Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να ιδρώσει κι άλλο για να πείσει ότι το πρόγραμμά του είναι εφαρμόσιμο και κοστολογημένο, όπως π.χ στις ενεργειακές παροχές, αναφέρει στο Liberal με αφορμή τη συνέντευξη Τσίπρα, ο Δ. Μαύρος, επικεφαλής της MRB. Και επισημαίνει ότι ο λόγος που κέρδισε τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015 ήταν η υπερβολή στις εξαγγελίες του και αντίστοιχα ο λόγος πτώσης του το 2019, εξαιτίας της αποθυμοποίησης όλων όσων δεν υλοποιήθηκαν. «Χρειάζεται από τη μεριά του ΣΥΡΙΖΑ ακόμη πολλή προσπάθεια στον τομέα εφικτότητα – κοστολόγηση για να «αποθεραπευτεί» ο εν δυνάμει ψηφοφόρος του, ώστε να υπάρξει σαφή απάντηση στο ερώτημα «Έχει τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ κυβερνητικό πρόγραμμα;», όπως λέει. Αναλύει γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εισπράττει την κυβερνητική φθορά, ενώ για το ΠΑΣΟΚ λέει ότι εμφανίζει συνεχή πολιτικά «εφηβικά σκαμπανεβάσματα» τα οποία συνδέονται με την εκάστοτε συγκυρία.
Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη
Τόσο στη δημοσκόπηση της MRB, όσο και σε άλλες, συνεχίζουμε να βλέπουμε μια μεγάλη διάφορα της ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος συνεχίζει να μην καταφέρνει να κεφαλαιοποιήσει την κυβερνητική φθορά. Πώς το εξηγείτε αυτό μετά από τρία χρόνια διακυβέρνησης της ΝΔ;
O ΣΥΡΙΖΑ υπέστη δύο πολύ δυνατά «συναισθηματικά» σοκ. Πρώτον ήταν η νίκη και η για πρώτη φορά κατάκτηση της εξουσίας από την Αριστερά τον Γενάρη του 2015, γεγονός πού ήταν ένα σοκ ακόμα και για ολόκληρη τη χώρα. Και δεύτερον το σοκ της αντίστοιχης για πρώτη φορά ήττας της Αριστεράς το 2019 αφού είχε προσπαθήσει πολύ για διάφορα πράγματα.
- Να ανταποκριθεί στις «τρομακτικές» προεκλογικές του υποσχέσεις
- Να αντιμετωπίσει τους χειρισμούς κυρίως του κ. Βαρουφάκη που οδήγησαν στα Capital Controls
- Να χειριστεί ένα δημοψήφισμα (Όχι) που στην ουσία τον εξέθετε στον κίνδυνο να χειριστεί τη «φαινομενική» στάση και ρίσκο (από την άγνοια κινδύνου των Ελλήνων) ακόμα και για έξοδο από την ΕΕ
- Την υπογραφή του Γ Μνημονίου
- Μία ακόμα εκλογική αναμέτρηση τον Σεπτέμβριο του 2015.
- Και φυσικά την εφαρμογή του Γ Μνημονίου καθ’ όλη τη διάρκεια της κυβερνητικής του θητείας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την ήττα του 2019 έπεσε σε βαριά «Πολιτική Κατάθλιψη». Τα πολιτικά του αντανακλαστικά έγιναν πάρα πολύ αργά και εκεί χάθηκε πολύτιμος χρόνος για αυτόν. Ακόμα και όταν ανακτήθηκαν κάποια από αυτά, η αρχική εκφορά λόγου δεν ήταν κόμματος εξουσίας. Ήταν καταγγελτικές αριστερές αντιπολιτευτικές «αγριάδες» που στερούσαν από τον ΣΥΡΙΖΑ την επαναφορά του σε κυβερνητική τροχιά.
Αυτές οι καθυστερήσεις δεν έδωσαν την ευκαιρία στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να δημιουργήσει δύο πράγματα:
- Ένα επικοινωνιακό και ουσιαστικό «ίζημα», μια φράση που να συμπυκνώνει το τι είναι ΣΥΡΙΖΑ σήμερα. Κάτι που είχε κάνει όταν διεκδικούσε την εξουσία μέσα από τη φράση «Δίκαιη Ανάπτυξη»
- Ένα ισχυρό δίλημμα το οποίο να αντικατοπτρίζει το παραπάνω πρόταγμα.
Η ΝΔ έχει το πρόταγμα «Σταθερότητα» με δίλημμα «Σταθερότητα ή Χάος»
Το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ έστω και τώρα (ΔΕΘ) έχει ως πρόταγμα το «Η Κοινωνία στο Προσκήνιο/Κοινωνική Δικαιοσύνη» με δίλημμα το «Δημοκρατική Ανατροπή ή Ανοχή στον Καθεστωτισμό»
Ο ΣΥΡΙΖΑ μένει ακόμα να δούμε που θα «κάτσει». Αναζητούνται Κυβερνητικό και όχι Καταγγελτικό πρόγραμμα, και Δίλημμα.
