Αν και η Κίνα δεν αναφερόταν κάπου συγκεκριμένα στην τριμερή συμφωνία Ηνωμένων Πολιτειών, Μεγάλης Βρετανίας και Αυστραλίας για τα πυρηνοκίνητα υποβρύχια, όλοι αναγνώρισαν πως η AUKUS σχετιζόταν άμεσα με την αυξημένη κινεζική επιρροή στον Ινδικό και τον Ειρηνικό ωκεανό. Και βέβαια το Πεκίνο αντέδρασε άμεσα κατακεραυνώνοντας τις Ηνωμένες Πολιτείες πως ξεκινούν μία κούρσα εξοπλισμών κι ενισχύοντας τις επαφές του με τους περιφερειακούς παίκτες, συμπεριλαμβανομένων της Μόσχας και της Τεχεράνης.
Ωστόσο, το συμβιβαστικό πνεύμα του Λευκού Οίκου ώθησε το Πεκίνο να αλλάξει κι εκείνο στάση. Καθώς ο Μπάιντεν εξέπεμψε το μήνυμα πως δεν επιζητά «έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο», ο Σι Τζινπίνγκ πίστεψε πως χρειάζεται να ανταποκριθεί. Χαρακτηριστικό είναι πως ο Κινέζος πρόεδρος αποφάσισε να μιλήσει στη Γενική Συνέλευση την τελευταία στιγμή, ενώ είχε προγραμματιστεί να μιλήσει κάποιος άλλος Κινέζος αξιωματούχος την Παρασκευή. Από το Πεκίνο μέσω ενός βίντεο, ο Σι θεώρησε σημαντικό να τονίσει στο μήνυμα του πως η Κίνα είναι αντίστοιχα αφοσιωμένη στο διάλογο και τη διεθνή συνεργασία, όπως και οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Βέβαια, δεν έλειψαν και οι αιχμές, καθώς η Κίνα δεν έχει σκοπό να αφήσει κάτι αναπάντητο. Καθώς ο Τζο Μπάιντεν έδωσε έμφαση στη δημοκρατική διακυβέρνηση ανά τον κόσμο, ο Σι έδωσε την απάντηση του, με νωπές τις πληγές της Ουάσιγκτον μετά την αποχώρηση από το Αφγανιστάν. Δίχως βέβαια να κατονομάσει τις Ηνωμένες Πολιτείες, η αναφορά του πως η στρατιωτική επέμβαση από το εξωτερικό για τον επονομαζόμενο δημοκρατικό μετασχηματισμό οδηγεί μόνο σε κακό είχε σαφή αποδέκτη τον Λευκό Οίκο.
Για την Κίνα είναι σημαντικό να διατηρηθεί το σημερινό status quo απ’ ότι φαίνεται. Το Πεκίνο θεωρεί πως το υπάρχον καθεστώς της δίνει πολλές δυνατότητες να επεκτείνει την οικονομική του επιρροή προς το εξωτερικό. Η συμβιβαστική διάθεση στο φλέγον ζήτημα της προστασίας του περιβάλλοντος εντοπίζεται σε αυτό το πλαίσιο. Η δέσμευση του Σι στο μήνυμα του, όπου ανέφερε πως η Κίνα θα σταματήσει να κατασκευάζει μονάδες παραγωγής ενέργειας με καύση άνθρακα στο εξωτερικό, για να συμβάλει με τον τρόπο απέναντι στη δυσμενή κλιματική αλλαγή κινείται προς αυτή την κατεύθυνση. Μένει ωστόσο να φανεί κατά πόσο η Κίνα θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί τη συμβολή της στο κλίμα ως διαπραγματευτικό χαρτί στις εμπορικές διαπραγματεύσεις της με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Είναι σαφές πάντως πως ο συμβιβαστικός τόνος του Τζο Μπάιντεν έφερε κάποια πολυπόθητα αποτελέσματα τόσο απέναντι στην Κίνα, όσο και στο άλλο, ενδοσυμμαχικό, μέτωπο με τη Γαλλία. Η συνομιλία του Αμερικάνου προέδρου με τον Εμμανουέλ Μακρόν φαίνεται να συμπεριλάμβανε και την παραδοχή του λάθους στους αμερικανικούς χειρισμούς με τη Γαλλία. Αν και δεν αλλάζει κάτι στην ουσία των τετελεσμένων διεθνώς, ενδεχομένως μία διαφορετική ατμόσφαιρα να διευκολύνει την επικοινωνία, τουλάχιστον για θέματα παγκόσμιου ενδιαφέροντος.
