Τώρα που ο Ρώσος πρόεδρος αναγνώρισε την ανεξαρτησία των αυτονομιστικών θυλάκων Ντόνετσκ και Λουγκάνσκ, στην ανατολική Ουκρανία και διέταξε τα «ειρηνευτικά ρωσικά στρατεύματα» στο Ντονμπάς, το μεγάλο ερώτημα είναι: «πού θα σταματήσει;» αναφέρει το Reuters το οποίο επιχειρεί να αποκρυπτογραφήσει τις προθέσεις, αλλά και τις ενδεχόμενες κινήσεις του Βλαντιμίρ Πούτιν στην ουκρανική κρίση.
Στην ανάλυσή του καταλήγει σε τρία πιθανά σενάρια: Είτε θα περιοριστεί στην ενσωμάτωση των θυλάκων στη ρωσική επικράτεια είτε θα διευρύνει τα σύνορα των αποσχισμένων περιοχών είτε θα προχωρήσει σε πλήρη εισβολή.
Το διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο τονίζει ότι στο διάγγελμά του το βράδυ της Δευτέρας ο Πούτιν χαρακτήρισε το ουκρανικό κράτος και τους ηγέτες του ως παράνομους, ενισχύοντας τους φόβους ότι μπορεί να στοχεύει να καθυποτάξει την Ουκρανία με τη βία, ενώ οι δυτικές χώρες προειδοποιούν εδώ και εβδομάδες πως η Μόσχα μπορεί να προετοιμάζεται για μια πιθανή ολική μαζική εισβολή για να κατακτήσει τη γειτονική χώρα της. «Η Ρωσία το αρνείται αυτό, και οι μέχρι τώρα κινήσεις του Πούτιν έχουν αποκλείσει αυτό το σενάριο», υπογραμμίζει και παραθέτει τα τρία σενάρια.
- Το πρώτο προβλέπει την διασφάλιση της αυτονόμησης των ρωσόφωνων περιοχών. Αν και πολλοί σχολιαστές πιστεύουν ότι η αποστολή στρατευμάτων στους αυτονομιστικούς θύλακες θα μπορούσε να είναι ένα πρώτο βήμα προς μια ευρύτερη εισβολή, άλλοι σημειώνουν ότι θα μπορούσε επίσης να είναι μια κίνηση για να σταματήσει τις πολεμικές αψιμαχίες ανάμεσα στις ουκρανικές δυνάμεις και τους αυτονομιστές αντάρτες και παράλληλα να ασκήσει πίεση στην Ουκρανία με άλλα μέσα.
Παραθέτει δηλώσεις του Βρετανού συγγραφέα του βιβλίου «Little Green Men: Putin's Wars Since 2014» Τιμ Ρίπλεϊ ο οποίος αναφέρει πως «ο Πούτιν έχει ήδη πετύχει κάτι. Μπορεί να ισχυριστεί ότι νίκησε, όταν απευθύνεται στο εγχώριο κοινό του» και εκτιμάει ότι δεν θα καταλάβει άλλα εδάφη της Ουκρανίας, αλλά θα ασκηθεί πίεση στην Ουκρανία με άλλους τρόπους, όπως ο ναυτικός αποκλεισμός των ουκρανικών λιμανιών στη Μαύρη Θάλασσα.
Ο στόχος θα ήταν να εκφοβίσει τους Ουκρανούς διατηρώντας μια συνεχή κρίση, δείχνοντας παράλληλα ότι οι δυτικοί σύμμαχοι του Κιέβου ήταν «μια χάρτινη τίγρη», ικανή να προσφέρει μόνο ελάχιστη πραγματική βοήθεια.