Σημειωτέον βεβαίως ότι αν και η διαφορά ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να είναι σημαντική, η γραμμική φθορά της ΝΔ είναι εντονότερη από την αντίστοιχη γραμμική άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, που σημαίνει ότι εχθρός της ΝΔ δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά ο ενδεχόμενος κακός εαυτός της.
Το είδατε αυτό το κυβερνητικό πρόγραμμα από τον Αλέξη Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη; Η κριτική που του ασκείται είναι ότι η ομιλία του χαρακτηρίστηκε για ακόμη μια φορά από καταγγελίες και από τοποθετήσεις που απλώς ξύπνησαν μνήμες από το παλαιό πρόγραμμα «Θεσσαλονίκης». Ποια η γνώμη σας ;
H τοποθέτηση του Α. Τσίπρα στην ΔΕΘ δεν ήταν ο συνήθης Καταγγελτικός λόγος που συνήθιζε μέχρι σήμερα. Υπήρξαν τα προτάγματα Δικαιοσύνη Παντού, Δίκαιο Κράτος, Δίκαιη Κοινωνία και κυρίως Δίκαιη Οικονομία. Υπήρξε και το δίλημμα Οικογενειοκρατία ή Προοδευτική Συμμαχία, Δημοκρατία ή Ολιγαρχία.
Ωστόσο η υποστήριξη της εφικτότητας των μέτρων και των προτάσεων τόσο στην ομιλία όσο και στη συνέντευξη ήταν ενδεχομένως αδύναμη αν λάβει κανείς υπόψη και το κακό παρελθόν του 2015. Ο απλά ανακοινωματικός τρόπος υποστήριξης ή ακόμα και οι αναφορές σε συνδυαστικά χρήματα που είναι διαθέσιμα σε διάφορες επιλογές ή μπορούν να γίνουν διαθέσιμα, δεν πείθει αυτοματοποιημένα το εκλογικό σώμα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να ιδρώσει περισσότερο για να πείσει ότι το κυβερνητικό του πρόγραμμα είναι εφαρμόσιμο και κοστολογημένο πχ. στις ενεργειακές παροχές. Ο λόγος που κέρδισε τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015 ήταν η υπερβολή στις εξαγγελίες του και αντίστοιχα ο λόγος πτώσης το 2019, εξ’ αιτίας της απομυθοποίησης όλων όσων δεν υλοποιήθηκαν δικαιολογημένα ή μη. Χρειάζεται λοιπόν από την μεριά του ΣΥΡΙΖΑ ακόμα πολλή προσπάθεια στον τομέα εφικτότητα/ κοστολόγηση για να «αποθεραπευτεί» ο εν δυνάμει ψηφοφόρος του ώστε να υπάρξει σαφής απάντηση στο ερώτημα «Έχει τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ κυβερνητικό πρόγραμμα;»
Το ενδιαφέρον είναι ότι σε πολλά σημεία η πολιτική τοποθέτηση του ΣΥΡΙΖΑ έχει σημαντική επικάλυψη με την αντίστοιχη του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. Το διακύβευμα και στα δύο κόμματα είναι η λέξη «Δικαιοσύνη». Είναι προφανές ότι και τα δύο κόμματα δείχνουν ως πρόβλημα της ΝΔ την «Αδικία».
Το ΠΑΣΟΚ στις δημοσκοπήσεις παραμένει είτε σταθερό, είτε καταγράφει ελαφρά άνοδο. Παρά το γεγονός αυτό και τις μετακινήσεις ψηφοφόρων από άλλα κόμματα, εντούτοις το ΠΑΣΟΚ απέχει από τα υψηλά ποσοστά που συγκέντρωνε αμέσως μετά την εκλογή Ανδρουλάκη. Που το αποδίδετε;
Δυστυχώς ή ευτυχώς το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ δεν παραμένει σταθερό. Είτε καταγράφει άνοδο είτε εμφανίζει κάθοδο. Εμφανίζει συνεχή πολιτικά «εφηβικά σκαμπανεβάσματα», τα οποία συνδέονται με την εκάστοτε συγκυρία. Όταν η ατζέντα είναι η σκληρή καθημερινότητα των πολιτών τότε το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ δυσκολεύεται να εκφέρει έναν τακτοποιημένο προγραμματικό λόγο που θα λύνει τα προβλήματα της χώρας. Όταν η ατζέντα μετατοπίζεται σε γεγονότα όπως οι υποκλοπές κερδίζει εκ νέου έδαφος διότι:
- Εκεί οι ανάγκες της στιγμής συγκεκριμενοποιούν τον λόγο
- Αν μάλιστα η συγκυρία (όπως τώρα) θυματοποιούν το κόμμα τότε είναι εύκολο στον λόγο να γίνεται καθαρός και αρκούντως θυμικός γεγονός που βοηθάει.
