Να παραμείνει ελεύθερος μέχρι το Εφετείο αποφάσισε για τον Πέτρο Φιλιππίδη το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο υιοθετώντας την πρόταση της Εισαγγελέως που ζήτησε να έχει αναστέλλουσα δύναμη η έφεση του καταδικασθέντος σε ποινή κάθειρξης 8 ετών για δύο απόπειρες βιασμού.
Το δικαστήριο όρισε περιοριστικούς όρους για τον ηθοποιό επιβάλλοντας απαγόρευση εξόδου από την χώρα και υποχρέωση εμφάνισης ανά τακτά διαστήματα στο Αστυνομικό Τμήμα του τόπου κατοικίας του.
Η εισαγγελική πρόταση που αποδέχθηκαν οι δικαστές θεώρησε ότι αρκούν οι περιοριστικοί όροι για να διασφαλιστεί η παρουσία του Φιλιππίδη στο δεύτερο βαθμό.
«Δεν είναι ύποπτος φυγής, δεν είναι φυγόδικος ,δεν είναι φυγόποινος και δεν είναι επικίνδυνος για την τέλεση αξιόποινων πράξεων . Οι καταγγελόμενες πράξεις είχαν ως κοινό παρονομαστή το θέατρο και την τηλεόραση που δεν είναι φιλικό πλέον προς αυτόν» ανέφερε η κ. Στέλλα Στόγια η οποία συμπλήρωσε πως απολογούμενος και ο ίδιος ο ηθοποιός δήλωσε στην απολογία του πως δεν επιθυμεί να ξαναβρεθεί σε αυτούς τους χώρους.
«Οι περιοριστικοί όροι είναι αρκετοί, δεν βρίσκεται σε θέση ισχύος για να εκμεταλλευτεί τη θέση του. Να δώσει ανασταλτική δύναμη στην έφεση» κατέληξε η Εισαγγελέας.
Το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθηνών καταδίκασε ομόφωνα σε 8 έτη κάθειρξης τον Πέτρο Φιλιππίδη για δυο αποπειρες βιασμού.
Το δικαστήριο, υιοθετώντας την εισαγγελική πρόταση, ομόφωνα δε χορήγησε ελαφρυντικά στον κατηγορούμενο. Ο γνωστός ηθοποιός αθωώθηκε ομόφωνα λόγω αμφιβολιών για το αδίκημα του βιασμού κατ’ εξακολούθηση.
Σημειώνεται ότι η εισαγγελέας είχε προτείνει συνολική ποινή κάθειρξης τα 8 έτη.
Ενδεικτικά ανέφερε η κ. Στόγια:
«Όλως αορίστως αναφέρθηκε από την υπεράσπιση ότι από το 2014 τίποτα δεν ακούστηκε σε βάρος του κατηγορουμένου. Η υπεράσπιση διατείνεται ότι από το 2014, ο κατηγορούμενος ήταν ένας άνθρωπος της τέχνης, με καθημερινή ήρεμη ζωή. Όμως, μπορεί να μην πέρασε τη δικαστική οδό αλλά ακούστηκε στο δικαστήριο και η καταγγελία της κ. Παπαμερή, το 2016 και η καταγγελία της κ. Δροσάκη το 2018. Αντίθετα έχουν κατατεθεί για συμπεριφορές του κατηγορουμένου, που παρά το γεγονός ότι δεν έχουν διέλθει τη δικαστική οδό, δεν ήταν παραφωνία στην υπόλοιπη ζωή του, αλλά μέρος του τρόπου ζωής του. Η συμπεριφορά του κατηγορουμένου με βάση τις καταγγελίες, δεν ήταν παραφωνία ούτε έκπληξη, αλλά είχε μια προηγηθεί μια αντικοινωνική συμπεριφορά από μέρους του. Όπως κατέθεσαν μάρτυρες εδώ. Ενδεικτικά αναφέρω την κατάθεση της κ. Παπούλια για τα έτη 1997-1998».
