Πριν από μερικές μέρες ο δρ Αντόνιο Φάουτσι σε εκπομπή της αμερικάνικης τηλεόρασης ρωτήθηκε από ένα κοριτσάκι που το λένε Πάξτον τι θα γίνει φέτος με τον Αι Βασίλη; Θα μπορέσει να δώσει δώρα στα παιδιά ή λόγω του κορονοϊού πρέπει να μείνει στο σπίτι του, να μην τον κολλήσουν αλλά και να μη μεταφέρει τον ιό; Ο επικεφαλής των ΗΠΑ στον χειρισμό της πανδημίας, είχε έτοιμη την απάντηση: Μην ανησυχείς καθόλου, είπε ο δρ Φάουτσι στη μικρούλα, πήγα αυτοπροσώπως στον Βόρειο Πόλο, τον συνάντησα, τον εμβολίασα, μέτρησα το επίπεδο της ανοσίας του και το βρήκα ΟΚ. Έτσι, θα κάνει κανονικά και χωρίς φόβο το φετινό του ταξίδι και τα παιδιά θα πάρουν τα δώρα τους.
Η συγκινητική αυτή κίνηση ενός σπουδαίου ανθρώπου και γιατρού, μας ενέπνευσε το σημερινό μας χριστουγεννιάτικο παραμύθι που το Liberal.gr μοιράζεται μαζί σας. Ξεκινά παραμονή Χριστουγέννων με σκοπό να εμβολιάσει τον Άγιο, από την Ουάσιγκτον, όπου διαμένει και κατευθύνεται προς τον Βόρειο Πόλο. Αλλά επειδή έχουμε κι εμείς ανθρώπους που μας εμπνέουν, «είδαμε» τον δρα Φάουτσι να σταματά σε αεροδρόμιο της Κρήτης για ανεφοδιασμό. Εκεί επιστρατεύσαμε τους δικούς μας ήρωες, τον Σωτήρη Τσιόδρα και τους Κρητικούς λεβέντες για να τον βοηθήσουν. Γιατί να τον βοηθήσουν; Επειδή οι καλικάντζαροι έκαναν κατάληψη στο αεροπλάνο του και έκλεψαν το εμβόλιο που προόριζε για τον Άγιο Βασίλη. Αλλά ο γιος του αερολιμενάρχη είναι ο τελευταίος που θα το βάλει κάτω…Τέλος καλό όλα καλά. Και του χρόνου- αναμφίβολα- καλύτερα!
Ξεκινά η πτήση για Ροβανιέμι
Μια φορά κι έναν καιρό, λοιπόν, ο γιατρός Αντόνιο Φάουτσι παρουσιάστηκε με το διαβατήριο ανά χείρας στον έλεγχο ενός μικρού αεροδρομίου της Ουάσιγκτον.
-Δρ Φάουτσι, είπαν έκπληκτοι οι υπάλληλοι στο γκισέ, ταξιδεύετε παρά την πανδημία;
«Ταξιδεύω εξαιτίας της πανδημίας» αναστέναξε ο δρ Φάουτσι και τους σύστησε να στέκονται πιο αραιά, καθώς ο κορονοϊός αγαπάει τις συνάξεις. «Όσο πιο πολλοί άνθρωποι τόσο πιο ευτυχισμένος είναι ο ιός, γιατί θα έχει να τραφεί για πολύ καιρό» είπε, πήρε το διαβατήριό του πίσω και αφού έβαλε αντισηπτικό, ευχήθηκε καλά Χριστούγεννα και πήγε να βρει την πύλη εξόδου του προς το αεροπλάνο που τον περίμενε.
Αν ο πρόεδρος Τραμπ ήξερε τον λόγο του ταξιδιού του, ίσως και να του είχε δώσει το προεδρικό αεροπλάνο, το Air force one. Όμως δεν τον ήξερε. Κανείς δεν έπρεπε να τον μάθει εκτός από τον πιλότο, και ο κύριος Ντόναλντ που τα είχε κάνει μούσκεμα με την πανδημία ένα παραπάνω.
