Ενώ πριν από λίγους μήνες, η Αίγυπτος χαρακτηριζόταν ως μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες οικονομίες παγκοσμίως, γίνεται πλέον η πρώτη χώρα που καταφεύγει στο ΔΝΤ για να ανταπεξέλθει στις επιπτώσεις της ουκρανικής κρίσης. Η αύξηση των τιμών της ενέργειας και των πρώτων υλών γενικότερα, ο πληθωρισμός σε βασικά αγαθά και η ευρύτερη οικονομική κρίση έχουν αυξήσει τους φόβους πως θα ακολουθήσουν κι άλλες χώρες.
Αν κι η Αίγυπτος είχε καταφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μετά από το παγκόσμιο σοκ του κορονοϊού, το Κάιρο είχε καταφέρει να ανταπεξέλθει στις οικονομικές επιπτώσεις. Το ΔΝΤ είχε μάλιστα επαινέσει την ικανότητα της Αιγύπτου να ξεπεράσει τις αρνητικές επιπτώσεις της πανδημίας και να γίνει μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες οικονομίες στον κόσμο, βελτιώνοντας όλους τους δείκτες της οικονομίας της.
Ωστόσο, ο πόλεμος στην Ουκρανία οδήγησε την Αίγυπτο στο αίτημα βοήθειας από το ΔΝΤ. Αν και η Αίγυπτος είχε ξεκινήσει συζητήσεις με το ΔΝΤ πριν από το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία, λόγω των δομικών προβλημάτων του καθεστώτος, στο Κάιρο περίμεναν τη σταδιακή ανάκαμψη από την επανεκκίνηση του τουρισμού και την υλοποίηση ορισμένων μεγάλων επενδυτικών σχεδίων. Η κρίση στην Ουκρανία διέψευσε τις αιγυπτιακές προσδοκίες.
Η επισιτιστική κρίση αποτέλεσε ένα κομβικό ζήτημα για την προσφυγή στο ΔΝΤ, καθώς η Αίγυπτος αποτελεί ενδεχομένως τον μεγαλύτερο εισαγωγέα σιταριού στον κόσμο. Οι κυρώσεις στις εξαγωγές σιταρίου από τη Ρωσία οδήγησαν σε αύξηση των τιμών τροφίμων, που έπληξαν την Αίγυπτο.
Επιπλέον, ένα μεγάλο ποσοστό των τουριστών που θα κατευθύνονταν στην Αίγυπτο προέρχονταν από την Ουκρανία και τη Ρωσία. Κατά συνέπεια, το σενάριο της προληπτικής γραμμής ρευστότητας του ΔΝΤ βρίσκεται πλέον προ των πυλών, ενόψει των χρηματοοικονομικών πιέσεων στην αιγυπτιακή οικονομία, ενώ θεωρείται απαραίτητη η χρηματοοικονομική ενίσχυση της Αιγύπτου για να στηριχθεί ο πληθυσμός.
Η αιγυπτιακή οικονομία αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στον αραβικό κόσμο σε σχέση με το ΑΕΠ, μετά από τη Σαουδική Αραβία. Το ότι η Αίγυπτος, που ξεπερνά τις οικονομίες πετρελαιοπαραγωγών κρατών, έπειτα από μία, σύμφωνα με το ΔΝΤ, επιτυχή εφαρμογή του συνολικού προγράμματος οικονομικής μεταρρύθμισης της χώρας, καταφεύγει ξανά στο Ταμείο, δείχνει τον δρόμο και για άλλες οικονομίες παγκοσμίως και σε σύντομο χρονικό διάστημα, από ό,τι φαίνεται.