Αν κι η ισορροπία στο Κογκρέσο και τη Γερουσία παραμένει ακόμα επί ξυρού ακμής στις Ηνωμένες Πολιτειές, ενόψει των τελικών αποτελεσμάτων, η αρχική εντύπωση είναι πως οι Δημοκρατικοί αναχαίτισαν τη ρεπουμπλικανική επίθεση, ιδιαίτερα από την πλευρά του Τραμπ. Η παρουσία αρκετών Ελληνοαμερικανών στην επόμενη μέρα του πολιτικού συστήματος μπορεί να αποτελέσει σημείο-κλειδί στα ελληνοτουρκικά ζητήματα.
Η διαφαινόμενη σαρωτική επικράτηση των Ρεπουμπλικανών στα δύο νομοθετικά σώματα δεν φαίνεται να παίρνει σάρκα και οστά τελικά, καθώς τα μέχρι τώρα αποτελέσματα των ενδιάμεσων εκλογών στις ΗΠΑ δείχνουν μία σθεναρή απόδοση των Δημοκρατικών. Ενώ ενδεχομένως να οδεύουμε σε μία παράταση ανακοίνωσης των τελικών αποτελεσμάτων, π.χ. στην κομβική πολιτεία της Τζόρτζια, η ανάσχεση του λαϊκίστικού κύματος έφερε εκτός νυμφώνα βασικούς διεκδικητές των εδρών.
Η ήττα του Μεχμέτ Οζ στην Πενσυλβάνια, ο οποίος είχε στενές σχέσεις με τον Ντόναλντ Τραμπ και εξέφραζε ανθελληνικές θέσεις, σήμανε τη νίκη του Τζο Φεττερμαν, δίνοντας αέρα στα πανιά στη μάχη των Δημοκρατικών να κρατήσουν τον έλεγχο της Γερουσίας. Επίσης λέει πολλά για την ισχύ της ελληνικής ομογένειας.
Οσο για την επανεκλογή των Γκας Μπιλιράκη, Τζον Σαρμπάνη και Ρόμπερτ Μενέντεζ Τζούνιορ σε νομοθετικό σώμα, αναμένεται να τους δώσει δύναμη για να συνεχίσουν το έργο τους.
Βέβαια, δεν είναι αυτοί οι μόνοι. Η νίκη του Κρίστοφερ Πάπας απέναντι σε μία τραμπική υποψήφια, του επιτρέπει να προσπαθεί να στηρίξει το πλάνο του, καθώς ο ομογενής αποτέλεσε βασικό κομμάτι της τροπολογίας εναντίον της χρήσης των τουρκικών F-16 εναντίον της Ελλάδας. Αλλά και σε πολιτειακό επίπεδο, υπήρχαν επιτυχίες καθώς ο Αλέξης Γιαννούλιας εκλέχθηκε άνετα στη θέση του στην περιφέρεια του Ιλινόις.
Το βασικό ζήτημα βέβαια είναι η απόκτηση της πλειοψηφίας της Γερουσίας, καθώς έχει πολλάκις διαφανεί ο κομβικός ρόλος για παράδειγμα της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων με πρόεδρο τον Μπομπ Μενέντεζ. Οι πρωτοβουλίες του Μενέντεζ έχουν συνεισφέρει σημαντικά στην αποτροπή της τουρκικής προκλητικότητας στην Ανατολική Μεσόγειο, έχοντας σηκώσει ανάχωμα στις τουρκικές επιδιώξεις.
Βέβαια η διατήρηση των ισορροπιών στην αμερικανική πολιτική σκήνη δεν διασφαλίζει την υπεράσπιση των ελληνικών συμφερόντων. Επί προεδρίας Τραμπ για παράδειγμα υπήρχαν κινήσεις στη Γερουσία προς θετική κατεύθυνση, ενώ η σημερινή διοίκηση Μπάιντεν εμφανίζεται θετική στην άρση των κυρώσεων εναντίον της Τουρκίας, για την προμήθεια των μαχητικών F-16.
Το μέλλον του Τζο Μπάιντεν άλλωστε αποτελεί και το μεγάλο διακύβευμα αυτών των εκλογών, ακόμα και αν οι ενδιάμεσες εκλογές δεν έχουν άμεσες συνέπειες στην προεδρία του, παρά μόνο έμμεσες. Οι πιο πρόσφατοι πρόεδροι των Ηνωμένων Πολιτειών συνηθίζουν να χάνουν τον έλεγχο του Κογκρέσου μετά τα δύο πρώτα χρόνια τους στον Λευκό Οίκο, με εξαιρέσεις βέβαια.
Μένει να αποδειχθεί ωστόσο κατά πόσο αυτές οι εκλογές θα αποτελέσουν το κύκνειο άσμα του Ντόναλντ Τραμπ, η περίοδος του οποίου στην προεδρία σήμανε την αναβάθμιση του Ταγίπ Ερντογάν σαν συνομιλητή. Ο πάμπλουτος επιχειρηματίας σκόπευε να χρησιμοποιήσει τις επικρατήσεις των υποψηφίων που υποστήριξε, ως απόδειξη του ρεύματος που έχει για να επανακτήσει το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών. Ωστόσο, ο βασικός εσωκομματικός αντίπαλος του Ρον ντε Σάνκτις είναι εκείνος που πήρε προβάδισμα εντός του ρεπουμπλικανικού κόμματος. Δυστυχώς για τον Τραμπ, η εντύπωση είναι για τα άσχημα αποτελέσματα, σε σχέση με τις προσδοκίες που είχαν καλλιεργηθεί, υπεύθυνος είναι ο πρώην πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.
Βέβαια, η αντοχή των Δημοκρατικών δεν σημαίνει απαραιτήτως ενίσχυση του προέδρου Μπάιντεν, καθώς υπήρξε μεγάλη κινητοποίηση για να αποκρουστεί η πίεση των Ρεπουμπλικανών. Η εμβληματική παρουσία του Μπαράκ Ομπάμα δείχνει τη συσπείρωση που επικράτησε στο δημοκρατικό στρατόπεδο. Σε καμιά περίπτωση δηλαδή ο Τζο Μπάιντεν δεν έχει επιβεβαιώσει πως θα είναι εκείνος ο υποψήφιος των Δημοκρατικών μετά από δύο χρόνια.
Το ζήτημα είναι η απόδοση των Δημοκρατικών υποψηφίων στις ενδιάμεσες εκλογές να διατηρήσει την ευαίσθητη ισορροπία που έχει επικρατήσει μεταξύ της εκτελεστικής και της νομοθετικής εξουσίας. Οι φωνές και οι ενέργειες των ελληνοαμερικανών στο Κογκρέσο και τη Γερουσία να μην δώσουν δηλαδή το ελεύθερο στον Λευκό Οίκο για μία ευμενή μεταχείριση των τουρκικών φιλοδοξιών κι επιδιώξεων.