Ο γερμανικός τύπος επικροτεί τις ιδέες που παρουσίασε σήμερα ο Em. Macron, αλλά επισημαίνει και τις δυσκολίες εφαρμογής τους.
Ειδικότερα, όπως μετέδωσε η Deutsche Welle, το περιοδικό Der Spiegel σχολιάζει πως ήταν μια ομιλία κατά της μικροψυχίας. «Ο Emmanuel Macron ζήτησε στην εν μέρει συναισθηματικά φορτισμένη ομιλία του μεταρρυθμίσεις για την ΕΕ που στο σύνολό τους ισοδυναμούν με μιαν επανάσταση. Η Ευρώπη, είπε, ενώπιον των φοιτητών είναι πολύ αργή, πολύ αδύναμη, πολύ αναποτελεσματική. Ο μόνος δρόμος προς τα εμπρός είναι για τον Γάλλο πρόεδρο η επανίδρυση μιας Ευρώπης κυρίαρχης, ενωμένης και δημοκρατικής.» Τα μέτρα προς αυτή την κατεύθυνση θα ήταν μεταξύ πολλών άλλων κοινή ευρωπαϊκή άμυνα με κοινό προϋπολογισμό, κοινός προϋπολογισμός για τις χώρες-μέλη της ευρωζώνης και μια ευρωπαϊκή υπηρεσία παροχής ασύλου.
«Η ιδέα ενός κοινού προϋπολογισμού της ευρωζώνης», υπενθυμίζει το Spiegel, «προσκρούει στην άρνηση, ιδίως μάλιστα στη Γερμανία. Σύμφωνα με τον Macron ο προϋπολογισμός αυτός θα φθάνει μερικές ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ των κρατών-μελών. Το συνολικό ΑΕΠ της ευρωζώνης ήταν το 2016 10,7 τρισεκατομμύρια ευρώ, με άλλα λόγια κάθε 1% φθάνει τα 107 δις. Μέχρι σήμερα η ΕΕ είχε συνολικό προϋπολογισμό 160 σχεδόν δις κάθε χρόνο, και δεν διαθέτει τη δυνατότητα δανεισμού.»
«Ο Macron», γράφει η Suddeutsche Zeitung, «επέλεξε με προσοχή την ημερομηνία της ομιλίας του, διότι ήθελε οι ιδέες του να διαποτίσουν τις διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης στο Βερολίνο. Ο Γάλλος πρόεδρος εξέφρασε την ελπίδα ότι η αντίδραση της καγκελαρίου Merkel θα είναι 'ενθαρρυντική''… Κορυφαίο στέλεχος των Φιλελευθέρων όμως, που κατά πάσα πιθανότητα θα συμμετέχουν στη νέα γερμανική κυβέρνηση, χαρακτήρισε μεν την ομιλία Macron 'τολμηρή'', πρόσθεσε όμως: 'Δεν χρειαζόμαστε ούτε περισσότερο κράτος ούτε νέους φόρους. Η ευρωζώνη χρειάζεται μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα , όχι νέους κορβανάδες.»
Η εκτίμηση της Frankfurter Allgemeine Zeitung είναι ότι το Παρίσι αλλά και οι Βρυξέλλες υπολόγιζαν σε μια συνέχιση του Μεγάλου Συνασπισμού Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών στο Βερολίνο και μετά τις εκλογές, ίσως και με τη συμμετοχή των Πράσινων. «Οι Ευρωπαίοι εταίροι έκαναν προφανώς τον λογαριασμό τους χωρίς τους Γερμανούς ψηφοφόρους, πολλοί από τους οποίους απορρίπτουν τη μετατροπή της ευρωζώνης σε ένωση αναδιανομής πόρων. Κι αυτό επειδή ξέρουν ότι τα λάθος κίνητρα δεν οδηγούν σε επιτυχία, όπως βλέπει ο καθένας στην Ιταλία, όπου μετά από 150 χρόνια αναδιανομής πόρων η ψαλίδα μεταξύ Βορρά και Νότου δεν περιορίστηκε αλλά αντίθετα διευρύνθηκε.»
«Έτσι τώρα τα πράγματα μπορούν να εξελιχθούν σε εφιάλτη για το Παρίσι και τις Βρυξέλλες. Γιατί στη επόμενη γερμανική κυβέρνηση ενδέχεται να συμμετέχουν οι Φιλελεύθεροι, κατά τα άλλα κόμμα φιλοευρωπαϊκό, η νέα ηγεσία του οποίου όμως απορρίπτει την ιδέα μιας Ευρώπης ως ένωσης αναδιανομής των πόρων. Η μέχρι σήμερα ευρωπαϊκή πολιτική δεν μπορεί να συνεχιστεί με τον Christian Lindner επικεφαλής των Φιλελεύθερων, αν το κόμμα του δεν θέλει να αθετήσει για μια ακόμα φορά τις υποσχέσεις του και να εκπαραθυρωθεί εκ νέου από τη βουλή.»
