Τα κύματα των αντιεμβολιαστών δεν είναι ακίνδυνα. Δομούν την επιχειρηματολογία τους στηριζόμενοι στη συνωμοσιολογία, στις προκαταλήψεις και στα στερεότυπα, χωρίς καμία απολύτως επιστημονική τεκμηρίωση. Ο εμβολιασμός θεωρείται ως απειλή για την εθνική υπόσταση και τη θρησκευτική ταυτότητα του έθνους. Σημαίες και θρησκευτικά σύμβολα είναι αναπόσπαστα «εργαλεία» της αντιεμβολιαστικής καμπάνιας και των διαδηλώσεων διαμαρτυρίας των οπαδών του κινήματος των αντιεμβολιαστών. Το φαινόμενο εξαπλώνεται με ραγδαίους ρυθμούς στη Γαλλία, στη Γερμανία, στην Ιταλία και στην Ελλάδα.
Η άσκηση βίας εντάσσεται στον προγραμματισμό των διαδηλώσεων για να διασφαλιστεί η όσο το δυνατόν ευρύτερη προβολή τους στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και στο διαδίκτυο. Η άκρα δεξιά, η οποία καιροφυλακτεί για να εκμεταλλευτεί κάθε δυνατή ευκαιρία προβολής των φασιστικών και ναζιστικών ιδεωδών, δεν διστάζει να υιοθετήσει την επιχειρηματολογία των αντιεμβολιαστών, να εμφανιστεί για ακόμη μια φορά ως το κατ’ εξοχήν αντισυστημικό κίνημα, οργανώνοντας ακόμη και τάγματα εφόδου τα οποία στόχο έχουν να σπείρουν το φόβο και τον πανικό.
Και φυσικά δεν υπάρχει συνωμοσία, δεν υπάρχει εθνική απειλή, που να μην κρύβεται από πίσω της κάποιος Εβραίος, άλλοτε επώνυμος και άλλοτε ανώνυμος! Η στοχοποίηση των Εβραίων ως φορέων του εμβολιασμού απέναντι στην πανδημία του κορονοϊού, είναι εύκολη και αποδοτική! Εύκολη, γιατί κατά τύχη ο διευθύνων σύμβουλος μιας εκ των εταιρειών παραγωγής εμβολίων τυχαίνει να είναι Εβραίος – και αποδοτική γιατί πάντα, κατά τους θεωρητικούς των συνωμοσιών, οι Εβραίοι «εμπνέουν» το φθόνο και το μίσος.
Οι αντιεβραϊκοί μύθοι
Σύμφωνα με τον Γάλλο φιλόσοφο Αντρέ Ταγκίεφ, «στο στρατόπεδο των αντιεμβολιαστών, μπορεί κανείς να διακρίνει στοιχεία των δυο παραδοσιακών αντιεβραϊκών μύθων: Πρώτον, τη θεωρία συνωμοσίας που απεικονίζει τους Εβραίους ως κυρίαρχους του κόσμου που επιβάλλουν μια «εμβολιαστική δικτατορία» και, δεύτερον, το μύθο του εγκληματικού Εβραίου που χρησιμοποιεί το εμβόλιο ως φονικό όπλο ή επιδιώκει να πραγματώσει μια γενοκτονία μέσα από τους μαζικούς εμβολιασμούς».
Οι ίδιοι ακριβώς διαχρονικοί μύθοι επικρατούν αιώνες τώρα. Από την εποχή της σταύρωσης του Χριστού (έστω και αν ο ίδιος ο Χριστός γεννήθηκε και πέθανε ως Εβραίος), στην εποχή των πογκρόμ της Ισπανίας που η Εκκλησία θεώρησε τους Εβραίους ως εμπόδιο στην εξάπλωση της, των πογκρόμ της Ρωσίας που το Τσαρικό κατεστημένο εκδίωξε τους Εβραίους για να διασφαλίσει την επιβίωση του. Και όταν η Πανούκλα μάστιζε την Ευρώπη, από το 1347 έως το 1350, χιλιάδες Εβραίοι βασανίστηκαν και σφαγιάστηκαν επειδή θεωρήθηκαν υπεύθυνοι για το θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων. Και μετά οι Ναζί, όπου πλέον οι Εβραίοι έπρεπε να στερηθούν την ανθρώπινη ιδιότητά τους και να εξοντωθούν μαζικά. Έτσι η Ευρώπη οδηγήθηκε στο Ολοκαύτωμα, το οποίο εκτέλεσαν οι Ναζί και οι συνεργάτες τους, αλλά εκατομμύρια ήταν οι απλοί θεατές του.
