Το προαναγγελθέν ναυάγιο της Κοινής υποψηφιότητας της τουρκικής Αντιπολίτευσης των έξι κομμάτων «έσκασε» χθες με την Μ. Ακσενέρ να αποχωρεί από τον συνασπισμό βάζοντας φωτιά στις εξελίξεις στο εσωτερικό της αντιπολίτευσης προς τέρψιν του Τ. Ερντογάν.
Στην συνάντηση που είχαν την Πέμπτη οι έξι αρχηγοί του συνασπισμού της Αντιπολίτευσης υπήρξε σφοδρή σύγκρουση της Ακσενέρ με τους υπόλοιπους που έδειχναν να συμφωνούν στην υποψηφιότητα του προέδρου του CHP (μεγαλύτερου κόμματος της Αντιπολίτευσης) Κ. Κιλιντσάρογλου με την οποία διαφώνησε απολύτως η κ. Ακσενέρ (ηγέτης του δεύτερου μεγαλύτερου κόμματος της Αντιπολίτευσης ΙΥΙ).
Η κ. Ακσενέρ μάλιστα που κατηγόρησε τον Κιλιντσάρογλου ότι θυσιάζει την Τουρκία μπροστά στο προσωπικό συμφέρον του κάλεσε ευθέως τους Δήμαρχους της Κωνσταντινούπολης και της Άγκυρας Εκρέμ Ιμάμογλου και Μανσούρ Γιαβάς να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να ηγηθούν της Συμμαχιας των Έξι. Ένα από τα ισχυρά επιχειρήματα είναι ότι ο κ. Κιλινστάρογλου υστερεί στις δημοσκοπήσεις έναντι των δυο δημοφιλών Δημάρχων οι οποίοι εμφανίζονται ικανοί να κερδίσουν τον Ερντογάν.
Αυτή την στιγμή είναι δύσκολα προβλέψιμη η έκβαση της σκληρής αυτής πολιτικής σύγκρουσης, καθώς εφόσον οι δύο δήμαρχοι (που ανήκουν στο CHP, με τον κ. Γιαβάς να προέρχεται από το εθνικιστικό ΜΗΡ) δεχθούν την πρόσκληση Ακσενέρ τότε είτε το CHP θα οδεύσει σε διάλυση είτε θα υποχρεωθεί ο πρόεδρος του Κιλιντσάρογλου να αποσύρει την υποψηφιότητα του.
Σε κάθε περίπτωση όμως το πλήγμα που έχει δεχθεί η ενωμένη αντιπολίτευση είναι σημαντικό και θα το εκμεταλλευθεί ο προπαγανδιστικός μηχανισμός του Ερντογάν για να καταδείξει την αδυναμία της αντιπολίτευσης που φιλοδοξεί να κυβερνήσει την χώρα όταν δεν μπορεί επί μήνες να συμφωνήσει καν σε κοινό υποψήφιο.
Όμως δύσκολα προβλέψιμες είναι και οι επιπτώσεις που θα έχει στις εκλογές η κατάσταση που διαμορφώθηκε με τους καταστροφικούς σεισμούς.
Παρά την μεγάλη συζήτηση που υπήρχε για το εάν οι εκλογές ορισθούν στις 18 Ιουνίου στην κανονική λήξη της θητείας του προέδρου ή ακόμη κι αν επιχειρηθεί να μετατεθούν και για μετά το φθινόπωρο, ο Τ. Ερντογάν φαίνεται ότι έκανε την επιλογή για την διεξαγωγή των εκλογών στις 14 Μαΐου όπως ο ίδιος είχε προαναγγείλει.
Προφανώς, ο κ. Ερντογάν κάνει αυτή την επιλογή θεωρώντας ότι ακόμη και μόλις τέσσερις μήνες μετά τον Σεισμό, αν θα μπορέσει να διαμορφώσει εκείνο το κλίμα που θα του δώσει καλύτερες πιθανότητες επιτυχίας απέναντι στην αντιπολίτευση και θα εκμεταλλευθεί την εικόνα χάους που επικρατεί στην Συμμαχία των Έξι που τώρα έγιναν Πέντε.
