Ένα ολόκληρο μουσείο εκχωρεί το υπουργείο Πολιτισμού στο υπουργείο Παιδείας, και μάλιστα με τεράστια βιασύνη. Τόσο, που να είναι εύλογες οι απορίες αν υπάρχει συγκεκριμένος λόγος που γίνεται αυτό, αν, επί παραδείγματι, κάποια «δικά» τους παιδιά θα στελεχώσουν το Διοικητικό Συμβούλιο του Μουσείου. Πρόκειται για τη Συλλογή Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων η οποία είχε δωρηθεί από τον Φοίβο Ανωγειανάκη στο υπουργείο Πολιτισμού το 1991. Η συλλογή εμπλουτίστηκε έκτοτε με πολλές άλλες δωρεές και αγορές ανάλογου χαρακτήρα και το συγκεκριμένο μουσείο αποτελούσε τμήμα του Μουσείου Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης (ΜΕΛΤ). Λειτουργεί, δε, σε ξεχωριστό κτήριο. Μαζί της, δωρίζεται και η σπάνια μουσικολογική βιβλιοθήκη.
Με σχέδιο νόμου που συζητήθηκε προχθές και χθες στη μορφωτική επιτροπή της Βουλής, και αφορά στη μεταφορά της Εθνικής Βιβλιοθήκης στο Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος και σε άλλα ζητήματα του υπουργείου Παιδείας, η συλλογή Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων εκχωρείται κατά πλήρη κυριότητα στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το συγκεκριμένο τμήμα του ΜΕΛΤ, προάγει την εθνομουσικολογική έρευνα και παρουσιάζει στο ευρύ κοινό την ελληνική λαϊκή μουσική παράδοση με υποδειγματικό τρόπο, επιτελεί δηλαδή και τον διττό σκοπό κάθε μουσείου.
Χωρίς καμία εξήγηση, χωρίς δικαιολόγηση της σκοπιμότητας στην εισαγωγική έκθεση ή σε άλλη έκθεση του νομοσχεδίου, το υπουργείο Πολιτισμού, αλλά και χωρίς να υπάρχει αίτημα από τον καλλιτεχνικό κόσμο, από τους επισκέπτες του μουσείου ή από την κοινωνία, το υπουργείο Πολιτισμού αποφασίζει να αποχωριστεί ένα πολύτιμο τμήμα του και να το στείλει στο Πανεπιστήμιο. Πρόχειρη αιτιολογία, ότι το μουσείο δεν λειτουργούσε απογεύματα. Αν θα λειτουργεί έστω, με την έλλειψη κονδυλίων του διακρίνει το Πανεπιστήμιο, ουδείς το σκέφτηκε.
Το σημαντικότερο είναι πως δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος να αποσπασθεί βιαίως ένα μουσείο από τον φυσικό χώρο όπου ανήκει και να μεταφερθεί σε ένα υπουργείο που δεν διαθέτει, καν, τεχνογνωσία για ένα τέτοιο μουσείο. Είναι πραγματικά αδιανόητο, ένα μέρος του σύγχρονου πολιτισμού μας, να αποστέλλεται στο άγνωστο, και χωρίς βάρκα καν. Το υπουργείο Πολιτισμού, με αυτό τον τρόπο αποδυναμώνει τον εαυτό του και αποποείται του ρόλου του στη διαφύλαξη και διάδοση της πολιτιστικής κληρονομιάς μέσα από τα κρατικά μουσεία.
Το μέγα μυστήριο είναι πως στο σχέδιο του νέου Οργανισμού, που θα κατατεθεί στις 15 Φεβρουαρίου στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, το μουσείο με τη συλλογή του Φοίβου Ανωγειανάκη περιγράφεται κανονικά στο άρθρο για το Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης που μετονομάζεται σε Μουσείο Ελληνικού Λαϊκού Πολιτισμού.
«Το Μουσείο Ελληνικού Λαϊκού Πολιτισμού (στο εξής ΜΕΛΠ) εδρεύει στην Αθήνα και έχει ως παράρτημα το «Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων 'Φοίβος Ανωγειανάκης-Κέντρο Εθνομουσικολογίας', του οποίου η λειτουργία υποστηρίζεται από Ειδική Επιστημονική Επιτροπή» αναφέρεται στο σχετικό άρθρο..
Σύμφωνα με το ίδιο κείμενο, το Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων, είναι υπεύθυνο για:
«Την έρευνα, μελέτη, καταγραφή, προστασία, διάσωση, ανάδειξη, δημοσίευση, φωτογραφική τεκμηρίωση και προβολή των Μουσικών Οργάνων του Μουσείου, της Συλλογής Φοίβου Ανωγειανάκη και των νέων αποκτημάτων.
ββ) Τη συλλογή, καταγραφή, τεκμηρίωση, συντήρηση, μελέτη και έκθεση μουσικών οργάνων και γενικά κάθε υλικού χρήσιμου για την έρευνα, μελέτη και προβολή της ελληνικής μουσικής παράδοσης.
γγ) Την προώθηση της εθνομουσικολογικής έρευνας και τη διάδοση της παραδοσιακής μουσικής σε ελληνικό και διεθνές επίπεδο με κάθε πρόσφορο μέσο».
Εάν γνωρίζει η αριστερά του υπουργείου Πολιτισμού τι ποιεί η δεξιά της, μήπως κάποιος πρέπει να μας διαφωτίσει κι εμάς;
Αντιγόνη Καρατάσου
