Του Γιάννη Μαντζίκου
Στην ρευστότητα της κατάστασης στο Στενό του Χορμούζ, από το οποίο διέρχεται σχεδόν το ένα τρίτο της παγκόσμιας παραγωγής αργού πετρελαίου και στο γεγονός ότι οι βρετανικές ναυτιλιακές αποσύρουν σταδιακά όλους τους φρουρούς βρετανικής υπηκοότητας υπό τον φόβο σύλληψης από τις Ιρανικές αρχές, αναφέρεται ο Πάτρικ Ροτζερς αναλυτής της S-RM μιας εκ των μεγαλύτερων εταιρειών εκτίμησης γεωπολιτικού ρίσκου με έδρα το Λονδίνο.
Κληθείς από το Liberal.gr να σχολιάσει τα γεγονότα στον Περσικό Κόλπο όπου το τελευταίο διάστημα δυνάμεις του Ιράν έχουν θέσει στο στόχαστρο τους πλοία βρετανικών συμφερόντων, με τελευταίο περιστατικό την κράτηση του τάνκερ «Stena Impero» στα μέσα Ιουλίου, ο Βρετανός ειδικός αναφέρεται στην σημασία της «πρόληψης από τις ναυτιλιακές εταιρείες και στα μέτρα που λαμβάνονται σε τέτοιες περιπτώσεις». Αντιθέτως με την άποψη που λέει ότι πρέπει να ενισχυθεί η παρουσία ενόπλων φρουρών στα πλοία, ο Ρότζερς τονίζει ότι η εταιρεία του όπως και άλλες συμβουλεύουν το τελευταίο διάστημα τις ναυτιλιακές να αποσύρουν όλους τους ένοπλους φρουρούς από τα πλοία τους κυρίως όμως αυτούς που έχουν βρετανική υπηκοότητα. Ο λόγος σύμφωνα με τον Βρετανό αναλυτή έγκειται στο ότι «η παρουσία ενόπλων στα πλοία δίνει στο Ιράν πάτημα για να επιτεθεί και να πάρει ομήρους». Την άποψη του Ρότζερς επιβεβαιώνει πρόσφατο δημοσίευμα της εφημερίδας «Financial Times» η οποία επικαλείται πηγές στο Βρετανικό Υπουργείο Ναυτιλίας κάνοντας λόγο για «δεδομένη αντίληψη ότι το Ιράν θέλει να πάρει ομήρους». Με φόντο τα παραπάνω, ο Ρότζερς αναφέρει ότι προτείνονται άλλα προληπτικά μέτρα όπως «η ένταξη της περιοχής στις λεγόμενες War Risk Insurance Areas, έτσι ώστε τα πλοία και οι πλοιοκτήτριες εταιρείες να μπορούν να αποζημιώνονται σε περίπτωση εκδήλωσης επίθεσης από τους πειρατές και τα θύματα να θεωρούνται θύματα πολέμου».
Ερωτηθείς μάλιστα για τα σενάρια τα οποία κάνουν λόγο για κλείσιμο του Στενού του Ορμούζ από τις Ιρανικές αρχές, ο Πατρικ Ρότζερς δεν αποκλείει μια τέτοια κίνηση από πλευράς Τεχεράνης ωστόσο «αν αυτό συμβεί θα είναι μόνο για ένα μικρό χρονικό διάστημα καθώς αναμφίβολα θα επιφέρει συνεπειών». Πέραν όμως μιας ενδεχόμενης αντίδρασης των ΗΠΑ αλλά και άλλων χωρών με ζωτικά συμφέροντα από το εμπόριο πετρελαίου (στις οποίες ανήκει και η Κίνα), η περιοχή δεν είναι εύκολο να αποκλειστεί καθώς στο «στενότερο» σημείο της έχει άνοιγμα 25 ναυτικών μιλιών.
Τέλος το ερώτημα πολλών αν όχι όλων των ειδικών και αναλυτών είναι αν οδηγούμαστε σε έναν νέο «Πόλεμο των Τάνκερ», ο Βρετανός αναλυτής θεωρεί πως αναφερόμαστε «σε εντελώς διαφορετικές περιόδους και συνθήκες», εκείνη την περίοδο ήταν ξεκάθαρο ότι οι επιθέσεις ήταν ενορχηστρωμένες από το Ιράν στο πλαίσιο του πολέμου με το Ιράκ, τώρα υπάρχουν δρώντες που υποστηρίζονται μεν από την Τεχεράνη αλλά δεν ελέγχονται πλήρως.
