Η έκκληση του Ουκρανού προέδρου Ζελένσκι, σε δραματικούς τόνους ως συνήθως, για «τον ρωσικό πυρηνικό εκβιασμό» φαίνεται να έχει βάση αυτή τη φορά. Οι ρωσικές δυνάμεις έχουν καταλάβει τον σταθμό παραγωγής πυρηνικής ενέργειας της Ζαπορίζια τον Μάρτιο, λίγες ημέρες αφότου εισβάλαν στην Ουκρανία και σύμφωνα με αναφορές, πλέον τον χρησιμοποιούν για στρατιωτικούς σκοπούς.
Από την πλευρά της, η Μόσχα έχει περάσει στην αντεπίθεση, κατηγορώντας το Κίεβο πως προχώρησε σε βομβαρδισμό στην περιοχή, διακινδυνεύοντας ένα πυρηνικό δυστύχημα. Ακόμα κι αν δεν χτυπηθεί ο ίδιος ο πυρηνικός σταθμός, ο μεγαλύτερος στην Ευρώπη κι ανάμεσα στους δέκα μεγαλύτερους στον κόσμο, μία διακοπή της ηλεκτροδότησης στην περιοχή μπορεί να οδηγήσει σε μία δυσλειτουργία με καταστροφικές συνέπειες.
Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτιέρεζ, μετά τις εκκλήσεις που έκανε το περασμένο διάστημα για να σταματήσουν όλες οι εχθροπραξίες κοντά στον σταθμό, θα βρεθεί στο Λβιβ να συζητήσει με τον Ζελένσκι, μεταξύ άλλων, για την ασφάλεια του πυρηνικού σταθμού στη Ζαπορίζια. Από τη μεριά του, το Κρεμλίνο δηλώνει πως θα επιτρέψει την προσέλευση του εξειδικευμένου προσωπικού στον σταθμό για να ελέγξει την ομαλότητα της κατάστασης. Το ιδανικό βέβαια θα ήταν να παραδοθεί η ευθύνη λειτουργίας του, σύμφωνα με τις προδιαγραφές που ορίζει η Διεθνής Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας.
Η Μόσχα ωστόσο δεν φαίνεται διατεθειμένη να προβεί σε μία τέτοια κίνηση. Η πραγματικότητα είναι πως η στρατηγική τοποθεσία της Ζαπορίζια είναι ένα πολύτιμο λάφυρο για να παραδοθεί από τη Ρωσία, ειδικά σε αυτή τη φάση των πολεμικών επιχειρήσεων. Ο Βλαντίμιρ Πούτιν επανέλαβε, κατά τη διάρκεια μίας έκθεσης όπλων που εκφώνησε την ομιλία, του, πως σκοπός του ρωσικού στρατού είναι να καταλάβει εξ ολοκλήρου τη Λεκάνη του Ντονμπάς στην ανατολική Ουκρανία.
Ήδη οι ρωσικές δυνάμεις έχουν καταλάβει την περιοχή του Λουχάνσκ και κινούνται προς το Ντονέτσκ ώστε να καταλάβουν ολόκληρη την περιοχή του Ντονμπάς. Ο επικεφαλής των ρωσόφωνων αυτονομιστών του Ντονέτσκ, άλλωστε ψάχνει κάθε δυνατό σύμμαχο ενόψει της επόμενης μέρας της περιοχής, όπως φάνηκε από την επιστολή του Πουσίλιν, προς τον Κιμ Γιονγκ Ουν, όπου αναζητά διμερή συνεργασία ακόμα και με τη Βόρεια Κορέα. Έχοντας ως βασικό στόχο πλέον την εδαφική επέκταση, το διοικητικό και οικονομικό κέντρο της Ζαπορίζια, στις όχθες του ποταμού Δνείπερου είναι απαραίτητο για τον ρωσικό σχεδιασμό.
Ωστόσο η δυνατότητα ουκρανικών δυνάμεων να καταφέρνουν χτυπήματα εναντίον ρωσικών στόχων στην επικράτεια της χώρας τους έχει μεταβάλλει τους ρωσικούς σχεδιασμούς. Το να χρησιμοποιείται όμως ο πυρηνικός σταθμός για άλλους λόγους, πέρα από την ενέργεια, συνεπάγεται μεγάλους και άγνωστους κινδύνους τους ανθρώπους στην περιοχή, αλλά και ολόκληρη την ανθρωπότητα.
