Του Γιώργου Παυλόπουλου
Μια σύνοδος υψηλής επικινδυνότητας διεξάγεται την Παρασκευή και το Σάββατο στην Ιαπωνία και συγκεκριμένα στην Οσάκα. Μια σύνοδος που μπορεί να μην προοιωνίζεται μονομαχίες α λα σαμουράι και μέχρι θανάτου ανάμεσα στους συμμετέχοντες, μοιάζει όμως ήδη «δηλητηριασμένη» από τις κόκκινες γραμμές που έχουν τραβήξει οι διάφορες πλευρές και τις απειλές οι οποίες έχουν διατυπωθεί προκαταβολικά για βέτο και αποχωρήσεις.
Πρόκειται, βεβαίως, για το ετήσιο ραντεβού που δίνουν οι ηγέτες της αποκαλούμενης ομάδας των G20 – δηλαδή, των 20 πιο ανεπτυγμένων οικονομικά και των πιο δυναμικά αναπτυσσόμενων κρατών σε ολόκληρο τον πλανήτη. Αυτή τη φορά, μάλιστα, το ενδιαφέρον (και συνάμα ο κίνδυνος) βρίσκεται τόσο σε αυτή καθαυτή τη σύνοδο όσο και στις διμερείς συναντήσεις που είθισται να πραγματοποιούνται σε αυτές τις περιπτώσεις. Παρά δε το γεγονός ότι υπάρχουν ανοιχτά και άλλα μέτωπα, στα οποία δεν εμπλέκονται άμεσα οι Ηνωμένες Πολιτείες (όπως είναι, για παράδειγμα, το σκληρό παζάρι που διεξάγεται ανάμεσα στους Ευρωπαίους για την προεδρία της Κομισιόν και της ΕΚΤ), δεν χωράει αμφιβολία πως στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος θα βρεθεί και πάλι ο Ντόναλντ Τραμπ.
Δεν θα μπορούσε φυσικά να γίνει διαφορετικά. Από τη μία η απειλή εμπορικού πολέμου με την Κίνα και συμβατικού με το Ιράν, από την άλλη οι εκρηκτικές σχέσεις ανάμεσα σε Ουάσινγκτον και Άγκυρα – και, κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά, η προκλητική αδιαφορία του Αμερικανού προέδρου για την κλιματική αλλαγή και την λήψη μέτρων για την αντιμετώπισή της, φέρνουν τον Τραμπ να τα βάζει πρακτικά με όλους τους υπόλοιπους.
«Φωτιά» οι διμερείς συναντήσεις
Στο πρώτο ζήτημα, οι πάντες αναμένουν με αγωνία τα αποτελέσματα της συνάντησης ανάμεσα στον Τραμπ και τον Σι Τζινπίνγκ, ελπίζοντας ότι θα αποτραπεί το μοιραίο ανάμεσα στις δύο μεγαλύτερες οικονομίες του πλανήτη, που θα προκαλέσει αναταράξεις σε κάθε γωνιά του. Όσον αφορά στο Ιράν, επίσης, Ευρωπαίοι, Ρώσοι και Κινέζοι ελπίζουν να πείσουν το αφεντικό του Λευκού Οίκου πως η κλιμάκωση της έντασης και, πολύ περισσότερο, ένας πόλεμος στην ευαίσθητη περιοχή του Περσικού δεν είναι προς όφελος κανενός – αφήστε που αν συνδυαστούν με μια γενικευμένη επιβολή δασμών ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα, το τοπίο θα γίνει κυριολεκτικά εκρηκτικό.
Τεράστιο ενδιαφέρον θα έχουν και οι τετ-α-τετ συνομιλίες του Τραμπ με τον Ταγίπ Ερντογάν, που έρχονται στην πιο κρίσιμη στιγμή για τις σχέσεις ανάμεσα στους παραδοσιακούς συμμάχους του ΝΑΤΟ. Δεν είναι λίγοι, μάλιστα, εκείνοι που υποστηρίζουν πως πρόκειται ουσιαστικά για την τελευταία ευκαιρία για να επιτευχθεί συμβιβασμός και να αποτραπεί μια κατά μέτωπο σύγκρουση με απρόβλεπτα αποτελέσματα – αν και η αλήθεια είναι πως κάτι τέτοιο μοιάζει δύσκολο, δεδομένου ότι τα ρωσικά πλοία που μεταφέρουν τους S-400 που έχει αγοράσει η Τουρκία είναι έτοιμα να σαλπάρουν.
Τέλος, βαρύ είναι το κλίμα και στο ζήτημα της «πράσινης οικονομίας». Ειδικά μετά τη χθεσινή κατηγορηματική δήλωση του Εμανουέλ Μακρόν ότι η χώρα του δεν προτίθεται να υπογράψει κανενός είδους κοινό ανακοινωθέν το οποίο δεν θα περιλαμβάνει ρητή αναφορά στη Συμφωνία του Παρισιού, αλλά και δεσμεύσεις ότι τα μέτρα που είχαν καταληχθεί εκεί επιτέλους θα εφαρμοστούν. Μάλιστα, ο Γάλλος πρόεδρος αναμένεται να αξιοποιήσει και την επιστολή που δημοσιοποίησαν χθες διαχειριστές κεφαλαίων ύψους 34 τρισ. δολαρίων, ζητώντας από τις κυβερνήσεις του κόσμου γενναία μέτρα, που πάνε ένα βήμα παραπέρα από την πλήρη εφαρμογή των συμφωνηθέντων στο Παρίσι.
Προσδεθείτε, λοιπόν, και απολαύστε το θέαμα...
