Οι ηγεσίες της Κίνας και της Αυστραλίας ανακοίνωσαν την υπογραφή ενός αμυντικού συμφώνου και δύο μνημονίων συνεργασίας έχοντας το «βλέμμα» στραμμένο στον «κοινό εχθρό» ο οποίος δεν είναι άλλος από την Κίνα.
Η υπογραφή του συμφώνου έγινε ύστερα από τηλεδιάσκεψη του Αυστραλού πρωθυπουργού Σκότ Μόρισον με τον Ινδό ομόλογό του Ναρέντρα Μόντι σε ένα κρίσιμο χρονικό διάστημα, αφού τόσο η Καμπέρα όσο και το Νέο Δελχί έχουν ανοικτά μέτωπα με το Πεκίνο.
Όσον αφορά τις Κίνα και Ινδία, το τελευταίο μεταξύ τους περιστατικό συνέβη προ ημερών στο απομονωμένο, ορεινό συνοριακό πέρασμα Νούκα Λα κοντά στο Θιβέτ, σε υψόμετρο πάνω από 5.000 μέτρα από τη στάθμη της θάλασσας, όταν επτά Κινέζοι και τέσσερις Ινδοί συνοριοφύλακες τραυματίστηκαν ελαφρά μετά από σύγκρουση. Οι δύο χώρες έχουν ιστορικές διαφωνίες για τα σύνορα μήκους 3.400 χιλιομέτρων που μοιράζονται με πιο χαρακτηριστική περίπτωση τον σύντομο πόλεμο του 1962.
Την ίδια ώρα, την ήδη τεταμένη λόγω Huawei σχέση της Κίνας με την Αυστραλία επιδείνωσε ο κορονοϊος.
Η Αυστραλία εδώ και καιρό έχει προτείνει τη σύσταση ανεξάρτητης ομάδας ειδικών, παρόμοια με εκείνη των επιθεωρητών όπλων του ΟΗΕ, για τον εντοπισμό της πηγής της πανδημίας, κάτι που έχει προκαλέσει την οργή του Πεκίνου το οποίο ήδη έχει απαντήσει μέσω απαγόρευσης εισαγωγών προϊόντων από την Καμπέρα.
Κάτι ανάλογο συνέβη και το 2018, όταν το κοινοβούλιο της Αυστραλίας ψήφισε νόμο οποίος ουσιαστικά απαγόρευσε την ανάθεση της ανάπτυξης του δικτύου 5G στην κινεζική Huawei. Τότε σε απάντηση η Κίνα η οποία είναι η μεγαλύτερη αγορά για το κρασί και το βοδινό της Αυστραλίας, είχε «καθυστερήσει» για μήνες τις εισαγωγές.
Με φόντο τα παραπάνω, η εφημερίδα Global Times το ξενόγλωσσο όργανο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας μέσω του κεντρικού άρθρου της χαρακτήρισε προ δύο εβδομάδων την Αυστραλία, «τσίχλα κολλημένη στη σόλα των παπουτσιών των ΗΠΑ», μια σαφή υπόνοια ότι η χώρα δρα υπό τις εντολές της Ουάσιγκτον.
Σημειώνεται επίσης ότι το σύμφωνο της Ινδίας με την Αυστραλία καλύπτει μεταξύ άλλων και το ζήτημα της Νότιας Κινεζικής Θάλασσας. Η Κίνα από τη πλευρά της θεωρεί την περιοχή δική της θάλασσα και δημιουργεί σε αυτή τεχνητά νησιά, αγνοώντας αποφάσεις διεθνών δικαστηρίων, όπως αυτή που κέρδισαν οι Φιλιππίνες οι οποίες προσέφυγαν κατά του Πεκίνου σε διεθνές δικαστήριο. Τον έλεγχο της περιοχής διεκδικούν, εκτός από την Κίνα, η Δημοκρατία της Κίνας (Ταϊβάν), το Βιετνάμ, το Μπρούνεϊ, η Μαλαισία και οι Φιλιππίνες. Η Αυστραλία και η Ινδία παρότι δεν εμπλέκονται άμεσα, φοβούνται την Κινεζική επιθετικότητα όμως και προετοιμάζονται ανάλογα.
