Τον κίνδυνο για μια πιθανή σύρραξη μεταξύ Αιγύπτου και Τουρκίας επισημαίνει η πρεσβεία των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων στην Ουάσιγκτον με αφορμή τις τελευταίες κινήσεις της Άγκυρας στη Λιβύη.
Όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο, σε e-mail που εστάλη στο πολιτικό προσωπικό του Κογκρέσου από το «δεξί χέρι» του πρέσβη για θέματα λόμπι, τη Χαγκίρ Ελαγουάντ, τονίζεται ότι είναι ορατός ο κίνδυνος μιας άμεσης στρατιωτικής αντιπαράθεσης, εάν δεν ελεγχθούν οι ενέργειες της Τουρκίας στη Λιβύη.
Σύμφωνα με την ανάλυση των HAE, η Τουρκία επιδιώκει σκόπιμα να παρασύρει την Αίγυπτο σε μια εμπλοκή στη Λιβύη και ως εκ τούτου η δημόσια προειδοποίηση που έστειλε ο Aιγύπτιος πρόεδρος Αλ Σίσι θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη. Όπως μάλιστα επισημαίνει η Χαγκίρ Ελαγουάντ, τα Εμιράτα υπολογίζουν ότι η Τουρκία έχει εισαγάγει 15.200 τρομοκράτες και εξτρεμιστές από τη Συρία στη Λιβύη.
«Εδώ και αρκετούς μήνες κάναμε ό,τι μπορούμε για να εμποδίσουμε την Αίγυπτο να εισέλθει στο σκηνικό της Λιβύης. Η Τουρκία συνέχισε να πιέζει και να προκαλεί κοντά στη Σύρτη και έχει αναπτύξει πολεμικά πλοία στα ανοικτά των ακτών», αναφέρει η κα Ελαγουάντ.
Και προσθέτει: «Η ανάλυσή μας είναι ότι αυτό γίνεται σκόπιμα με σκοπό να δελεάσει την Αίγυπτο να εισέλθει (στη Λιβύη), κάτι που αυτή τη στιγμή η Αίγυπτος το εξετάζει σοβαρά. Εάν συμβεί αυτό, πολλές χώρες της περιοχής θα συνταχθούν με την Αίγυπτο είτε σε στρατιωτικό είτε σε πολιτικό επίπεδο είτε και στα δύο. Αν κάποιος πιστεύει ότι η Λιβύη είναι τώρα χαοτική, αυτή (η εξέλιξη) θα την κάνει 100 φορές χειρότερη. Εάν δεν ελεγχθούν οι ενέργειες της Τουρκίας στη Λιβύη, τα πράγματα θα μπορούσαν εύκολα να οδηγηθούν από το κακό στο χειρότερο».
Τέλος, στο ίδιο μήνυμα επισημαίνεται ότι τα Εμιράτα έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η Αίγυπτος είναι αποφασισμένη να αποτρέψει μια χώρα που στηρίζεται από τη Μουσουλμανική Αδελφότητα να αποκτήσει επιρροή στα σύνορα της, καθώς κάτι τέτοιο εκλαμβάνεται από το Κάιρο ως υπαρξιακή απειλή.
Η κα Ελαγουάντ έφερε ως παράδειγμα ότι η αντίδραση της Αιγύπτου είναι αντίστοιχη με αυτή που θα είχαν οι ΗΠΑ, εάν η Κίνα προσπαθούσε να εντάξει τον Καναδά υπό τη σφαίρα επιρροής της ή η Ρωσία να ελέγξει το Μεξικό.
