«Προτεραιότητα είναι η επανασύνδεση του κόμματος με τα λαϊκά στρώματα και τη μεσαία τάξη, τον κόσμο της αγροτιάς, της μικρομεσαίας επιχείρησης, της ευέλικτης εργασίας, της νέας δημιουργίας, των επιστημών και του πολιτισμού. Των κοινωνικών, δηλαδή, στρωμάτων που έχασαν την πολιτική τους εκπροσώπηση όταν τα Δυτικά προοδευτικά κόμματα έγιναν εκπρόσωποι της επιχειρηματικής ελίτ» τόνισε ο υποψήφιος για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ Παύλος Γερουλάνος, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Το Βήμα της Κυριακής».
Επιπροσθέτως, σχετικά με το αν υπάρχουν περιθώρια συγκλίσεων και κυβερνητικών συνεργασιών και προς ποια κατεύθυνση, ανέφερε χρησιμοποιώντας τους στίχους του Leonard Cohen «First we take Manhattan, then we take Berlin» ότι «πρώτα θα κυριαρχήσουμε πολιτικά επί του ΣΥΡΙΖΑ με μια σύγχρονη και προοδευτική πρόταση αντιπολίτευσης και μετά επί της ΝΔ με το κυβερνητικό μας πρόγραμμα».
«Η υποψηφιότητα μου θέτει ως προτεραιότητα την αποσυγκέντρωση της εξουσίας», επεσήμανε ο Παύλος Γερουλάνος προσθέτοντας ότι «η κυβέρνηση της ΝΔ πέρασε ένα νομοσχέδιο, που με θράσος ονόμασε "επιτελικό κράτος", που συγκεντρώνει όλη την εξουσία από τα υπουργεία στο Μαξίμου, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί καν να αποσυγκεντρώσει την εξουσία στο ίδιο του το κόμμα».
Επίσης, ως προς την επαναφορά του ονόματος και των συμβόλων του ΠΑΣΟΚ ο ίδιος σημείωσε, πρώτο, τη σημασία του ανοίγματος του κόμματος «στους πολίτες που θέλουν να συμμετέχουν» και της «ενεργοποίησης αδρανών στελεχών που έχουν ακόμα να προσφέρουν» αντιτάχθηκε σε οποιασδήποτε προσπάθεια «πλαστής επίσπευσης» αυτής της διαδικασίας γιατί «οδηγεί σε σύγχυση του εκλογικού σώματος» και πρόσθεσε «υπερασπίστηκα τα σύμβολα του ΠΑΣΟΚ, αλλά και θα αντισταθώ στην επιστροφή τους χωρίς την πολιτική δουλειά που οφείλουμε να κάνουμε».
Τέλος, ο Π. Γερουλάνος κατέθεσε τους εξής άξονες αναφορικά με το σχέδιό του για τη χώρα και τις προτεραιότητες της Ελλάδας τα επόμενα χρόνια: «Πρώτον, η οικονομική, διπλωματική και στρατιωτική υπεροχή της χώρας ώστε να λειτουργήσει ως παράγοντας σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή.
Δεύτερον, η διεύρυνση της παραγωγικής της βάσης και η απελευθέρωση των δημιουργικών δυνάμεων μέσα από την αποσυγκέντρωση της εξουσίας και τη δίκαιη κατανομή του πλούτου.
Τρίτον, η καταπολέμηση της φτώχειας με σύγχρονες κοινωνικές δομές και ριζοσπαστικές πολιτικές όπως το καθολικό βασικό εισόδημα. Τέταρτον, η δίκαιη φορολόγηση του πλούτου και το περιουσιολόγιο.
Πέμπτον, κάθε μέτρο για δραστική μείωση του χρόνου και του κόστους απονομής δικαιοσύνης.
Έκτον, ένα σύστημα παιδείας που διασφαλίζει το δημόσιο χαρακτήρα της και προσφέρει επιλογές δια βίου.
Έβδομο, ένα δημόσιο σύστημα υγείας όπου οι υποδομές είναι αντίστοιχες της ποιότητας του ιατρικού του προσωπικού και λειτουργεί πλουτοπαραγωγικά εξάγοντας υπηρεσίες. Και τέλος η πορεία προς την ενεργειακή αυτονομία της χώρας με τελικό στόχο την ατομική παραγωγή και την προστασία του περιβάλλοντος».