Ο Ερντογάν έμπειρος και μετρ των εκλογικών σχεδιασμών, επιχειρεί να μετατρέψει σε πλεονέκτημα, αυτό που φάνηκε σαν καταστροφικό κτύπημα για την προεδρία του με τους Σεισμούς.
Σε κοινωνίες όπως η Τουρκία που δεν υπάρχει η συλλογική πολιτική λογοδοσία, φαίνεται να κυριαρχεί η οργή όχι για το κράτος και την κυβέρνηση η οποία άφησε το πεδίο ελεύθερο αλλά εναντίον των εργολάβων οι οποίοι εκμεταλλεύθηκαν την «απουσία» του κράτους προκειμένου να κερδοσκοπούν κατασκευάζοντας «χάρτινα» κτίρια τα οποία παρέσυραν στο θάνατο περισσότερους από 45.000 ανθρώπους.
Οι απελπισμένοι σεισμόπληκτοι πέραν της οργής και του πένθους έχουν να αντιμετωπίσουν την επιβίωση τους και αυτό ξυπνά συντηρητικά αντανακλαστικά. Προτιμούν ακόμη κι αν έχουν οργισθεί μαζί του, το σίγουρο χέρι του «πατερούλη» που έζησαν τα προηγούμενα χρόνια, παρά πειραματισμούς με νέους ανθρώπους που κάθε άλλο παρά έχουν δώσει δείγμα γραφής.
Το μπαράζ παροχών του Ερντογάν (μέχρι και χαρτονομίσματα μοίραζε ο ίδιος) και ο αγώνας δρόμου για να στεγασθούν προσωρινά οι άστεγοι και η υπόσχεση ότι μέχρι το καλοκαίρι θα αρχίσει η ανοικοδόμηση, προσφέρει ελπίδα στα εκατομμύρια των πολιτών που επλήγησαν από τον σεισμό. Συγχρόνως δίνεται ένα μήνυμα στην τουρκική κοινωνία ότι με τον Ερντογάν στο τιμόνι κανείς δεν μένει απροστάτευτος και αβοήθητος.
Πρόσφατες δημοσκοπήσεις στην Τουρκία όπως τις ανέλυσε ο γνωστός αναλυτής Μ. Γετκίν δείχνουν ότι πολύ λίγο επηρεάστηκαν οι γνώμες που είχαν διαμορφώσει πριν τους σεισμούς οι ψηφοφόροι μετά την καταστροφή. Αντιθέτως, μάλιστα διαπιστώνει και μικρή ενίσχυση της θετικής αποδοχής του Τ. Ερντογάν.
Ο επαναπροσανατολισμός της Τουρκίας στην Δύση, που βάζει ψηλά η αντιπολίτευση δεν είναι κάτι που συγκινεί τις ευρύτερες μάζες ενώ στα θέματα της οικονομίας άμεσες λύσεις δεν υπάρχουν και όποια προσπάθεια της αντιπολίτευσης να τιθασεύσει σύντομα τον πληθωρισμό και να αλλάξει την πολιτική των επιτοκίων δεν θα έχει άμεσα και απτά αποτελέσματα αντιθέτως (χωρίς την στήριξη της Ρωσίας που έχει εξασφαλίσει ο Ερντογάν) θα φέρουν πιο κοντά την πιο αντιδημοφιλή απόφαση για προσφυγή στο ΔΝΤ.
Ο Τ. Ερντογάν είναι σαφές ότι θα επενδύσει στην Βαβέλ της αντιπολίτευσης και στα αποθέματα αξιοπιστίας που θεωρεί ότι έχει κερδίσει απέναντι στα μεσαία και χαμηλά στρώματα της τουρκικής κοινωνίας, μεγάλο μέρος των οποίων εναποθέτει την επιβίωση του στη «γενναιοδωρία» του Τούρκου ηγέτη.
Διαβάστε επίσης:
Διχασμένη η τουρκική αντιπολίτευση για τον αντίπαλο του Ερντογάν
