Του Γιάννη Κ. Τρουπή
Μέχρι και την παραμονή της διεξαγωγής του δεύτερου γύρου των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών ήταν απλώς «θεωρία». Από την επομένη μέρα όμως η θεωρία πήρε «σάρκα και οστά» και οι φόβοι έγιναν πραγματικότητα. Η εφαρμογή της απλής αναλογικής στην λειτουργία των περιφερειακών και δημοτικών συμβουλίων της χώρας προκαλεί ήδη μουρμούρες και μεγάλη ανησυχία.
Περιφερειάρχες και δήμαρχοι που επικράτησαν στον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών βρίσκονται απέναντι σε μία σκληρή πραγματικότητα γεμάτη αντιφάσεις. Να είναι μεν επικεφαλής αλλά την ίδια στιγμή να μειοψηφούν στα συμβούλια τους, αδυνατώντας έτσι να λάβουν αποφάσεις για την εφαρμογή του προγράμματός για το οποίο κέρδισαν.
Ποια είναι η εικόνα που ήδη έχει διαμορφωθεί; Το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό του Δήμου Θεσσαλονίκης, όπου απαιτείται πλειοψηφία 25 δημοτικών συμβούλων για να διοικηθεί, τη στιγμή που νικητής Κωνσταντίνος Ζέρβας ελέγχει μόλις τους 7 σε 49.
Αντίθετα στην στην προηγούμενη σύνθεση του δημοτικού συμβουλίου Θεσσαλονίκης ο απερχόμενος δήμαρχος Γιάννης Μπουτάρης είχε 29 συμβούλους της παράταξής του, έναντι 20 της αντιπολίτευσης.
Πώς λοιπόν μπορεί να μπει τάξη σε αυτό το χάος που απειλεί να τινάξει στον αέρα την καθημερινότητα εκατομμυρίων δημοτών στην επικράτεια; Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και συνολικά το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σύμφωνα με πληροφορίες του liberal.gr, δεν κρύβουν τον προβληματισμό τους για τον τρόπο που επέλεξε η κυβέρνηση να εργαλειοποιήσει και την τοπική αυτοδιοίκηση και ουσιαστικά να ναρκοθετήσει τους βαθμούς αυτοδιοίκησης.
Στο πλαίσιο αυτό λοιπόν η Πειραιώς φαίνεται πως δε θα αφήσει την κατάσταση να προχωρήσει χωρίς να υπάρξει κάποιου είδους παρέμβαση. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες η ΝΔ θα δρομολογήσει, εφόσον βεβαίως κερδίσει τις επερχόμενες εθνικές εκλογές, νομοθετική ρύθμιση η οποία θα δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες προκειμένου να ενισχυθεί ο ρόλος του περιφερειάρχη και δημάρχου στη διαδικασία λήψης των αποφάσεων. Με άλλα λόγια η συγκεκριμένη νομοθετική πρωτοβουλία θα δίνει την ευχέρεια στον επικεφαλής της περιφέρειας ή του δήμου να επωμίζεται προσωπικά την ευθύνη της απόφασης, πιθανόν μετά από μία σειρά αποτυχημένων προσπαθειών μέσα από ισάριθμες συνεδριάσεις των συμβουλίων. Με τον τρόπο αυτό θα δίνεται η διέξοδος στο αδιέξοδο που δημιουργεί η απλή αναλογική, με τον επικεφαλής να σηκώνει το βάρος της απόφασης και άρα να υπόκειται και στον τελικό έλεγχο.
Σε κάθε περίπτωση ο κ. Μητσοτάκης σκοπεύει να εμφυσήσει μία άλλη λογική στην συνεργασία του κράτους με τις περιφέρειες και τους δήμους της χώρας. Ενδεικτική της διαφορετικής προσέγγισης του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν η επιλογή του να επισκεφτεί το δήμο Κερατσινίου, όπου επικεφαλής δεν εξελέγη ο υποστηριζόμενος της αλλά εκείνος που στήριξε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ο κ. Μητσοτάκης παρά το γεγονός ότι οι υποψήφιοι που στήριξε κυριάρχησαν στο σύνολο των δήμων που ανήκουν στις λεγόμενες μη προνομιούχες περιοχές και άρα θα μπορούσε να επισκεφτεί κάποιους από αυτούς, πήγε τελικά στο Κερατσίνι, στέλνοντας το μήνυμα ότι ο λόγος του απευθύνεται σε όλους και όχι σε μόνο σε αυτούς που τον στήριξαν.