«Φύγαμε για Ροβανιέμι» είπε δένοντας τη ζώνη του, «με μια στάση στην Ελλάδα, για ανεφοδιασμό». Το αεροπλάνο ανέβηκε στον σκοτεινό ουρανό. Ο δρ Φάουτσι σκέφτηκε να κοιμηθεί τώρα που μπορούσε, επειδή καθώς πετούσαν θα εύρισκαν φως και μέρα. Έτσι γίνεται στον πλανήτη. Αλλού έχουν βράδυ, αλλού πρωί, αλλού χειμώνα αλλού καλοκαίρι.
Στιγμές πριν τον πάρει ο ύπνος, οι αεροσυνοδοί μετέφεραν κάτι φωτεινό προς το μέρος του, τραγουδώντας το Happy birthday. Ναι, ήταν τα γενέθλιά του, τα πιο παράξενα γενέθλια που πέρασε ποτέ. Του χρόνου που θα έχουν κάνει όλοι το εμβόλιο κατά του κορονοϊού, και δεν θα είναι ο κόσμος κλεισμένος στα σπίτια του, θα πάρει τις κόρες, τη γυναίκα και τα εγγόνια του και θα πάει στον Νότιο Πόλο, να δει τους πιγκουίνους. Προς το παρόν, όλοι χώρια προκειμένου να είναι υγιείς. Οι πιγκουίνοι θα περιμένουν.
Προσγείωση στην... Κρήτη
Αρκετές ώρες μετά, τον ξύπνησαν επειδή ετοιμάζονταν για προσγείωση στην Κρήτη, ένα μεγάλο ελληνικό νησί όπου πάντα ήθελε να πάει διακοπές. Μαζεύονται οι επιθυμίες και στο τέλος δεν θα ξέρει τι να πρωτοκάνει. Στον Νότιο Πόλο ή στην Κρήτη τα επόμενα Χριστούγεννα;
-Η Κρήτη είναι τέλεια για καλοκαίρι, του έλυσε το δίλημμα ο συγκυβερνήτης του σκάφους. Βουτιές, αμμουδιές, τσικουδιές και ολόζεστη φιλοξενία. Κρίμα που δεν προλάβαιναν να πάρουν μια γεύση.
-Τι σπρώχνετε; Φώναξε ο κυβερνήτης σε κάποιους που έτρεχαν να μπουν στο αεροπλάνο.
-Θέλουμε να καθαρίσουμε, απάντησαν εν χορώ.
Παράξενη υπηρεσία καθαριότητας αεροδρομίου. Χάλια μαύρα στα ρούχα και στην εμφάνισή τους. Στάθηκε αδύνατο να τους σταματήσουν. Όρμησαν στο αεροπλάνο και κλείδωσαν τις πόρτες!
-Τα χαιρετίσματά μας στους ανθρώπους, φώναζαν τραγουδώντας και ξεκαρδίζονταν. Μάλωναν, δέρνονταν, κυνηγιούνταν, ό,τι σκανδαλιά μπορεί να φανταστεί κανείς την έκαναν.
«Μα ποιοι είστε εσείς;» ρώτησε ο δρ Φάουτσι.
Οι καλικάντζαροι!
Άλλο πάλι και τούτο. Τι είναι οι καλέ πώς είπαν ότι λέγονται; Καλικάντζαροι ; Βιαζόταν να τελειώσει ο καθαρισμός, να βάλουν καύσιμα και να φύγουν. Αλλά αυτό που άκουσε, τον έκανε έξω φρενών:
-«Κατάληψη σε αμερικανικό αεροπλάνο» φώναξε από τον τηλεβόα ο αερολιμενάρχης προς τους εργαζόμενους. Είναι γεμάτο καλικάντζαρους, που το βρωμίζουν και κάνουν ό,τι θέλουν. Σύσκεψη αμέσως στο γραφείο μου».