Όταν λοιπόν σήμερα, λιγότερο από 80 χρόνια από τότε που γράφτηκε η πλέον μελανή σελίδα της παγκόσμιας ιστορίας, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοινώνει τη νέα στρατηγική καταπολέμησης του αντισημιτισμού, σημαίνει ότι κράτη και κοινωνίες επέτρεψαν στο αυγό του φιδιού να εκκολαφθεί ξανά στους κόλπους της Ευρώπης, με διάφορες εκφάνσεις.
Σε πρόσφατη δημοσκόπηση της εταιρείας Ipsos, τέθηκε το ερώτημα εάν οι πολίτες νομίζουν «ότι θα ήταν καλύτερα αν οι Εβραίοι εγκατέλειπαν τη χώρα όπου διαμένουν». Χίλιοι ενήλικοι κλήθηκαν να απαντήσουν σε κάθε μια από τις 16 Ευρωπαϊκές χώρες τις οποίες κάλυψε η δημοσκόπηση. Σε χώρες όπως η Πολωνία, η Ελλάδα και η Ουγγαρία, όπου παρατηρούνται λίγες βίαιες αντισημιτικές επιθέσεις, τα ποσοστά των θετικών απαντήσεων ήταν τα ψηλότερα όλων: 24%, 23% και 21%, αντιστοίχως. Στη Γερμανία, που καταγράφηκε ο αριθμός ρεκόρ των 2351 αντισημιτικών περιστατικών, μόνο το 7% απάντησε θετικά. Παρόμοιες τάσεις αναδείχθηκαν στη Γαλλία με 687 καταγεγραμμένες αντισημιτικές επιθέσεις το 2019 και στο Ηνωμένο Βασίλειο με 1668 περιστατικά αντισημιτικής βίας. Χαμηλά ποσοστά αντισημιτικών αισθημάτων καταγράφηκαν στην Ολλανδία, στη Σουηδία και στην Ιταλία.
Η ρητορική μίσους, η άρνηση του Ολοκαυτώματος και η δαιμονοποίηση του κράτους του Ισραήλ είναι οι τρεις πυλώνες του σύγχρονου αντισημιτισμού. Στην Ελλάδα, δεν λείπει κανένας από αυτούς τους τρεις πυλώνες του αντισημιτισμού, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της Πολιτείας και τη συμβολή της επιστημονικής κοινότητας να διαφωτίσουν την κοινή γνώμη τόσο για τα διδάγματα του Ολοκαυτώματος όσο και για τις τραγικές συνέπειες της μισαλλοδοξίας στην ποιότητα της δημοκρατίας και της ευημερίας μιας κοινωνίας.
Στο διαδίκτυο περιφέρονται θεωρίες που δεν έχουν τίποτε να ζηλέψουν από «Τα πρωτόκολλα των σοφών της Σιών» της Τσαρικής Ρωσίας, τη βάση της σύγχρονης αντισημιτικής βιβλιογραφίας, που ζηλωτές της κυκλοφορούν και στην Ελλάδα. Βεβηλώσεις μνημείων, βανδαλισμοί νεκροταφείων και συναγωγών, σκίτσα που ευτελίζουν σύμβολα της ναζιστικής θηριωδίας, κείμενα που αναπαράγουν τα αντιεβραϊκά στερεότυπα και φυσικά οι αρνητές του Ολοκαυτώματος, είναι στοιχεία που διαμορφώνουν την εικόνα του αντισημιτισμού στην Ελλάδα και καθιστούν απαραίτητη την εφαρμογή του Ευρωπαϊκού σχεδίου καταπολέμησης του.
Η θυματοποίηση των Εβραίων έχει παρέλθει οριστικά, διότι πλέον αρχίζουν να αντιλαμβάνονται όλοι ότι ο αντισημιτισμός, συμμαχώντας με τη σιωπή, απειλεί την ανοικτή κοινωνία και είναι τοξικός για την ίδια την επιβίωση της δημοκρατίας. Ο τέως υπουργός Εξωτερικών και νυν καγκελάριος της Αυστρίας Αλεξάντερ Σάλενμπεργκ, εκπροσωπώντας 52 κράτη μεταξύ των οποίων και την Ελλάδα, στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, ήταν σαφής: «Δεσμευόμαστε να προωθήσουμε την εκπαίδευση ως κλειδί στην καταπολέμηση του αντισημιτισμού και του μίσους όλων των ειδών. Η απαξίωση της αξιοπρέπειας ενός, απειλεί την αξιοπρέπεια όλων μας… Τονίζω ότι η μάχη δεν είναι ανάμεσα στους Εβραίους και στους αντισημίτες. Είναι μια μάχη ανάμεσα στους αντισημίτες και σε αυτούς που πιστεύουν στις αξίες της ισότητας, της δικαιοσύνης και της ελευθερίας».
* Ο Βίκτωρ Ισαάκ Ελιέζερ είναι δημοσιογράφος και Γενικός Γραμματέας του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδος
