Την έντονη αντίδραση της Τουρκίας προκάλεσε η έγκριση απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ να παρατείνει την παρουσία της ειρηνευτικής δύναμης κατά έξι μήνες στην Κύπρο. «Αγνοεί το ζήτημα του δίκαιου διαμοιρασμού των υδρογονανθράκων μεταξύ της τουρκοκυπριακής και της ελληνοκυπριακής πλευράς» υποστηρίζει το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών.
Όπως ισχυρίζεται σε σχετική ανακοίνωσή του, τα άρθρα του ψηφίσματος που προδικάζουν τη λύση του Κυπριακού ενθαρρύνουν την ελληνοκυπριακή πλευρά να συνεχίσει την αδιάλλακτη στάση της και αναφέρει ότι είναι δυνατόν να δημιουργηθεί ένας μηχανισμός άμεσης επαφής μεταξύ των «στρατιωτικών αρχών» των δύο πλευρών.
Συγκεκριμένα, αρχικά το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών σημειώνει ότι «υποστηρίζουμε τη δήλωση του αντιπροέδρου και ΥΠΕΞ της «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βορείου Κύπρου» σχετικά με αυτή την απόφαση. Αντίκειται στους κανόνες και τις αρχές του ΟΗΕ το γεγονός ότι και πάλι δεν λήφθηκε η συγκατάθεση της τουρκοκυπριακής πλευράς για την παρουσία της ΟΥΝΦΙΚΥΠ στο νησί».
Στην πραγματικότητα, συνεχίζει, «θα πρέπει η ΟΥΝΦΙΚΥΠ να προβεί σε νομική συμφωνία με τις τουρκοκυπριακές αρχές σχετικά με την παρουσία τους στο νησί. Παρά το σφάλμα αυτό, θα θέλαμε να σας υπενθυμίσουμε με αυτή την αφορμή ότι οι δραστηριότητες της ΟΥΝΦΙΚΥΠ στο νησί συνεχίζονται χάρη στην προσέγγιση καλής προθέσεως των αρχών’ της Τουρκική Δημοκρατίας της Βορείου Κύπρου».
«Προκαλεί ερωτήματα το γεγονός ότι ενώ το Συμβούλιο απευθύνει έκκληση για συνεργασία μεταξύ των δύο πλευρών στο νησί, αγνοεί το ζήτημα του δίκαιου διαμοιρασμού των υδρογονανθράκων ως ένα πεδίο συνεργασίας. Όπως έχουμε τονίσει και στο παρελθόν, τα ζητήματα σχετικά με την ανατολική Μεσόγειο, μπορούν να επιλυθούν με συνεργασία που μπορεί να γίνει στο θέμα των υδρογονανθράκων μεταξύ της Τ/κ και της Ε/κ πλευράς ως ίσοι εταίροι στο νησί», αναφέρεται στην ανακοίνωση.
Και ακολούθως το τουρκικό ΥΠΕΞ ισχυρίζεται ότι «όπως επισημαίνεται στην τελευταία έκθεση του ΓΓ του ΟΗΕ (S/2020/682), το κύριο εμπόδιο για την αδυναμία δημιουργίας αποτελεσματικής συνεργασίας μεταξύ των δύο πλευρών είναι η ανησυχία της Ε/κ πλευράς για αναγνώριση της Τ/κ πλευράς ή με άλλα λόγια για αποδοχή της ως ίσο εταίρο. Αυτή η νοοτροπία της Ε/κ πλευράς είναι η αιτία που οι προσπάθειες για λύση δεν καρποφόρησαν εδώ και πενήντα χρόνια. Δυστυχώς τα άρθρα που προδικάζουν τη λύση του Κυπριακού για άλλη μια φορά ενθαρρύνει την Ε/κ πλευρά να συνεχίσει την αδιάλλακτη στάση της»
