Την περασμένη εβδομάδα, οι Ευρωπαίοι ηγέτες σήμαναν συναγερμό για τη στρατηγική απειλή που αποτελεί η Κίνα για τη Δύση.
Σίγουρα, υπό την ηγεσία του Σι, οι συνο-ευρωπαϊκές σχέσεις έχουν επιδεινωθεί. Ωστόσο, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, η στρατηγική συμμαχία της Κίνας με τη Ρωσία - εν μέσω του πολέμου του Βλαντίμιρ Πούτιν στην Ουκρανία - οδηγεί την Ευρώπη σε επείγουσα αναθεώρηση της στάσης της απέναντι στο Πεκίνο.
Η απροθυμία του Σι να καταδικάσει τον Πούτιν για την Ουκρανία αποδίδεται από πολλούς στις φιλοδοξίες της ίδιας της Κίνας να θέσει την Ταϊβάν - δημοκρατικό νησί 23 εκατομμυρίων - υπό τον άμεσο έλεγχο του Πεκίνου.
Το Βερολίνο πηγαίνει «σόλο»
Παρόλο που οι Βρυξέλλες επιδιώκουν ευρωπαϊκή ενότητα, το Βερολίνο, τουλάχιστον, εξακολουθεί να προτιμά να κάνει τα πράγματα με τον δικό του τρόπο, αναφέρει το Politico.
Ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς σχεδιάζει ταξίδι στην Κίνα στις αρχές Νοεμβρίου, στο οποίο θα συνοδεύεται από επιχειρηματική αντιπροσωπεία.
Αναμένεται επίσης να εγκρίνει διαφιλονικούμενη συμφωνία με τον κρατικό ναυτιλιακό γίγαντα της Κίνας ο οποίος θα αποκτήσει μειοψηφικό μερίδιο σε ένα από τα λιμάνια του Αμβούργου, όπου υπήρξε δήμαρχος.
Η προσέγγιση του Σολτς έχει προκαλέσει αντιδράσεις στις Βρυξέλλες, ωστόσο ο ίδιος, την περασμένη εβδομάδα, διαμήνυσε κατηγορηματικά απευθυνόμενος στους ομολόγους του στην ΕΕ ότι δεν πρόκειται να υπάρξει «αποσύνδεση» από το Πεκίνο.
Η άποψη δεν υιοθετείται καθολικά στο Βερολίνο, καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία αποκάλυψε τα προβλήματα των ενεργειακών δεσμών με τη Ρωσία του Πούτιν.
Σε πρόσφατη συνέντευξη στη Süddeutsche Zeitung, η εταίρος του Σολτς στον κυβερνητικό συνασπισμό, υπουργός Εξωτερικών, Ανναλένα Μπέρμποκ, επιτέθηκε στην ενίσχυση της εξάρτησης από την Κίνα, επισημαίνοντας τον κίνδυνο να καταστεί το Βερολίνο «ευάλωτο» έναντι πολιτικών εκβιασμών.