-Μα τι είναι αυτά τα πλάσματα, ρώτησε απελπισμένος ο δρ Φάουτσι. Έπρεπε να φύγουν τρέχοντας, αλλιώς η αποστολή τους θα στεφόταν με αποτυχία. Και τότε, ποιος θα παρηγορούσε τα παιδιά όλου του κόσμου;
Επιστρατεύτηκε να εξηγήσει ο Μανολιός, και στη μετάφραση έβαλαν στον Σήφη, που ήξερε τα καλύτερα αγγλικά απ? όλους- είκοσι καλοκαίρια τα ξεσκόνιζε με τις ωραίες τουρίστριες.
-Άκου, το λοιπόν: «καθένας τους έχει κι απόνα κουσούρι, άλλοι στραβοί, άλλοι κουτσοί, άλλοι μονόματοι, μονοπόδαροι, στραβοπόδαροι, στραβόστομοι, στραβοπρόσωποι, στραβομούρηδες, στραβοχέρηδες, ξεπλατισμένοι, ξετσακισμένοι και κοντολογής όλα τα κουσούρια και τα σακατιλίκια του κόσμου τα βρίσκεις όλα πάνω τους».
-Τώρα θέλεις να το μεταφράσω αυτό το στραβομούρηδες, στραβοχέρηδες και ξεπλατισμένοι; Είπε με τσαντίλα ο Σήφης. Τσάτρα- πάτρα κάτι κατάφερε να πει στον ξένο επισκέπτη.
-Όλο τον χρόνο πελεκούν με τα τσεκούρια τους το τεράστιο δέντρο που στηρίζει τη γη. Όταν ο κεντρικός θέλει μια κλωστίτσα για να κοπεί, ανεβαίνουν επάνω. Ακριβώς την παραμονή των Χριστουγέννων, καλή ώρα. Κάθονται εδώ, πειράζουν τους ανθρώπους και κάνουν του κεφαλιού τους ως τα Φώτα, οπότε αγιάζονται τα ύδατα και αναγκάζονται να ξαναφύγουν. Επιστρέφοντας όμως, βρίσκουν το δέντρο όχι όπως το άφησαν, όπως το είχαν βρει την προηγούμενη χρονιά. Καινούργιο.
Πολλά του έπεσαν του δρος Φάουτσι. Αισθάνεται πως θα λιποθυμήσει.
-Νερό, φέρτε νερό του ανθρώπου, φωνάζει ο αερολιμενάρχης.
Έρχεται νερό, έρχονται δίπλες και λυχναράκια με γλυκό τυρί, φωνάζει ο προϊστάμενος να φέρουν κουραμπιέδες και μελομακάρονα.
-Δεν κάνει τόσα γλυκά, λέει ο δρ Φάουτσι που ως γιατρός ξέρει πως η ζάχαρη δεν είναι ό,τι καλύτερο.
-Φάε τώρα, πού θα ξαναβρείς γιατρέ μου; Έχετε μήπως τίποτα απ' αυτά στο Αμέρικα;
-Και πώς θα τους διώξουμε από το σκάφος για να φύγουμε;
-Φέρτε κουδούνια, φωνάζει ο αερολιμενάρχης σε όλους. Μαζέψτε και γλυκά, να τα βάλουμε σε ένα καζάνι και να το πάμε στο αεροπλάνο. Μετά, θα δούμε.
Οταν έσπασε το εμβόλιο!
Τα καμπανάκια ηχούν κολασμένα και αναγκάζουν τον αρχηγό των καλικάντζαρων να απαντήσει στη ραδιοεπικοινωνία από το πιλοτήριο.
-Να σταματήσει αμέσως ο θόρυβος, διατάζει.
Δεν τους ξέρει καλά τους απέξω. Οι Κρητικοί αρχίζουν παράλληλα το τραγούδι, βάζοντας και τις λύρες στο παιχνίδι. Μέχρι μαντινάδες θα τραγουδήσουν, να τος ξεκουφάνουν.
Έξαλλος ο αρχηγός, κλείνει τα ακουστικά. Για να δούμε τώρα!
