Τραμπ και Τζόνσον: Μπροστά σε πολιτικές κρίσεις με άγνωστα αποτελέσματα

Τραμπ και Τζόνσον: Μπροστά σε πολιτικές κρίσεις με άγνωστα αποτελέσματα

Του Γιώργου Παυλόπουλου

Εκεί που ο Μπόρις Τζόνσον είπε να βγάλει όπως-όπως τη χώρα του από την ΕΕ και να επιδιώξει μια στενή και προνομιακή σχέση με τις ΗΠΑ, ενώ ο Ντόναλντ Τραμπ τον προέτρεψε να μην κάνει πίσω με τίποτα, αμφότεροι βρέθηκαν να είναι μπλεγμένοι και στριμωγμένοι.

Πράγματι, οι παράλληλες (αν και διαφορετικές, σε μεγάλο βαθμό) κρίσεις που πλήττουν τους δύο βασικούς εκπροσώπους του αγγλοσαξονικού κόσμου, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις Ηνωμένες Πολιτείες, κινδυνεύουν να αποδειχτούν μοιραίες για τους ηγέτες τους. Δύο πολιτικούς οι οποίοι ποτέ δεν έκρυψαν το γεγονός ότι μοιράζονται πολλές ιδέες και αρχές.

Μέσα στους επόμενους μήνες δεν αποκλείεται, αν και αυτό κρίνεται ως ιδιαιτέρως δύσκολο,  ο Τραμπ να κάθεται στο εδώλιο κατηγορούμενος για προδοσία και ο Τζόνσον να έχει πάρει την άγουσα για το... σπίτι του, ευρεθείς ένοχος για εξαπάτηση των Βρετανών, της βουλής και του ίδιου του κόμματός του! Δεν πρόκειται για προϊόν πολιτικής ή δημοσιογραφικής φαντασίας, αλλά για σενάρια που στηρίζονται βέβαια στα σημερινά δεδομένα.

Υπάρχει, άραγε, κάποιος από τους δύο που βρίσκεται σε πιο δεινή θέση; Αν και είναι δύσκολο να απαντήσουμε με βεβαιότητα, η αλήθεια είναι πως ο πρόεδρος των ΗΠΑ μοιάζει να πατά πιο σταθερά στα πόδια του σε σύγκριση με τον Βρετανό πρωθυπουργό. Κυρίως, επειδή η χώρα της οποίας είναι ασύγκριτα πιο ισχυρή, από όλες τις απόψεις.

Αδυσώπητη σύγκρουση ενόψει εκλογών

Όσον αφορά στον Τραμπ, το πιθανότερο είναι ότι μάλλον περίμενε την κίνηση των Δημοκρατικών. Εξάλλου, το σενάριο της υποβολής πρότασης μομφής έχει κυκλοφορήσει πολλές φορές στους πολιτικούς και δημοσιογραφικούς κύκλους της Ουάσινγκτον στη διάρκεια των προηγούμενων τριών ετών, ενώ ειδικά τις τελευταίες ημέρες συζητούνταν πολύ πιο έντονα.

Δεν αποτελεί μυστικό, επίσης, ότι οι αντίπαλοί του αναζητούσαν ένα τρόπο για να ξεδιαλύνουν τη σύγχυση (αν όχι το χάος...) που έχει προκαλέσει στη βάση και τους ψηφοφόρους τους η ύπαρξη 20 και πλέον (!) διεκδικητών του χρίσματος του υποψηφίου στις προεδρικές εκλογές του 2020. Και ταυτόχρονα, να δώσουν το προβάδισμα στον πρώην αντιπρόεδρο Τζο Μάιντεν – το πιο σίγουρο και έμπιστο «χαρτί» τους, που δεν κινδυνεύει να... παρεκλίνει προς τα αριστερά στην πορεία, όπως θα μπορούσαν να κάνουν τα άλλα δύο φαβορί στην κούρσα, οι γερουσιαστές Μπέρνι Σάντερς και Ελίζαμπεθ Γουόρεν.


