Από τη στιγμή που ο Ερσίν Τατάρ κέρδισε οριακά την εκλογική διαδικασία στο κατεχόμενο κομμάτι της Κύπρου, η πορεία της τουρκοκυπριακής ηγεσίας ήταν προδιαγεγραμμένο πως θα στραφεί εξ ολοκλήρου προς την Άγκυρα. Η εκλογή άλλωστε του Τατάρ προέκυψε από την αμέριστη στήριξη της Άγκυρας απέναντι στον Μουσταφά Ακιντζί, ο οποίος προσπαθούσε να διατηρήσει μία διακριτή παρουσία από την Τουρκία. Από τότε που ανέλαβε ο Τατάρ τη διοίκηση του ψευδοκράτους έχουν κλιμακωθεί οι προκλήσεις της τουρκοκυπριακής ηγεσίας, με αποκορύφωμα το άνοιγμα της πόλης των Βαρωσίων κατά παράβαση των ψηφισμάτων του ΟΗΕ, αλλά και η διακήρυξη για ύπαρξη δύο κρατών στο νησί.
Έκτοτε δηλαδή το ψευδοκράτος ακολουθεί τις επιταγές της Άγκυρας. Ακόμα και μεσούσης της πολιτικής κρίσης που προέκυψε με την κατάρρευση της κυβέρνησης Τατάρ και το πολιτικό κενό που έχει δημιουργηθεί, ο έλεγχος του ερντογανικού καθεστώτος παραμένει κυριαρχικός.
Η παρουσία του Τούρκου Φουάτ Οκτάι εγγυάται τη διατήρηση του ελέγχου από τον στενό κύκλο του Ταγίπ Ερντογάν. Ο αντιπρόεδρος εγγυάται τη διάθεση όλων των κονδυλίων από την Άγκυρα μέσω του δικού του μηχανισμού, ώστε να μην αφήσει οτιδήποτε στην τύχη, ή τουλάχιστον αυτό προσπαθεί να κάνει. Βέβαια, ο ολοκληρωτικός έλεγχος των εκλεκτών του Ερντογάν έχει το αντίθετο αποτέλεσμα σε πολλές περιπτώσεις, καθώς μαζί με τα χρήματα, έρχονται και οι απαιτήσεις του ισλαμιστικού καθεστώτος που έχει εγκαθιδρυθεί στην Τουρκία.
Πολλοί Τουρκοκύπριοι δεν είναι διατεθειμένοι να δεχθούν δίχως αντίδραση την ισλαμοποίηση της κοινωνίας τους, όπως προωθείται από τους έμπιστους της Άγκυρας. Ο Ακιντζί για παράδειγμα συχνά πυκνά, παρά τους κινδύνους που υπάρχουν για όποιον αντιτίθεται στον Ερντογάν, εκθέτει τις πρακτικές του καθεστώτος, που δρα καθ’ υπόδειξη της Τουρκίας. Ωστόσο, υπάρχουν πάντα οι έποικοι στους οποίους στηρίζεται η Άγκυρα, ενώ το κόμμα των εποίκων αναμένεται να αποτελέσει έναν διαθέσιμο κυβερνητικό εταίρο, ώστε να βρεθεί μία διάδοχη κατάσταση στο αδιέξοδο.
Ο γαμπρός του Ερντογάν, Μπεράτ Αλμπαϊράκ έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στο χτίσιμο του ερντογανικού συστήματος στο κατεχόμενο κομμάτι της βόρειας Κύπρου. Οι αποκαλύψεις του Τούρκου αρχιμαφιόζου Σεντάτ Πεκέρ, που συνεργαζόταν με στελέχη του τουρκικού καθεστώτος, είχε δείξει πως ο εναγκαλισμός κράτους-μαφίας επεκτείνεται από την Τουρκία στα κατεχόμενα εδάφη.
Η σχεδόν πλήρης διεθνής απομόνωση των Κατεχομένων οδηγεί στον ακόμα μεγαλύτερο εναγκαλισμό της από την Άγκυρα. Τα κατεχόμενα εδάφη εξαρτώνται πλήρως από το ερντογανικό καθεστώς, το οποίο άλλωστε διαφαίνεται στις μαξιμαλιστικές θέσεις που έχει αγκιστρωθεί η τουρκοκυπριακή ηγεσία, αλλά και στον διαγκωνισμό μεταξύ των εκπροσώπων τους για το ποιος θα είναι ο πιο προκλητικός απέναντι στους αντιπάλους τους. Το ζήτημα ωστόσο είναι πως μία λύση με βάση τη διεθνή νομιμόμητα φαίνεται όλο και πιο μακριά στον ορίζοντα.
