Ο Παναγιώτης Δούρος «έφαγε» τον πρόεδρο του Ελληνικού Φεστιβάλ Γιώργο Αντωνακόπουλο; Όχι ακριβώς, αλλά το όνομά του έπαιξε ρόλο - όχι όμως αυτόν που νομίζετε. Ο υπουργός Αριστείδης Μπαλτάς είχε εντοπίσει εδώ και καιρό δυσλειτουργίες στον Διοικητικό Συμβούλιο του φορέα και ήθελε να αλλάξει την κατάσταση, τοποθετώντας έναν πιο «δικό» του άνθρωπο, την έως τώρα αντιπρόεδρο και καθηγήτρια του New York University κ. Ελένη Θεοδωράτου με την οποία γνωρίζεται εδώ και πολλά χρόνια. Ηρθε όμως η υπόθεση Δούρου, και ξεχείλισε το ποτήρι.
Έτσι, το απόγευμα της Παρασκευής ο κ. Μπαλτάς κάλεσε στο γραφείο του στη Μπουμπουλίνας τον κ. Αντωνακόπουλο και του ανακοίνωσε την παύση από τα καθήκοντά του, μετά από συζήτηση που είχαν, κατά τη διάρκεια της οποίας ο κ. Μπαλτάς έθεσε όλες τις αιτιάσεις. Ρόλο θα έπαιξε οπωσδήποτε και το ότι οι σχέσεις του νυν καλλιτεχνικού διευθυντή Β. Θεοδωρόπουλου με τον κ. Αντωνακόπουλο δεν μπορούσες να πάρεις όρκο πως ήταν οι καλύτερες.
Το πιο πρόσφατο ζήτημα που δημιουργήθηκε ήταν η πρόθεση του κ. Αντωνακόπουλου σύμφωνα με όσα αποκάλυψε η εφημερίδα «Τα Νέα» να θέσει στο Διοικητικό Συμβούλιο πρόταση σύμφωνα με την οποία ο Παναγιώτης Δούρος, εργαζόμενος με σύμβαση ορισμένου χρόνου στο Ελληνικό Φεστιβάλ, (στον τομέα της Επιδαύρου, σύμφωνα με την σύμβαση) θα γινόταν γενικός διευθυντής. Είναι μια θέση την οποία καλοκοίταζε ο κ. Δούρος από τότε, ακόμη, που ήταν σύμβουλος του κ. Ξυδάκη. Η πρόταση για τον πρώην συνεργάτη του κ. Μπαλτά και αδερφό της Ρένας Δούρου, όπως κρίνουμε εκ του αποτελέσματος, δεν ήταν σε γνώση του υπουργείου. Δεν ξέρουμε καν αν ήταν σε γνώση του συμβουλίου.
Όπως λέει το υπουργείο, ο πρόεδρος δεν έβγαζε πάντοτε ημερήσια διάταξη. Ίσως το ίδιο να είχε κάνει και για τη σημερινή συνεδρίαση. Μόλις μαθεύτηκε μέσω του «Μικροπολιτικού», προφανώς μπήκε φρένο. Η συνεδρίαση έγινε χωρίς το θέμα, αλλά και χωρίς να έχει ανοίξει τα χαρτιά του ο υπουργός. Τι θα κάνει άραγε; Θα προκηρύξει αυτή τη θέση ή θα την δώσει μέσω απόφασης του Δ.Σ.; έχει το δικαίωμα να κάνει και τα δύο, αν θέλει διαφάνεια όμως, πρέπει να ζητήσει τη δημόσια προκήρυξη. Πρέπει πάντως να σημειώσουμε πως η νέα πρόεδρος συνεργάζεται καλά με τον Π. Δούρο - και να παρακολουθήσουμε τι θα σημάνει αυτό…
Από την άλλη, ο κ. Αντωνακόπουλος ίσως είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος σε μια κατάσταση που δεν ήταν καθόλου ευχάριστη. Πολλές φορές, όπως λένε κύκλοι του υπουργείου, αποφάσιζε μόνος του για μετακινήσεις υπαλλήλων, ή για διάθεση ποσών. Γνωρίζουμε όμως επίσης ότι άλλες φορές ήταν - και σωστά- εξαιρετικά «σφιχτός» στις δαπάνες δημοσίων σχέσεων, κάτι που δεν άρεσε στη διοίκηση του Ελληνικού Φεστιβάλ. Μέχρι τώρα, χρήματα για δείπνα, ή για άλλα έξοδα δεν υπήρχαν, διότι ο Γιώργος Λούκος έβαζε τα πάντα από την τσέπη του.
Ο κ. Λούκος εκδιώχθηκε, και από τότε ξεκίνησαν και τα διάφορα έξοδα προς τρίτους, που είναι επιβεβλημένα και δεν μπορεί να τα πληρώσει από την τσέπη του οποιοδήποτε στέλεχος. Αλλά ο κ. Αντωνακόπουλος ζητούσε να είναι περιορισμένες οι ανάλογες δαπάνες και αυτό αποτελούσε αιτία διαφωνίας. Ποιος είχε δίκιο; Δυστυχώς, η μη τήρηση πρακτικών κατά τις συνεδριάσεις του Δ.Σ. δεν θα βοηθήσει να μάθουμε ποτέ.
Ο Π. Δούρος έχει, όπως αναφέραμε, σύμβαση ορισμένου χρόνου η οποία είναι ετήσια, όπως και των περισσότερων εργαζομένων στο φεστιβάλ και ανανεώνεται κάθε φθινόπωρο. Το ερώτημα είναι: κάποια ή κάποιες από τις συμβάσεις αυτές, θα μετατραπούν σε αορίστου χρόνου από φέτος; Και αυτό θα μας πει πολλά για το μέλλον.
Αντιγόνη Καρατάσου
