτίας των δραματικών εξελίξεων στην Καταλονία, ενόψει του δημοψηφίσματος της Κυριακής. Κι αυτό διότι θα είναι το πρώτο τετ-α-τετ σε επίπεδο κορυφής μετά από τις γερμανικές βουλευτικές εκλογές, αλλά και δύο σημαντικές παρεμβάσεις για το μέλλον της Ευρώπης -αφενός, του προέδρου της Κομισιόν, Jean-Claude Juncker, στο πλαίσιο της ομιλίας του για την Κατάσταση της Ένωσης στην Ευρωβουλή και, αφετέρου, του σχεδίου που παρουσίασε προχθές ο Emmanuel Macron.
Φαίνεται δε ότι οι Juncker και Macron, πιθανότατα μαζί με τον ιταλό πρωθυπουργό Paolo Gentiloni, θα είναι οι μόνοι που θα υποστηρίξουν απόψε τόσο ξεκάθαρα την ανάγκη επιτάχυνσης της οικονομικής και πολιτικής ολοκλήρωσης της Ε.Ε. και της ευρωζώνης. Οι υπόλοιποι, ο καθένας για τους λόγους του, θα είναι επιφυλακτικοί ή θα προτιμήσουν τις γενικόλογες τοποθετήσεις.
Η Angela Merkel, για παράδειγμα, δεν είναι ουσιαστικά σε θέση να διατυπώσει καμία θέση, καθώς ηγείται ουσιαστικά μιας υπηρεσιακής κυβέρνησης. Θα είναι δε δύο φορές πιο επιφυλακτική επειδή υποψήφιοι εταίροι της είναι οι Φιλελεύθεροι, που έχουν θέσει συγκεκριμένους όρους για την περαιτέρω πορεία του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.
Μάλιστα, τις θέσεις του Christian Lindner φέρονται να συμμερίζονται απολύτως και άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά -όπως η Αυστρία και η Ολλανδία, αλλά και οι Σκανδιναβοί, που δεν θέλουν να δουν την Ε.Ε. και την ευρωζώνη να μετατρέπονται σε ένα μηχανισμό διαρκούς μεταφοράς χρημάτων προς τους ασθενέστερους, ούτε έχουν καμία διάθεση να αναλάβουν το βάρος του δημόσιου χρέους τους.
Από την πλευρά τους, οι χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης, όπως η Πολωνία, η Τσεχία, η Ουγγαρία και η Σλοβακία, φοβούνται ήδη ότι κάποιοι θα αποφασίσουν να προχωρήσουν πιο γρήγορα, αφήνοντάς τες πολύ πίσω -εκτός και εάν δεχθούν να επιβάλλουν αιματηρές περικοπές στους λαούς τους, κάτι που είναι εξαιρετικά δύσκολο.