Τζίφος η πρώτη προσέγγιση. Ο δρ Φάουτσι χλωμιάζει. Τον παρηγορούν οι πυροσβέστες που συγκεντρώθηκαν για να ψεκάσουν το αεροπλάνο μόλις βγουν οι καλικάντζαροι, να το απολυμάνουν. Κάτι θα σκεφτούν, είναι δυνατόν τόσο χαζά πλάσματα να τους νικήσουν;
-Χαζοί, αλλά πονηροί.
-Ναι, αλλά εμείς έξυπνοι.
Ο αερολιμενάρχης ζητά όλες τις πιατέλες του κυλικείου. Τις βάζει τη μία δίπλα στην άλλη κοντά στα παράθυρα, κι αρχίζει να τις γεμίζει με γλυκά από το καζάνι. Τότε οι πόρτες ανοίγουν και αρχίζουν να εκσφενδονίζονται καλικάντζαροι. Τρέχουν προς τις πιατέλες, μπουκώνονται, προσπαθούν να αρπάξουν όσα γλυκά μπορεί ο καθένας. Μάταια ο αρχηγός τους ωρύεται. Τον έχουν ήδη εγκαταλείψει.
Δεν θα παραδώσει τόσο εύκολα τα όπλα. Του είπαν να σταματήσει τον Φάουτσι και θα τον σταματήσει. Αλλιώς, η κατσάδα που θα φάει, δεν περιγράφεται. Καμία όρεξη δεν έχει να του τα ψάλουν.
Κάνει μεγαλοπρεπή έξοδο. Στο χέρι κρατάει ένα γυαλάκι, το κουνά επιδεικτικά.
-Όχι! Φωνάζει ο Φάουτσι.
-Πολύ αργά, απαντά το παλιόμουτρο. Το αφήνει να πέσει από την κορυφή της σκάλας. Γίνεται θρύψαλα.
Εν τω μεταξύ, οι πυροσβέστες καταβρέχουν με τις μάνικες τους καλικάντζαρους, που τρέπονται σε άτακτη φυγή, ενώ το πλήθος των Κρητικών τους φωνάζει:
«Ξύλα, κούτσουρα, δαυλιά αναμμένα»
Τα μόνα που φοβούνται. Μην τους είδατε! Ακόμα τρέχουν.
Ο δρ Φάουτσι είναι απαρηγόρητος. Εξηγεί στον αερολιμενάρχη πως αυτό που έσπασε και χάθηκε, δεν μπορεί να ξαναβρεθεί. Είναι το εμβόλιο για τον κορονοϊό, με το οποίο θα εμβολίαζε τον Αγιο Βασίλη ώστε να μπορέσει να επισκεφθεί όλα τα παιδιά του κόσμου, χωρίς να κινδυνεύει να κολλήσει ή να τα κολλήσει. Χωρίς εμβόλιο, ο Αγιος πρέπει να μείνει στο σπίτι του και τα παιδιά θα μείνουν χωρίς δώρα. Ο αρχηγός το βούτηξε μέσα από το ψυγείο όπου έπρεπε να φυλάγεται για να μην χαλάσει, και τώρα πάει…
-Καθίστε να το σκεφτούμε, λέει ο αρχιπυροσβέστης που έχει καθαρίσει με τους δικούς του τον χώρο και το αεροπλάνο. Δεν μπορεί να μη βρούμε λύση.
Η επιστράτευση του Σωτήρη Τσιόδρα
Μια κουβέντα είναι αυτή. Η Ελλάδα όπως και η Ευρώπη, δεν έχουν ακόμα εμβόλια. Ούτε και μπορούμε να καθυστερήσουμε, σκέφτεται ο δρ Φάουτσι. Τι να πούμε στους μικρούς, φέτος λόγω πανδημίας θα πάρετε τα δώρα σας αργότερα;
-Θα σε πείραζε πολύ αυτό; Ρωτά τον γιο του αερολιμενάρχη.
