Δεν κατανοεί τον πρωθυπουργό είπε κατά τη συνέντευξη Τύπου στη ΔΕΘ ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ως προς την πολιτική στον σταθμό Βενιζέλου. Γιατί δεν συνεχίζει το έργο όπως το άφησε η δική του κυβέρνηση, με την παραμονή των αρχαιοτήτων όπου βρέθηκαν, χωρίς απόσπαση και μεταφορά τους; Αγνοεί την… πλειονότητα (λέμε τώρα) των επιστημόνων διεθνώς που διαφωνεί;
«Ακατανόητος» λοιπόν κ. Κυριάκος Μητσοτάκης γιατί επιμένει πως σοβαροί λόγοι, ανάμεσα στους οποίους και ασφαλείας εργαζομένων και κοινού, επιβάλλουν την απόσπαση, μεταφορά και επανατοποθέτηση των αρχαίων. Φιλαλήθης όμως ο Αλέξης Τσίπρας όταν «καταγγέλλει» την σταθερή στάση του πρωθυπουργού αποκρύπτοντας, ταυτοχρόνως, πως η δική του κυβέρνηση, ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, κατήργησε υπουργική απόφαση η οποία προέβλεπε αυτό που γίνεται σήμερα. Και για ιδεοληπτικούς όσο και μικροπολιτικούς λόγους, αν και υπήρχε απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που έδινε πράσινο φως για τη μεταφορά, η απόφαση αυτή καταργήθηκε.
Να πούμε βέβαια ευτυχώς που δεν συνεχίζεται το έργο όπως το άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού επί των ημερών του, δεν έγινε το παραμικρό. Ή μάλλον, έγινε αυτό που προαναφέραμε. Ενώ το Συμβούλιο της Επικρατείας είχε δεχθεί ότι μπορεί να γίνει απόσπαση και μετακίνηση των αρχαιοτήτων, οι πραγματικά χειρότεροι υπουργοί πολιτισμού από τη μεταπολίτευση και πέρα, σύρθηκαν σε άλλες λύσεις. Ακύρωσαν την απόφαση που όριζε κάτι τέτοιο και εξέδωσαν άλλη, με την οποία τα αρχαία θα έμεναν εκεί όπου βρέθηκαν. Ιδεοληπτική εμμονή; Σαφέστατα! Επί της οποίας χτίστηκαν καριέρες!
Όταν τέλειωσε η κυβερνητική θητεία των 4,5 ετών, αποκαλύφθηκε ότι λόγω αυτής της επιλογής, δεν είχε γίνει καμία εργασία απολύτως στον σταθμό Βενιζέλου, ενώ, ταυτοχρόνως, είχαν πετσοκοφτεί και διαλυθεί σημαντικότερα αρχαία στον διπλανό σταθμό, της Αγίας Σοφίας. Επιπλέον, η μελέτη που θα στήριζε την μη μετακίνηση των αρχαιοτήτων δεν έφερε καμία κατά νόμον υπογραφή. Γιατί; Ποιος ήταν τρελός να πάρει την ευθύνη για κάτι μη ασφαλές και ανέφικτο;
Επιμένει όμως ο ΣΥΡΙΖΑ διότι έχει βρει ωραίο κομματικό παιχνιδάκι για την αντιπολιτευτική τακτική του. Μαζί επιμένουν κάτι αποκόμματα και γκρουπούσκουλα. Και μερικοί επιστήμονες και κάτοικοι. Φτάνουν δεν φτάνουν τους χίλιους παγκοσμίως όσοι υπογράφουν ως ειδικοί. Πλειονότητα λέει ο κ. Τσίπρας. Πόσο μακριά από την πραγματικότητα βρίσκεται;
Τα γεγονότα είναι ιερά, διότι είναι αδιάψευστα: τέσσερις φορές, μέχρι τώρα, έχουν προσφύγει φορείς και άτομα στα δικαστήρια για τον σταθμό Βενιζέλου του μετρό Θεσσαλονίκης, και τις τέσσερις έχουν χάσει. Τις τρεις, οι προσφυγές ήταν ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, το οποίο, ως γνωστόν, είναι το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της χώρας, άρα οι αποφάσεις του είναι τελεσίδικες. Μια προσφυγή ακόμη, θα συζητηθεί τον ερχόμενο Ιανουάριο. Δεν αφορά όμως την απόσπαση, μεταφορά και επανατοποθέτηση. Αφορά την εφαρμογή της σχετικής μελέτης. Τα υπόλοιπα έχουν κριθεί.
Τις προηγούμενες ημέρες, το πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης απέρριψε αίτημα έκδοσης προσωρινής διαταγής για το σταμάτημα των εργασιών στον σταθμό Βενιζέλου μέχρι τη συζήτηση της νέας προσφυγής στο ΣτΕ. Μια είδηση που έπαιξε σχεδόν μονόστηλη στα φιλικά προς την αξιωματική αντιπολίτευση μέσα.
Ο ειδικός επιστήμονας που έχει αναλάβει τη μεταφορά των αρχαιοτήτων, και του οποίου η μελέτη προσβάλλεται τώρα στο ΣτΕ, είναι διακεκριμένος. Πρόκειται για τον ίδιο που κάνει τώρα τις επανατοποθετήσεις στον σταθμό Αγία Σοφία του μετρό. Χρειάζονται και άλλες αποδείξεις ότι η επιχείρηση κωλυσιεργίας καλά κρατεί;
Προσωπικά, θα ήθελα να κάνω μια πρόταση στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Να μελετήσει και να δηλώσει δημόσια ότι βάζει την υπογραφή του στην ανυπόγραφη μελέτη παραμονής των αρχαίων κατά χώραν. Να πει ότι ως μηχανικός, το εγκρίνει και το συνυπογράφει και ότι θα αναλάβει την ευθύνη αν συμβεί ατύχημα, ή αν οι αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους απορρίψουν τη μελέτη για λόγους ασφαλείας εργαζομένων και επιβατών.
Διότι εκεί είναι το πρόβλημα. Ότι ουδείς απολύτως δέχεται να υποστηρίξει πως οι 700 τόνοι αρχαιοτήτων επί χαλαρών εδαφών δεν θα καταρρεύσουν από σεισμό ή άλλη αιτία στο κενό που θα δημιουργηθεί από κάτω τους, με απρόβλεπτες συνέπειες. Ακόμη και με θανάτους. Τα υπόλοιπα είναι να είχαμε, να λέγαμε.
