Η Ευρωπαϊκή Ένωση συμφώνησε σε έναν νόμο για την επέκταση των δασών, των ελών και άλλων «συλλεκτών» που απορροφούν το διοξείδιο του άνθρακα (CO2), ένα μέτρο που θα μπορούσε να επιτρέψει στο μπλοκ να αυξήσει τον στόχο του για μείωση των καθαρών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.
Οι διαπραγματευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, το οποίο εκπροσωπεί τις κυβερνήσεις της ΕΕ, συμφώνησαν σε μια συμφωνία για τη νομοθεσία που ονομάζεται Κανονισμός Χρήσης Γης, Αλλαγής Χρήσης Γης και Δασοκομίας (LULUCF) νωρίς σήμερα.
Ο νόμος θέτει ως στόχο την αφαίρεση 310 εκατομμυρίων τόνων CO2 έως το 2030 μέσω της χρήσης εδάφους, δέντρων, φυτών, βιομάζας και ξυλείας.
Πρέπει να τεθούν δεσμευτικοί στόχοι και για τα 27 μέλη της ΕΕ, με στόχο τη σταδιακή αύξηση των απορροφήσεων και τη μείωση των εκπομπών, ώστε να επιτευχθεί ο στόχος σε επίπεδο ΕΕ.
Επί του παρόντος, οι χώρες της ΕΕ πρέπει να διασφαλίσουν ότι αντισταθμίζουν τις εκπομπές από τη χρήση γης και τη δασοκομία με τουλάχιστον ισοδύναμη ποσότητα απομάκρυνσης άνθρακα. Σύμφωνα με το νέο νόμο, από το 2026 οι απορροφήσεις CO2 πρέπει να υπερβαίνουν τις εκπομπές.
Ο νόμος θα μπορούσε να οδηγήσει την ΕΕ να αυξήσει τον στόχο της για μείωση των καθαρών εκπομπών θερμοκηπίου σε σχεδόν 57% έως το 2030 από τα επίπεδα του 1990, σε σύγκριση με το σημερινό 55%, ενώ θα την βάλει σε τροχιά επίτευξης κλιματικής ουδετερότητας έως το 2050.
Η συμφωνία είναι η τελευταία από τις τρεις στις οποίες η Ευρωπαϊκή Ένωση ήλπιζε να καταλήξει εγκαίρως για μια σύνοδο κορυφής του ΟΗΕ για το κλίμα που ξεκίνησε στην Αίγυπτο την Κυριακή.
Το μπλοκ σύναψε συμφωνία τον περασμένο μήνα για έναν νόμο που απαγορεύει ουσιαστικά την πώληση νέων αυτοκινήτων βενζίνης και ντίζελ από το 2035 και την Τρίτη συμφώνησε σε έναν νόμο που θέτει εθνικούς στόχους για τη μείωση των εκπομπών άνθρακα.
Η αυξημένη δέσμευση άνθρακα μπορεί να λάβει τη μορφή αναδημιουργίας παλαιών δασών ή δημιουργίας νέων, επαναδιαβροχής τυρφώνων ή αλλαγής γεωργικών πρακτικών, όπως μειωμένη άροση ή φύτευση καλλιεργειών με μεγαλύτερες ρίζες για να παγιδευτεί περισσότερος άνθρακας στο έδαφος.
Οι κυβερνήσεις της ΕΕ προσπάθησαν να κάνουν το σύστημα πιο ευέλικτο, αλλά αντιμετώπισαν την αντίθεση από νομοθέτες της ΕΕ που είπαν ότι το μπλοκ είχε ήδη χάσει περίπου το ένα τέταρτο της απορρόφησης άνθρακα τα τελευταία 20 χρόνια και ότι ο νόμος απαιτούσε εγγυήσεις τόσο για τους στόχους για απορρόφηση άνθρακα όσο και για τη βιοποικιλότητα.