Έγινε πολύ θόρυβος με το θέμα των υποκλοπών, χωρίς ωστόσο αυτό να επηρεάζει καθοριστικά τους πολιτικούς συσχετισμούς, όπως δείχνουν τα δημοσκοπικά ευρήματα. Σε ποιους παράγοντες οφείλεται αυτό;
Όταν διερευνάται η σοβαρότητα των υποκλοπών από μόνη της τότε το 66% των πολιτών δηλώνουν ότι αυτό το θέμα είναι σοβαρό. Όταν όμως οι υποκλοπές διερευνώνται μαζί με τα υπόλοιπα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες τότε πέφτουν στην τελευταία συσχετιστική θέση (3%), με κεντρικό πρόβλημα την ακρίβεια.
Επιπλέον έχει δημιουργηθεί και μια επιπλέον διάσταση στο θέμα των υποκλοπών που αφήνει σκιές και για υποκλοπές από άλλα κόμματα. Αυτό κάνει τους πολίτες να αισθάνονται ότι «Όλοι ίδιοι είναι» για μια ακόμα φορά οπότε «προς τι τόσος ντόρος» (μέχρι στιγμής βεβαίως)
Τι θα κρίνει τελικά τις επόμενες κάλπες; Η πιο αποτελεσματική διαχείριση της ενεργειακής κρίσης;
Η ακρίβεια, η οποία φιγουράρει στην πρώτη θέση με τεράστια διαφορά από το δεύτερο τόσο ως πρόβλημα (66%) όσο και αμιγώς ως κριτήριο επιλογής κόμματος στις επόμενες εκλογές (64%).
Εσωτερικά δε «μέσα» στην ακρίβεια όσον αφορά στην δομή της οι αναλογίες σημαντικότητας είναι 16% (ακρίβεια στα προϊόντα), 22% (ακρίβεια στην ενέργεια και στα καύσιμα) και 55% (ακρίβεια και στα δύο)
Με βάση τα δημοσκοπικά ευρήματα πόσο κοντά είμαστε σε αυτοδύναμη κυβέρνηση στις δεύτερες κάλπες ή σε δυνατότητα κυβέρνησης συνεργασίας από τις πρώτες;
Η ερώτηση αυτή είναι πάρα πολύ δύσκολο να απαντηθεί με ορθολογικό τρόπο διότι πολλά θα εξαρτηθούν από την εξέλιξη της κατάστασης κατά την διάρκεια του Χειμώνα. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να παραθέσουμε την εκτίμηση ψήφου που έχουμε στα χέρια μας αυτήν την στιγμή.
Υπενθυμίζεται ότι με λογικούς υπολογισμούς και με βάση τις αναμονές στα ποσοστά των κομμάτων που πιθανά θα μείνουν εκτός Βουλής το ποσοστό για αυτοδυναμία στις δεύτερες εκλογές είναι μεταξύ 37% με 38%.
Πώς θα μπορούσαν να επηρεάσουν το πολιτικό σκηνικό τυχόν αποκαλύψεις για διαδρομή ρωσικού πολιτικού χρήματος και στην Ελλάδα;
Όλοι γνωρίζουμε ότι ο επικοινωνιακός χειρισμός ενός πολιτικού γεγονός είναι καθοριστικός για το αν κάτι τέτοιο θα λειτουργούσε υπέρ ή κατά κάποιου Πολιτικού Δρώντα.
Αυτό που πρέπει να γνωρίζουμε και προκύπτει από όλες τις έρευνες είναι ότι οι Έλληνες δεν είναι καθόλου εχθρικοί προς την Ρωσία εν τέλει.
Στην δημοσκόπηση της MRB, το ποσοστό όσων θεωρούν ότι η Ευρώπη πρέπει να εγκαταλείψει τη σκληρή στάση έναντι της Ρωσίας, είναι υψηλό. Μπορεί να δούμε τα ποσοστά αυτά να αυξάνονται;
Μέχρι στιγμής στα μάτια των Ελλήνων οι ευρωπαίοι πολιτικοί έχουν υποστεί ζημιά ως προς τις διαστάσεις :
- Της «Ηγεσίας» και
- Της «Προνοητικότητας»
Ωστόσο με δεδομένες τις δυσκολίες που αναμένονται για φέτος τον χειμώνα ουδείς είναι σε θέση να προβλέψει ποιος θα βγει νικητής σε αυτό το «τρομακτικό» τριπλό μπρα ντε φερ μεταξύ Ευρώπης - Ρωσίας - Αμερικής.
