Του Κωνσταντίνου Μαριόλη
Περισσότερα… κοινά από ποτέ φαίνεται ότι έχει ο Αλέξης Τσίπρας με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με αποτέλεσμα η σημερινή τους συνάντηση να παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς και οι δύο ηγέτες στηρίζουν το καθεστώς Μαδούρο, προσπαθούν να πείσουν για την επιστροφή της οικονομίας των χωρών τους στην κανονικότητα και έχουν μπροστά τους σημαντικές εκλογικές αναμετρήσεις.
Την ίδια ώρα, τόσο ο Έλληνας πρωθυπουργός όσο και ο Τούρκος πρόεδρος ποντάρουν πολλά στην οικονομία, ενώ ο αμερικανικός παράγοντας διαδραματίζει σημαντικό ρόλο και για τις δύο χώρες. Πάντως, δεν είναι και πολύ τιμητικό για τη χώρα μας ότι διεθνή μέσα αναρωτιούνται για τους λόγους που κάνουν τον Αλ. Τσίπρα να τηρεί τέτοια στάση στο θέμα της Βενεζουέλας.
Ο κ. Τσίπρας φθάνει στην Άγκυρα σε μία συγκυρία που η Τουρκία κινδυνεύει να βρεθεί ξανά αντιμέτωπη με την οργή του Ντόναλντ Τραμπ και κατ'' επέκταση με σφοδρές οικονομικές κυρώσεις, εξαιτίας της στήριξης στο καθεστώς Μαδούρο. Η γειτονική μας χώρα συνεχίζει να... μετράει τις πληγές της από την περσινή ακραία αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ με φόντο την φυλάκιση του Αμερικανού πάστορα Άντριου Μπράνσον, με τον πληθωρισμό να έχει υποχωρήσει αλλά να παραμένει σε υπερβολικά υψηλά επίπεδα και την τουρκική λίρα να έχει προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στον τραπεζικό κλάδο.
Χθες, δόθηκαν στη δημοσιότητα στοιχεία που δείχνουν ότι ο πληθωρισμός στην Τουρκία ενισχύθηκε τον Ιανουάριο στο 20,4%, έναντι 20,3% τον Δεκέμβριο, με τις τιμές των τροφίμων να εκτινάσσονται σε ετήσια βάση κατά 31%, υποδεικνύοντας ότι η τουρκική οικονομία πολύ δύσκολα θα επιστρέψει στην κανονικότητα μετά τις τρομακτικές αναταράξεις του 2018.
Πώς να επιστρέψει, άλλωστε, στην κανονικότητα, όταν ο Ερντογάν έχει πλέον και την ευθύνη των οικονομικών, ενώ ο Τραμπ απειλεί, με αφορμή αυτή τη φορά την τουρκική στάση στο ζήτημα της Βενεζουέλας, με «οικονομική καταστροφή». Τα βλέμματα στρέφονται πλέον στην υπόθεση της κρατικής τράπεζας Halkbank η οποία κατηγορείται ότι βοηθούσε το Ιράν να παρακάμπτει τις αμερικανικές κυρώσεις.
Αναλυτές εκτιμούν ότι αν η Ουάσινγκτον αποφασίσει να επιβάλει πρόστιμο μερικών δισ. δολαρίων στην Halkbank, η εξέλιξη αυτή θα μπορούσε να αποτελέσει την αρχή μιας νέας γενικευμένης οικονομικής κρίσης στην Τουρκία, με το υπουργείο Οικονομικών να σπεύσει πριν από λίγες ημέρες να αποκλείσει το ενδεχόμενο εμπλοκής του ΔΝΤ. Στο μεταξύ, η νέα άνοδος του πληθωρισμού και οι εκτιμήσεις για «προσγείωση» του ΑΕΠ δείχνουν ότι η Τουρκία θα πρέπει να ξεχάσει την εκρηκτική ανάπτυξη του 7,5% και να προσαρμοστεί σε νέα δεδομένα.
Από την πλευρά του, ο Αλέξης Τσίπρας συγκαταλέγεται εδώ και χρόνια στον σκληρό πυρήνα των υποστηρικτών του Μαδούρο. Μπορεί η ελληνική κυβέρνηση να συνυπέγραψε την ευρωπαϊκή καταδίκη του καθεστώτος της Βενεζουέλας, όμως ο ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει απερίφραστα την αλληλεγγύη του στον Μαδούρο, ενώ δημοσιεύματα από τις ΗΠΑ αναφέρουν ότι ο Λευκός Οίκος έχει προχωρήσει σε έντονες παρατηρήσεις προς την Αθήνα με φόντο τη Βενεζουέλα.
Σε οικονομικό επίπεδο, η ελληνική κυβέρνηση «διαφημίζει» την ελληνική επιστροφή στην κανονικότητα, επιλέγοντας το αφήγημα της ανάκαμψης και της επιστροφής στις αγορές μετά το οριστικό τέλος των μνημονίων, παρά το γεγονός ότι τα επιτόκια δανεισμού είναι τα υψηλότερα στην Ευρώπη και οι τράπεζες πιέζονται ασφυκτικά από τις αγορές να δώσουν λύση στο μείζον ζήτημα των «κόκκινων» δανείων.
Ένα ακόμη κοινό των δύο πλευρών είναι ο σημαντικός ρόλος που διαδραματίζει ο αμερικανικός παράγοντας στην προσπάθεια των Ερντογάν και Τσίπρα να κερδίσουν τους ψηφοφόρους. Ο Έλληνας πρωθυπουργός έχει μπροστά του τις ευρωεκλογές του Μαΐου και τις βουλευτικές του Οκτωβρίου, ενώ ο «σουλτάνος» θα δοκιμάσει τις δυνάμεις του κόμματός του στις δημοτικές εκλογές του Μαρτίου.
Η «εμπλοκή» του αμερικανικού παράγοντα είναι κρίσιμη αφού στην Τουρκία μπορεί να πυροδοτηθεί νέα κρίση εξαιτίας… του Μαδούρο και στην Ελλάδα αφενός οι ΗΠΑ υπόσχονται πάντα επενδύσεις και αφετέρου στην πρόσφατη έκδοση 5ετούς ομολόγου η συμμετοχή αμερικανικών κεφαλαίων ήταν κρίσιμη για την επιτυχία της δοκιμαστικής εξόδου.
