Στις προσπάθειες της Άγκυρας να ξαναμοιραστεί η τράπουλα για τον έλεγχο των κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην ανατολική Μεσόγειο αναφέρεται η Frankfurter Allgemeine Zeitung, σε άρθρο της με τίτλο «Μάχη για την κυριαρχία στη Μεσόγειο».
«Για να ενισχύσει τη θέση της η Τουρκία υπέγραψε δύο συμφωνίες με τη Λιβύη. Η δεύτερη οριοθετεί την υφαλοκρηπίδα των δύο κρατών και έτσι η Άγκυρα εγείρει αξιώσεις για τον έλεγχο της θαλάσσιας περιοχής νοτίως της Κρήτης και των Δωδεκανήσων. Όμως Ελλάδα και Κύπρος διεκδικούν και αυτές την περιοχή από την οποία θα περνά μελλοντικά αγωγός προς την Ευρώπη», γράφει η γερμανική εφημερίδα, σύμφωνα με την Deutsche Welle.
Στην Τουρκία η συμφωνία χαρακτηρίζεται ως η σημαντικότερη από την ίδρυση του τουρκικού κράτους το 1923 επειδή ματαιώνει τα σχέδια της Ελλάδας, της Κύπρου ή της Αιγύπτου να περιορίσουν την Τουρκία στις ακτές της. H Άγκυρα επιχειρηματολογεί ότι τα ελληνικά νησιά δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα, αλλά μόνο χωρικά ύδατα, κάτι το οποίο αρνούνται Ελλάδα και Κύπρος. Η Αθήνα κινείται σε διπλωματικό επίπεδο κατά της συμφωνίας Τουρκίας-Λιβύης, ζητώντας την καταδίκη της συμφωνίας από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Παράλληλα οι ευρωπαίοι ηγέτες καταδίκασαν σε κοινό ανακοινωθέν τη συμφωνία στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες», προσθέτει.
«Την ώρα που η συμφωνία για τα θαλάσσια σύνορα βοηθά την Τουρκία, η στρατιωτική συμφωνία βοηθά την αναγνωρισμένη διεθνώς κυβέρνηση της Λιβύης του πρωθυπουργού Σαράντζ. Με τη βοήθεια τουρκικών όπλων ο Φαγιέζ αλ Σαράτζ κατάφερε να αντισταθεί στις επιθέσεις του στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ, τον οποίο στηρίζει στρατιωτικά η Ρωσία. Δεν αποκλείεται η Λιβύη να γίνει σύντομα τόπος αντιπαράθεσης μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας», καταλήγει.
