Οι υψηλοί στόχοι που έθεσε η νέα κυβέρνηση στη Γερμανία εκτείνονται από την οικονομία, την εργασία μέχρι το περιβάλλον και την εξωτερική πολιτική. Οι προκλήσεις ωστόσο για την πρώτη κεντροαριστερή κυβέρνηση μετά από τέσσερις τετραετίες, όπου σοσιαλδημοκράτες και πράσινοι θα συμβιώσουν με τους φιλελεύθερους είναι πολύπλευρες.
Η έξαρση της πανδημίας επίσπευσε σημαντικά τις διαβουλεύσεις των τριών κομμάτων, λειαίνοντας πολλές γωνίες στις προτεραιότητες, που έθεταν ο καθένας από τους τρεις εταίρους. Για την κεντρική Ευρώπη, οι δύο μήνες που χρειάστηκαν από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου για την ανάληψη των χαρτοφυλακίων αποτελεί άλλωστε μία σύντομη διαδικασία.
Η κουλτούρα της συνεργασίας δεν φαίνεται μόνο στη συγγραφή του κοινού κειμένου που θα λειτουργήσει ως κεντρικός οδηγός για την υλοποίηση των πολιτικών επιλογών της κυβέρνησης του «φωτεινού σηματοδότη». Το χαρακτηριστικό στοιχείο του συναινετικού πολιτικού συστήματος είναι ο τρόπος παράδοσης της εξουσίας από την Άνγκελα Μέρκελ, που από την επομένη των εκλογών ξεκίνησε να συνεργάζεται με τον αναδυόμενο συνασπισμό, παρά τη διαφαινόμενη αποχώρηση των Χριστιανοδημοκρατών από τη διακυβέρνηση.
Οι πολιτικές προτεραιότητες του νέου σχηματισμού έχουν σαφές σοσιαλδημοκρατικό και πράσινο χρώμα, ξεκινώντας από την οικονομία και τα εργασιακά και φτάνοντας στους φιλόδοξους στόχους στα περιβαλλοντικά ζητήματα, πιο προχωρημένους από κάθε άλλη χώρα.
Οι φιλελεύθεροι θα ελπίζουν να πετύχουν κάτι παραπάνω από την ακύρωση του προγραμματικού στόχου των άλλων δύο εταίρων τους, για την επιβολή ειδικού φόρου πλούτου στη Γερμανία. Βέβαια, ο επικεφαλής των Ελεύθερων Δημοκρατών κατάφερε να αποσπάσει το πολυπόθητο Υπουργείο Οικονομικών, ελπίζοντας να είναι η πλατφόρμα όπου θα αφήσει το στίγμα του.
Η ανάληψη του υπερυπουργείου κλίματος και οικονομίας από τους Πρασίνους αποτελεί ένα πολύ ενδιαφέρον στοίχημα, κατά πόσο μπορεί να ανταποκριθεί το Βερολίνο, πέρα από την υγειονομική κρίση, στο βασικό ζήτημα της εποχής μας, την αδιάκοπη ρύπανση του περιβάλλοντος.
Ταυτόχρονα, ο νέος καγκελάριος Όλαφ Σολτς θα έρθει σύντομα αντιμέτωπος με την υλοποίηση των εξαγγελιών του, ξεκινώντας βέβαια από τον εμβληματικό στόχο της αύξησης του κατώτατου μισθού και τη βελτίωση των όρων εργασίας στη Γερμανία. Είναι σαφές πως το γερμανικό κράτος δεν βρίσκεται στην ίδια δυνατή θέση, όπως τα προηγούμενα χρόνια και η αντίδραση των βιομηχανιών και των ισχυρών εταιριών, τόσο εγχώριων όσο κι αλλοδαπών, στην επιβολή κανόνων θα είναι έντονη.
Ο Σολτς ωστόσο, με την εμπειρία που έχει συσσωρεύσει, μπορεί να προσπαθήσει να δώσει μία διαφορετική διάσταση στην εποχή του, πατώντας πάνω στη ρώμη της γερμανικής οικονομίας. Βέβαια, όλοι οι στόχοι, από την αναδιάταξη και ψηφιοποίηση μίας νέας, περιβαλλοντικά ουδέτερης Γερμανίας μέχρι τη μεταρρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας στην Ευρώπη, θα χρειαστεί να λάβουν υπόψη τις περιοριστικές αντιλήψεις των φιλελευθέρων κυβερνητικών εταίρων.
Οι πρωτοπόροι στόχοι των Πρασίνων αναμένεται να συναντήσουν τον δύσκολο δρόμο των διεθνών σχέσεων, καθώς η συμπρόεδρος τους αναλάβει το Υπουργείο Εξωτερικών και το πρόσωπο της Γερμανίας στον κόσμο, ως ηγέτιδα δύναμη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σίγουρα Ρωσία και Γερμανία, τις οποίες επέκρινε για έλλειψη σεβασμού ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θα κοιτούν με προσοχή.
Ο Όλαφ Σολτς ενδεχομένως να θελήσει να μετριάσει τον δυναμισμό των δύο ζωντανών κινημάτων, που εισέρχονται στον πυρήνα εξουσίας, με τον ίδιο τρόπο που ο ίδιος μετακινήθηκε τη ριζοσπαστική σοσιαλιστική πτέρυγα στον ρεαλισμό της δημοσιονομικής πειθαρχίας.
Ο νέος καγκελάριος θα ζήσει την απόλυτη αντιστροφή ρόλων, καθώς λίγο καιρό πριν ήταν ο ίδιος Υπουργός Οικονομικών της Άνγκελα Μέρκελ τότε, ενώ τώρα τη θέση του αναλαμβάνει ο επικεφαλής των Ελεύθερων Δημοκρατών, το κόμμα που αισθάνεται εγγύτερα από κάθε άλλο στους Χριστιανοδημοκράτες. Εν τω μεταξύ, οι προσδοκίες από την επιστροφή των Σοσιαλδημοκρατών στην εξουσία έχουν ανέβει κατακόρυφα.
