του Γιώργου Παυλόπουλου
Deutsche Bank – Γερμανική Τράπεζα. Και μόνο το όνομά της, θα αρκούσε για να προκαλέσει δέος. Είναι όμως και η ταυτότητά της, που ενισχύει αυτό το αίσθημα: Σύνολο ενεργητικού το οποίο έφτασε πέρυσι τα 1,34 τρισ. ευρώ, καθιστώντας την τράπεζα την 15η μεγαλύτερη παγκοσμίως. Και μαζί, πάνω από 91.000 εργαζόμενοι, σε 74 χώρες σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
Τουλάχιστον μέχρι χθες, οπότε και... βγήκαν τα μεγάλα μαχαίρια. Κι αυτό διότι λιγότερο από μία ημέρα μετά την δημοσιοποίηση της απόφασης για περικοπές 18.000 θέσεων εργασίας από τον διευθύνοντα σύμβουλό της, Κρίστιαν Σέβινγκ – το μαζικότερο κύμα απολύσεων μετά από εκείνο στην Lehman Brothers, το 2008 – οι υπάλληλοι σε πολλά υποκαταστήματα της τράπεζας έμαθαν τα κακά μαντάτα για την καριέρα και τη ζωή τους.
Η όλη διαδικασία, μάλιστα, είχε χαρακτήρα fast track και οι απολυμένοι αναγκάστηκαν να μαζέψουν τα πράγματά τους μέσα σε ελάχιστη ώρα. Κάποιοι, που δεν είχαν πιστε΄ψει τις φήμες που κυκλοφορούσαν εδώ και καιρό και ήταν απροετοίμαστοι, μέσα στον πανικό και τις «μαύρες σκέψεις» τους για την επόμενη ημέρα – καθώς η αγορά είναι αυτή την περίοδο πολύ δύσκολη – δεν κατάφεραν να αποχωρήσουν ούτε τους συναδέλφους τους, που μένουν στη θέση τους μέχρι νεωτέρας, καθώς ανάλογες ανακοινώσεις θα ακολουθήσουν και τους επόμενους μήνες.
Απολύσεις fast track
Όπως αναφέρουν τα διεθνή πρακτορεία, στην έδρα της Deutsche Bank στην Wall Street, οι... μελλοθάνατοι κλήθηκαν στην καφετέρια για να πληροφορηθούν τη μοίρα τους – ότι οι θέσεις τους καταργούνταν και οι ίδιοι θα έπρεπε να αποχωρήσουν, λαμβάνοντας μια κάποια αποζημίωση, για να καλύψουν τις πρώτες και στοιχειώδεις ανάγκες τους. Στο Χονγκ Κονγκ, οι απολυμένοι κρατούσαν στο ένα χέρι ένα μικρό χαρτόκουτο με τα προσωπικά τους είδη και στο άλλο ένα φάκελο με το λογότυπο της εταιρίας, ο οποίος περιείχε την καταγγελία της σύμβασης και τον μισθό ενός περίπου μήνα. Ίδια εικόνα και στο City του Λονδίνου, στη Σιγκαπούρη και σε άλλες πόλεις όπου διατηρεί υποκαταστήματα η τράπεζα.
Η θλίψη περίσσευε ανάμεσα σε αυτούς που κλήθηκαν να πληρώσουν τις «αμαρτίες» του τραπεζικού γίγαντα τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και τα βαριά πρόστιμα που του έχουν επιβληθεί από τις αμερικανικές (κυρίως) αρχές, που εκτιμάται ότι ανέρχονται σε 18 δισ. ευρώ. Όλα αυτά τα οποία τον έφεραν στο χείλος του γκρεμού και κάνουν επιφυλακτικούς τους υποψήφιους επενδυτές: Η χειραγώγηση των επιτοκίων, τα παρακινδυνευμένα deals με τα ενυπόθηκα δάνεια την περίοδο του «μεγάλου πάρτι», η χρηματοδότηση αμφιλεγόμενων επιχειρηματιών και επενδυτών, τους οποίους είχαν ξεκόψει πολλοί άλλοι όμιλοι – όπως ο Ντόναλντ Τραμπ.
Υπάρχουν και οι κερδισμένοι
Όπως πάντα, όμως, υπήρχε και η άλλη πλευρά του νομίσματος. Αυτοί που ένιωθαν είτε ανακουφισμένοι είτε και χαρούμενοι για τις εξελίξεις. Ανάμεσά τους, όπως είναι φυσικό, το αφεντικό της Deutsche Bank, που «πιστώνεται» την τόλμη να υλοποιήσει ένα σχέδιο το οποίο είχε φοβίσει τους προκατόχους του. Μαζί και μεγάλο μέρος των μετόχων της τράπεζας οι οποίοι, παρά της χθεσινή «βουτιά» της τάξης του 6%, ελπίζουν σε καλύτερες μέρες και σαφή ανάκαμψη το επόμενο διάστημα, λόγω της «εξυγίανσης».
Αυτό, όμως, που προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση είναι η θετική – ή, έστω, συγκαταβατική – στάση που τήρησαν τα γερμανικά συνδικάτα που καλύπτουν τον κλάδο. «Είναι κρίμα που χάνονται τόσο πολλές θέσεις εργασίας. Όμως, η θεμελιώδης απόφαση πίσω από αυτό, ο περιορισμός του επενδυτικού κλάδου, είναι ορθή», δήλωσε το μέλος του εποπτικού συμβουλίου της τράπεζας και πρόεδρος του συνδικάτου των τραπεζοϋπαλλήλων DBV. Ακόμη πιο προωθημένος ο πρόεδρος της ομοσπονδίας Verdi, ο οποίος χαιρέτισε «αυτό το ριζοσπαστικό βήμα, προκειμένου μακροπρόθεσμα να σταθεροποιηθούν τόσο η Deutsche Bank όσο και οι θέσεις εργασίας στη Γερμανία».
Στην τελευταία δήλωση κρύβεται και το... μυστικό της συναίνεσης των συνδικάτων: Οι 18.000 περικοπές αφορούν κυρίως θέσεις εργασίας στο εξωτερικό και σε ανταγωνιστικές χώρες και όχι τη γερμανική αγορά, όπου έχουν τα μέλη και τους ψηφοφόρους τους. Τόσο απλά...
AP Photo/Natasha Livingstone