Με την εκκίνηση της διαδικασίας που μπορεί να οδηγήσει σε υποβολή πρότασης μομφής και σε αποπομπή του προέδρου, λοιπόν, η ηγεσία των Δημοκρατικών πετυχαίνει με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια, καθώς αντικειμενικά συσπειρώνει το κόμμα γύρω από τον Μπάιντεν, ενώ ταυτόχρονα επικεντρώνει την προεκλογική μάχη στην ανάγκη ανατροπής του Τραμπ πάση θυσία και όχι στις πολιτικές θέσεις για το μέλλον των ΗΠΑ και των Αμερικανών, όπου είναι φανερό ότι δεν υπάρχει μια ενιαία και συνεκτική πρόταση.

Με βάση τα παραπάνω, αλλά και με δεδομένο ότι οι Ρεπουμπλικάνοι έχουν άνετη πλειοψηφία στη Γερουσία (οι Δημοκρατικοί ελέγχουν τη Βουλή) και θα πρέπει να αποσκιρτήσουν περίπου 20 από τους 53 για να διωχθεί, ο Τραμπ μπορεί να αισθάνεται σχετικά σίγουρος για την ώρα. Πολύ περισσότερο που η πλειοψηφία των Αμερικανών δηλώνει αντίθετη με την πρόταση μομφής και την αποπομπή, ενώ η επίθεση την οποία δέχεται θα κάνει το κόμμα του ακόμη πιο «τραμπικό» από όσο ήδη είναι.

Είναι γνωστό, εκτός των άλλων, ότι και η «επιτροπή Μάλερ» που εξέτασε τις σχέσεις του Τραμπ και των συνεργατών του με τη Μόσχα και τη «συνωμοσία» για να πληγεί η αντίπαλός του στις εκλογές του 2016, Χίλαρι Κλίντον, μοιάζει να έχει πέσει οριστικά στο κενό.

Τζόνσον, όπως Μέι;

Από την πλευρά του, ο Τζόνσον μοιάζει να διαθέτει σαφώς λιγότερα στηρίγματα, παρά το γεγονός ότι οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως οι Τόρις είναι συσπειρωμένοι γύρω του και προηγούνται με μεγάλη διαφορά των διχασμένων Εργατικών. Αυτή ακριβώς την εικόνα, άλλωστε, προσπαθούν να ραγίσουν ο Κόρμπιν και η υπόλοιπη αντιπολίτευση με την τακτική τους.

Θέλουν να τον αναγκάσουν, με απλά λόγια, να ζητήσει ο ίδιος παράταση από την ΕΕ, αναιρώντας τη βασική του υπόσχεση – ότι το Brexit θα γίνει βρέξει-χιονίσει στις 31 Οκτωβρίου. Στη συνέχεια δε, αφού θα έχει ταπεινωθεί και θα έχει αποδειχθεί ότι είναι εξίσου αδύναμος με την Τερέζα Μέι, θα επιχειρήσουν να του καταφέρουν και το τελειωτικό χτύπημα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο (αν και ούτε αυτοί διαθέτουν ενιαίο σχέδιο για την επόμενη ημέρα).

Γι'' αυτό δεν γίνεται δεκτό το αίτημα του Τζόνσον για πρόωρες εκλογές, ούτε όμως υποβάλλεται ακόμη πρόταση μομφής σε βάρος του, η οποία μπορεί να οδηγήσει επίσης στις κάλπες. Συνεχίζεται, έτσι, το τυφλό μπρα-ντε φερ που παίζεται εδώ και ένα περίπου χρόνο και έχει φέρει σε ιδιαιτέρως δύσκολη θέση τη χώρα που κάποτε αποτελούσε υπερδύναμη και φόβητρο.

Κακή εικόνα

Όλα αυτά, βεβαίως, ενέχουν τεράστια περιθώρια «λάθους» και μεγάλες πιθανότητες «ατυχημάτων». Η πολιτική αντιπαράθεση έχει φτάσει άλλωστε στα άκρα τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στο Ηνωμένο Βασίλειο και εκεί, ένα παραμικρό ολίσθημα μπορεί να φέρει το μοιραίο.

Ακόμη κι αυτό να μην συμβεί, η εικόνα «εμφυλίου» που παρουσιάζουν οι δύο χώρες αποτελεί βούτυρο στο ψωμί των ανταγωνιστών τους. 

AP Photo/Evan Vucci