Οι μεγάλες αντιδράσεις στις αλλαγές που προωθεί ο Γάλλος πρόεδρος κορυφώνονται πλέον στη χώρα, καθώς τα συνδικάτα εντείνουν τις κινητοποιήσεις, απειλώντας ένα από τα βασικά στοιχεία του πολιτικού προγράμματος του Μακρόν.
Η μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος έχει αναχθεί ως έναν μείζονα στόχο του Εμμανουέλ Μακρόν, από τη στιγμή που ο πρώην τραπεζίτης ανέλαβε τις ευθύνες του ρόλου στη Γαλλία. Ωστόσο, οι αλλαγές που προσπαθεί να περάσει αυτή τη στιγμή συναντούν μεγάλες αντιστάσεις στο πολιτικό σκηνικό της χώρας.
Ακόμα κι αν η κοινή γνώμη δεν έχει προφανώς μελετήσει τον πυρήνα των μεταβολών που προβλέπει το σχέδιο Μακρόν, έχει εστιάσει την προσοχή της στην εμβληματική αύξηση του ορίου ηλικίας από τα 62 στα 64 χρόνια. Όπως μπορεί να κατανοήσει κάποιος εύκολα, η πλειοψηφία δεν μπορεί να δεχθεί ως θετικές τις συνέπειες της μεγάλης αυτής αλλαγής, που ο Μακρόν έχει οριοθετήσει ως αναγκαία για την εξυγίανση των οικονομικών της χώρας.
Το ζήτημα αυτό άλλωστε δρα ενοποιητικά στην αντιπολίτευση, από τα πολιτικά κόμματα μέχρι τα συνδικάτα και τις οργανώσεις. Το μέτωπο εναντίον του Μακρόν στηρίζεται στη μεταβολή των ηλικιακών ορίων για να διατρανώσει την αντίθεση του στον Μακρόν.
Η κοινωνική αντίσταση μετατρέπεται πλέον σε πολιτικό πρόβλημα για τον Γάλλο πρόεδρο καθώς η κυβέρνηση δεν διαθέτει πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση. Η αντίθεση στις αλλαγές είναι πολύ μεγάλη σε ένα μεγάλο μέρος του πολιτικού φάσματος, ξεκινώντας από την παραδοσιακή αριστερά και φτάνοντας μέχρι την ακροδεξιά.
Από τη μία, η Μαρίν Λε Πεν επικρίνει διαρκώς τον Μακρόν για το δυσθεώρητο ύψος του γαλλικού χρέους και από την άλλη έχει μετατρέψει σε σημαία, την αντίσταση στην αλλαγή των ορίων ηλικίας για τη συνταξιοδότηση. Ο Γάλλος πρόεδρος απευθύνεται ουσιαστικά στους μετριοπαθείς, ελπίζοντας, με βάση το κεντρώο πολιτικό παρελθόν του, να βρει συμμάχους στην κεντροδεξιά της χώρας.
Πλέον, η γαλλική κυβέρνηση έχει να διαχειριστεί τις μεγάλες απεργίες που έχουν προκηρυχθεί σε μέσα μαζικής μεταφοράς και στη λειτουργία των σχολείων. Το μοντέλο της εξέγερσης των «κίτρινων γιλέκων» βρίσκεται σίγουρα στις ανησυχίες των γαλλικών αρχών, βλέποντας τις κινητοποιήσεις για τις διαδηλώσεις να είναι μεγάλες. Ο ίδιος ο Μακρόν θα ελπίζει αυτή τη φορά το νομοσχέδιο να μην έχει την τύχη της προηγούμενης προσπάθειας του το 2019, όπου αποσύρθηκε εν μέσω κοινωνικών αντιδράσεων και έξαρσης της πανδημίας του κορoνοϊού.