Ο μικρός κατεβάζει το κεφάλι. Πάνω όμως που είναι έτοιμος να δακρύσει, του έρχεται μα φαεινή ιδέα.
-Να φωνάξουμε τον αρχι-γιατρό της Ελλάδας.
-Δεν έχει αρχι-γιατρό η Ελλάδα.
-Πώς, πώς, έχει. Αυτόν μπαμπά, που έβγαινε συνέχεια στην τηλεόραση να μας πει να προσέχουμε. Με τα πέντε παιδιά.
Τι να κάνει ο Σωτήρης Τσιόδρας σε αυτή την καταστροφή; Αναρωτιούνται όλοι, πλην ο γιος επιμένει.
-Εσείς δεν λέγατε ότι είναι κορυφαίος; Ένας κορυφαίος όλα τα μπορεί.
Απελπισμένος, ο αερολιμενάρχης τηλεφωνεί, ο Σωτήρης Τσιόδρας απαντά, η λύση βρέθηκε, ένα εμβόλιο μεταφέρθηκε στην Κρήτη με ελικόπτερο, ώστε να συντομεύσουν τον χρόνο αναμονής.
-Μα πού το βρήκατε αγαπητέ συνάδελφε; Θέλησε να μάθει ο δρ Φάουτσι.
-«Είναι το δικό μου, μην το πείτε σε κανέναν. Μπορώ να περάσω Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά μονάχα με την οικογένειά μου, άλλωστε μου είναι ευχάριστο, θεωρώ μεγαλύτερη ανάγκη να εμβολιαστεί ο αγαπημένος άγιος των παιδιών» είπε και έφυγε τρέχοντας, μην τον πάρει χαμπάρι κανένα κανάλι. Η επιχείρηση έπρεπε να κρατηθεί μυστική, και το δικό του μυστικό, μυστικότερο!
Η Πάξτον
Δυο μέρες μετά, η επτάχρονη Πάξτον ρώτησε τον δρα Φάουτσι ζωντανά σε μα τηλεοπτική εκπομπή τι θα γίνει φέτος με τον Αγιο Βασίλη, που δεν μπορεί να μοιράσει δώρα λόγω του κορονοϊού ;
-Σε διαβεβαιώνω, Πάξτον πως πετάχτηκα ο ίδιος και τον εμβολίασα, της απάντησε. Μέτρησα και το επίπεδο ανοσίας του και είναι ΟΚ. Με δυο λόγια, ούτε να κολλήσει κινδυνεύει, ούτε να σας κολλήσει. Και φέτος θα είναι πιστός στο καθήκον του, λοιπόν. Μάλιστα, πήρα ήδη το δώρο μου από τα δικά του χέρια. Είναι αυτή η μάσκα με τους πιγκουίνους που φορώ.
-Συγγνώμη, δρ Φάουτσι, είδατε πιγκουίνους στον Βόρειο Πόλο;
-Όχι Πάξτον, δεν είδα γιατί δεν υπάρχουν. Μόνο στον Νότιο Πόλο βρίσκονται, και εκεί θα πάω του χρόνου με τα εγγόνια μου στις διακοπές των Χριστουγέννων. Αρκεί όλα να έχουν γίνει όπως πρέπει, και οι άνθρωποι να έχουν εμβολιαστεί.
Αυτά είπε ο γιατρός. Όσο για την Πάξτον, πονηρή σαν καλικαντζαράκι, βεβαιώθηκε πως ο δρ Φάουτσι λέει την αλήθεια, αφού απάντησε σωστά στην ερώτηση- παγίδα που του έκανε. Στον Βόρειο Πόλο δεν υπάρχουν πιγκουίνοι. Υπάρχουν τάρανδοι, που ήδη πετάνε με το έλκηθρο και τον Άγιο, και μοιράζουν δώρα. Αν δεν το πιστεύετε, δείτε και στο διαδίκτυο τη διαδρομή τους. Έτσι, για να ζήσουν αυτοί καλά, κι εμείς καλύτερα.
Δείτε το «επίσημο» σάιτ του Αι Βασίλη εδώ
