Ανακοίνωση εξέδωσε ο Ρουβίκωνας για τις «ενέργειες» της οργάνωσης το τελευταίο διάστημα.
Στο κείμενο, το οποίο δημοσιεύθηκε σε σελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου, τα μ επιτίθενται τόσο στην κυβέρνηση όσο και στην αξιωματική αντιπολίτευση, υποστηρίζοντας "ότι προς το παρόν είναι ελάχιστα εκείνα που πράττουμε, όμως ακόμα και αυτά είναι ικανά να εκνευρίσουν τον ταξικό εχθρό και τούτο το σημειώνουμε".
«Συχνά πυκνά αναγκαζόμαστε να απαντούμε σε επιθέσεις που δέχεται η συλλογικότητά μας. Και αν στο παρελθόν είχαμε τοποθετηθεί απέναντι σε συγκεκριμένες κατηγορίες, σήμερα έχουμε να αντιμετωπίσουμε μία καθολική και ενορχηστρωμένη επίθεση λασπολογίας.... Όλοι τους, μηδενός εξαιρουμένου, κατέθεσαν τον αποτροπιασμό τους επειδή όπως μας πληροφόρησαν καταλύθηκε η δημοκρατία. Επειδή χτυπήθηκε το «κράτος δικαίου…» (από πότε ένα κράτος υπήρξε στη παγκόσμια ιστορία ποτέ δίκαιο; Ας μας πληροφορήσουν, γιατί εμείς προσωπικά δεν το γνωρίζουμε). Ο λόγος; Μία αιφνιδιαστική επίσκεψή μας στον εξωτερικό χώρο του κοινοβουλίου, μερικά συνθήματα, ένα πανό και κάποιες χιλιάδες φυλλάδια. Το αφήγημα των κατηγόρων μας φέρει ως βασικό πυλώνα το τρίπτυχο: ανοχή, ατιμωρησία και συνεργασία με το κυβερνών κόμμα. Παρότι οι στοχευμένες μας ενέργειες είναι τόσο ξεκάθαρες που ουσιαστικά ίσως δεν χρειάζεται τις περισσότερες φορές να ακολουθήσει καν κείμενο ανάληψης, θα αφιερώσουμε λίγο χρόνο για να καταθέσουμε τα αυτονόητα. Θα ασχοληθούμε αρχικά με την αιτία και κατόπιν θα προσεγγίσουμε την αφορμή....
...Είτε στη ΓΑΔΑ, είτε στον τόπο που μας συνέλαβαν, η αστυνομία είχε ένα καθήκον και τον έπραξε: Να καταγράψει τα στοιχεία των μελών μας. Τι αλήθεια επιζητούν όσοι κραυγάζουν για ανοχή; Συλλήψεις για μια ειρηνική παρέμβαση; Μήπως φυλακή μετά το αυτόφωρο; Μήπως κάνα ξερονήσι;....
....Στο κακογυρισμένο και χιλιοπαιγμένο έργο των εξουσιαστών, μοιράστηκαν οι ρόλοι και οριστήκαμε ως κομπάρσοι. Αρνούμαστε το ρόλο μας και αποφασίσαμε να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας και να αντιμετωπίσουμε τόσο τους πρωταγωνιστές όσο και τους σκηνοθέτες αυτής της άθλιας παράστασης. Απευθυνόμαστε στην δική μας τάξη, στους καταπιεσμένους, τους εξαθλιωμένους, τους αγωνιστές, τους ανθρώπους από τα κινήματα, τους εργάτες και ανέργους, τους πληβείους και τους κατατρεγμένους και τους καλούμε να οργανωθούν και από όποιο μετερίζι μπορούν, να αντισταθούν. Αυτό είναι που προκαλεί τρόμο σε κάθε κυβέρνηση, αυτό πρέπει να σταθεί απέναντί της. Όπως έγραφε ο Ανατόλ Φρανς στην «Ανταρσία των αγγέλων»: “Εμπρός, ας πάμε να βρούμε τον αρχαίο εχθρό στα ψηλά του παλάτια”.
Εις το επανιδείν…»
