Η στήλη δεν απορεί. Το έλεγε και με τους καθόλα αξιοσέβαστους πολίτες «58», ή τον Στ. Θεοδωράκη κ.α., που νόμιζαν ότι θα προσχωρήσουν στην οργανωμένη κεντροαριστερά της ήττας, δηλαδή στο ΠΑΣΟΚ, και θα ηγεμονεύσουν επί του κόμματος, στελεχών και ψηφοφόρων.
Γράφαμε τότε ότι τα κόμματα είναι μικρές φυλές με ομοιογενή χαρακτηριστικά, που απλώς ανέχονται, χρησιμοποιούν, ενίοτε ενσωματώνουν τους επήλυδες, αλλά δεν τους αναθέτουν να χαράσσουν πολιτική γραμμή, κοντολογίς δεν τους ανακηρύσσουν καπεταναίους.
Συμβαίνει τώρα και στον ΣΥΡΙΖΑ. Οι ονομασθέντες ως «Γεφυραίοι» προσέτρεξαν να συμπαραταχθούν μαζί του όταν ο Τσίπρας υλοποίησε το πιο γλυκό τους όνειρο, την υπογραφή της συμφωνίας με τα Σκόπια.
Για την χαριτόβρυτη διεθνιστική τους ιδεοληψία, η τριακονταετής αντίσταση των ελληνικών κυβερνήσεων στην πρωτοφανή ιστορική πειρατεία που έκαναν οι Σκοπιανοί έναντι της Ελλάδας, φάνταζε ως μια βαρβαρότητα. Ως ένας πρωτογονισμός, ένας βαλκανικός τραμπουκισμός έναντι ενός μικρού φτωχού λαού που πάλευε να στεριώσει - ο οποίος μικρός φτωχός λαός παρόλα αυτά με αλύγιστο πείσμα δεν παραιτείτο από την πλασματική ταυτότητά του, κι έπρεπε να παραιτηθεί ο κληρονόμος – φυσικός ή πολιτισμικός, αδιάφορο.
Έτσι ξέχασαν με μιας το βίο και την πολιτεία του ΣΥΡΙΖΑ στις πλατείες της «αγανάκτησης», στις αγχόνες, τις κατάρες τους «γερμανοτσολιάδες», τα «go back», τους «ευρωπαίους κατακτητές», τον «εκοφίτικο» τραμπουκισμό έναντι των αντιπάλων πολιτικών - κυρίως του ΠΑΣΟΚ. Ξέχασαν το τετραετές κυβερνητικό κολλητηλίκι με τον Καμμένο. Όλα ήταν αμελητέα εμπρός στο μέγιστο:
Την συμφωνία με τα Σκόπια - που θεώρησαν ότι - ήταν μια νίκη τους. Νίκη του διακαούς πνεύματος «αντιεθνικισμού», «διεθνισμού», «φιλειρηνισμού», «ανθρωπισμού», τα οποία υπηρετούν μεν, όπως αυτοί τα μεταβολίζουν δε. Πνεύματος που στην ουσία απαιτεί από την Ελλάδα μια διαρκή υποχωρητικότητα έναντι παρεμβατικών γειτόνων στο όνομα των ανωτέρω αρχών.
Ο Τσίπρας τους χρησιμοποίησε προκειμένου να συμβάλουν στη «νομιμοποίηση» της συμφωνίας στις τάξεις της Κεντροαριστεράς. Μέχρι και σπουδαιοφανείς εκδηλώσεις οργάνωσε στις επιβλητικές αίθουσες του Μεγάρου Μουσικής, όπου οι της «Γέφυρας» εκθείαζαν την «υπευθυνότητα» και τον «πατριωτισμό» του, ενώ η δημοκρατική αβρότης τους εκδήλωσε απαρέσκεια για την ελληνική κοινωνία που αντιδρούσε: «Εχουμε πολιτισμικό πρόβλημα στην ελληνική κοινωνία», διαπίστωνε από βήματος της εκδήλωσης ο καθηγητής Λιάκος!
Τη μονομερή δημοκρατική ευαισθησία τους δεν ήγγιξε το γεγονός ότι την ίδια ώρα η αστυνομία (σε μια απομίμηση συμπεριφορών του υπαρκτού») έξω από το Μέγαρο έκανε προληπτικές προσαγωγές ολιγομελών ομάδων ανθρώπων οι οποίοι έσπευσαν να διαμαρτυρηθούν ειρηνικά κατά της συμφωνίας.
Χθες μια εκ των στελεχών της Γέφυρας και μέλος της Κ.Ε. Ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ, η κα Μαρία Ρεπούση, έγραφε στα Νεα, μεταξύ άλλων για όλα τα ωραία που πρέπει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα της Αριστεράς, για μια εναλλακτική προοδευτική διακυβέρνηση.
Όμως επεσήμαινε: «Αρκεί να είναι σαφή και το κυριότερο να καθορίζουν την αντιπολίτευση που κάνει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ. Διότι αναιρούνται πλήρως από μια αντιπολίτευση που δηλώνει ΠΑΡΩΝ ή βαράει μια στο καρφί και μια στο πέταλο»!
Μετά την τεθείσα υπογραφή ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Είχαν τη μόρφωση να γνωρίζουν, αλλά λειτούργησε τόσο καταλυτικά η συμφωνία με τις Πρέσπες που εξαφάνισε όλα τα αρνητικά του ΣΥΡΙΖΑ. Συνάγεται και από το ίδιο το κείμενο. Όπως γράφει: «Ο ΣΥΡΙΖΑ να μετασχηματισθεί ουσιαστικά και πραγματικά για να εκφράσει οριζόντια όλο το προοδευτικό φάσμα από το Κεντρο ως την Αριστερά. Όπως το έκανε και με τα δικαιώματα και τις Πρέσπες όσο ήταν κυβέρνηση»!
Σε ποια δικαιώματα αναφέρεται δεν προσδιορίζει. Και δεν θα αυθαιρετήσουμε να συμπεράνουμε ότι εννοεί αυτά των μεταναστών. Ωστόσο όταν η αστυνομία του ΣΥΡΙΖΑ έδερνε συνταξιούχους έξω από το Μαξίμου, όταν έπνιγε τον τόπο στα χημικά, όταν τραυμάτιζε πολίτες, χτυπούσε γέρους και μικρά παιδιά στο Πισοδέρι Φλώρινας επειδή διαδήλωναν κατά της συμφωνίας, δεν είχαμε διαπιστώσει εκ μέρους τους κάποια αναρρίπιση δημοκρατικής ανησυχίας.
Ούτε όταν το τμήμα Προστασίας του Δημοκρατικού Πολιτεύματος καλούσε «δι’ υπόθεσίν του» τον πρώην υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ , και σύντροφό τους, Παν. Λαφαζάνη, και του φόρτωνε τον μισό ποινικό κώδικα, απλώς επειδή έμεινε πιστός στις διακηρύξεις τους κατά των πλειστηριασμών. Ούτε τότε μάθαμε για κάποια εκπεφρασμένη και δημοσιοποιημένη αγωνία για τα δικαιώματά του.
Τώρα με το «παρών» που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ, κατάλαβαν με βάση ποιες «αρχές» πορεύεται!
