Τη σύμβαση που υπεγράφη μεταξύ του ελληνικού Δημοσίου και της Siemens το 2012 επικαλέστηκαν, στην πλειοψηφία τους, οι συνήγοροι υπεράσπισης των κατηγορουμένων στη δίκη για την σύμβαση 8002, ζητώντας να μη γίνουν δεκτές οι παραστάσεις πολιτικής αγωγής που δήλωσαν, ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, το Δημόσιο και ο ΟΤΕ.
Η υπεράσπιση ζήτησε την αποβολή του Δημοσίου, υποστηρίζοντας ότι δεν μπορεί να διεκδικεί αποζημίωση, εφόσον, βάσει της εν λόγω σύμβασης, που υπογράφηκε από τον τότε υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα με τη γερμανική εταιρεία, αποζημιώθηκε με ποσό 270 εκατομμυρίων ευρώ, ενώ κέρδισε επιπλέον ποσό 80 εκατομμυρίων ευρώ, καθώς συμφωνήθηκε να «σβηστεί» χρέος της ελληνικής πλευράς προς τη Siemens. Επεσήμαναν, μάλιστα, ότι η εν λόγω συμφωνία με τη γερμανική εταιρεία περιγράφεται ως διευθέτηση (settlement), γεγονός που έχει ιδιαίτερη νομική σημασία. Πολλοί εκ των συνηγόρων αναρωτήθηκαν στις αγορεύσεις τους πώς δύναται να διεκδικεί επιπλέον χρήματα το Δημόσιο, εφόσον με τη σύμβαση του 2012 αποσβέστηκαν οι απαιτήσεις του, κάτι που λειτουργεί, όπως τονίστηκε στο δικαστήριο, και για τα φυσικά πρόσωπα. «Τι αξιοπιστία έχει ένα κράτος, που πρώτα συμφωνεί και μετά έρχεται στη δίκη και διεκδικεί άλλα 69 εκατομμύρια ευρώ αποζημίωση;» αναρωτήθηκε ο συνήγορος Γερμανού κατηγορούμενου, πρώην στελέχους της μητρικής Siemens.
Στο δικαστήριο διατυπώθηκε, από την υπεράσπιση, η άποψη ότι το Δημόσιο δεν δικαιούται να παρασταθεί για το αδίκημα της «νομιμοποίησης εσόδων από παράνομη δραστηριότητα», καθώς το αδίκημα δεν θίγει κανένα αγαθό του κράτους: «Είναι αγαθό του κράτους η ακεραιότητα των συναλλαγών; Μία τέτοια αντίληψη ανήκει σε κράτος σοβιετικού τύπου και δεν έχει θέση στην Ελλάδα».
Όσον αφορά το αδίκημα της δωροδοκίας οι συνήγοροι υπεράσπισης υπογράμμισαν ότι το Δημόσιο δεν μπορεί να παρασταθεί, καθώς οι φερόμενοι λαβόντες δώρα είναι πρώην υπάλληλοι του ΟΤΕ ως νομικού προσώπου και όχι του Δημοσίου, ενώ σε ό,τι αφορά τη δωροδοκία, για την οποία δικάζεται ο πρώην υπουργός Τάσος Μαντέλης, σημείωσαν ότι το θέμα κρίνεται σε εκείνη τη δίκη και όχι σε αυτήν.
Για τον ΟΤΕ, κάποιοι εκ των συνηγόρων υπεράσπισης δέχθηκαν ότι θα μπορούσε να παρασταθεί μόνο για το αδίκημα της δωροδοκίας και μόνο σε βάρος των πρώην υπαλλήλων του, ενώ πολλοί υποστήριξαν πως ο Οργανισμός διεκδικεί αποζημίωση 64 εκατομμύρια, με αγωγή του ενώπιον της γερμανικής Δικαιοσύνης. Μάλιστα, με αφορμή αυτήν τη διεκδίκηση του ΟΤΕ, αρκετοί συνήγοροι τόνισαν πως στη δίκη «σημειώνεται το παράδοξο» να διεκδικεί το Δημόσιο αποζημίωση 69 εκατομμύρια ευρώ, με την παράστασή του στην παρούσα δίκη, αλλά να διεκδικεί και ο ΟΤΕ μέσω της γερμανικής Δικαιοσύνης αποζημίωση 64 εκατομμύρια ευρώ. «Η ζημία, όμως, είναι μία σύμφωνα με το βούλευμα», ανέφεραν στο δικαστήριο.
Η υπεράσπιση, με πολλές από τις σημερινές τοποθετήσεις, αμφισβήτησε και το ποσό των 69 εκατομμυρίων ευρώ που προσδιορίζεται στο βούλευμα ως ζημιά από την υπογραφή της επίδικης σύμβασης του ΟΤΕ με τη Siemens το 1997. Σύμφωνα με ορισμένους συνηγόρους κατηγορουμένων, το εν λόγω ποσό δεν προκύπτει από πουθενά ακόμη κι αν αθροιστούν τα ποσά των δωροδοκιών που δέχεται η δικογραφία.
Η δίκη θα συνεχιστεί στις 29 Μαρτίου.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