Εν τω μεταξύ, η Ρωσία έχει ήδη επιτύχει ορισμένους μεγάλους στόχους, όπως να υποχρεώσει τους συμμάχους του ΝΑΤΟ να αναγνωρίσουν δημόσια ότι δεν θα στείλουν στρατεύματα για να υπερασπιστούν την Ουκρανία και να εξασφαλίσει άδεια από τη γειτονική Λευκορωσία για να σταθμεύσει μια μεγάλη δύναμη εκεί επ' αόριστον. «Η Λευκορωσία ήταν μια πολύ μεγάλη κίνηση με στόχο την αλλαγή της ισορροπίας στην περιοχή», πρόσθεσε.
- Το δεύτερο να διευρύνει τα σύνορα των αποσχισμένων περιοχών. Οι αυτονομιστές στην ανατολική Ουκρανία ελέγχουν λιγότερες από τις μισές από τις δύο επαρχίες που διεκδικούν και η Ρωσία θα μπορούσε να προσπαθήσει να επεκτείνει το αυτονομιστικό έδαφος. Η Μόσχα έχει δώσει ανάμεικτα μηνύματα τις τελευταίες 24 ώρες σχετικά με το εάν η αναγνώριση των αυτονομιστικών θύλακων ισοδυναμεί επίσης με την αποδοχή των διεκδικήσεών της για περισσότερα εδάφη στην Ουκρανία.
Ένας στόχος θα μπορούσε να είναι η Μαριούπολη, το κύριο λιμάνι της ανατολικής Ουκρανίας. Η κατάκτησή του θα επέτρεπε στη Μόσχα να συνδέσει την ελεγχόμενη από τη Ρωσία Κριμαία μέσω ξηράς με τους αυτονομιστικούς θύλακες και να εξασφαλίσει πλήρη έλεγχο στην ακτή της Αζοφικής Θάλασσας, ένας στρατηγικός στόχος από μόνος του που θα ασκούσε επίσης οικονομική πίεση στο Κίεβο.
Αλλά ένας πόλεμος για αυξανόμενα εδάφη στην ανατολική Ουκρανία, αν και πιθανόν να ρίξει σκληρές διεθνείς κυρώσεις στη Ρωσία, θα επιτύγχανε μόνο περιορισμένα στρατηγικά κέρδη. «Η κατάληψη έξι χωριών έξω από το Ντόνετσκ δεν αλλάζει τίποτα», σημειώνει.
- Τρίτο να προχωρήσει σε πλήρη εισβολή. Οι δυτικές δυνάμεις, ΗΠΑ και Βρετανία, προειδοποιούν εδώ και αρκετές εβδομάδες για την πιθανότητα μιας πολύ μεγαλύτερης επιχείρησης από τη Ρωσία για να καταλάβει ολόκληρη την Ουκρανία ή τουλάχιστον να προχωρήσει στο Κίεβο για να ανατρέψει την κυβέρνηση εκεί.
Ορισμένοι σχολιαστές είδαν την προκλητική τηλεοπτική ομιλία του Πούτιν το βράδυ της Δευτέρας ως απόδειξη ότι δεν θα ικανοποιηθεί εάν η Ουκρανία δεν ηγηθεί από μια κυβέρνηση που αναγνωρίζει τη ρωσική ηγεμονία.
«...Φαίνεται πιθανό ότι ο Πούτιν έχει πολύ περισσότερα στο μυαλό του από το να πα΄ρει στην κατοχή του ένα τμήμα από την ανατολική Ουκρανία και να αναλάβει επισήμως την ευθύνη για εδάφη που ήδη ελέγχει εκ των πραγμάτων», έγραψε ο Σον Γουόκερ δημοσιογράφος της βρετανικής εφημερίδας Guardian.
«Τα τελευταία λόγια του Πούτιν, ότι εάν το Κίεβο δεν σταματήσει τη βία, θα φέρει την ευθύνη για την «αιματοχυσία« που θα ακολουθήσει, ήταν στο έπακρο δυσοίωνα. Ακουγόταν, πολύ απλά, σαν κήρυξη πολέμου», κατέληξε.
