Ο εκτεταμένος εμφύλιος πόλεμος στη Λιβύη ουσιαστικά δεν έχει λήξει τα τελευταία χρόνια, ακόμα κι οι συγκρούσεις έχουν μειωθεί. Η αναβολή των εκλογών, που είχαν προγραμματιστεί το προηγούμενο έτος, ήταν χαρακτηριστική της κατάστασης που επικρατεί στην χώρα, που μοιάζει με βραδυφλεγή βόμβα. Η ανακοίνωση του Ανώτατου Συμβουλίου του Κράτος να προαναγγείλει τον αποκλεισμό του πολέμαρχου Χαλίφα Χαφτάρ από τις εκλογές μοιάζει να ανάβει το φυτίλι.
Η αναγνωρισμένη κυβέρνηση της χώρας είχε λάβει την εντολή να οδηγήσει τη χώρα στις εκλογές, ωστόσο φαίνεται πως ο βασικός στόχος της μεταβατικής κυβέρνησης είναι να παραμείνει στην εξουσία, όσο το δυνατόν περισσότερο. Ο αποκλεισμός των ατόμων με στρατιωτική ιδιότητα από τις επόμενες εκλογές, την οποία προφανώς διατηρεί και το πρώην ηγετικό στέλεχος του καθεστώτος Καντάφι στρατηγός Χαφτάρ, στην κεφαλή της παράταξης στην Ανατολική Λιβύη, απειλεί να πυροδοτήσει τις συγκρούσεις.
Η κωλυσιεργία της μεταβατικής κυβέρνησης Ντμπειμπά έφτασε μέχρι το συμβούλιο ασφαλείας, καθώς ο ειδικός εκπρόσωπος του ΟΗΕ, Αμπντουλέι Μπαδιλύ, αναφέρθηκε σκωπτικά στους «θεσμικούς δρώντες» της Λιβύης που εμποδίζουν τη διενέργεια εκλογών στη χώρα, κατά την ακρόαση του.
Η αποτυχία της μεταβατικής κυβέρνησης φαίνεται σε όλους τους τομείς βέβαια. H υπουργός Εξωτερικών Νάιλα Μανγκούς, η πρώτη γυναίκα σε αυτό το αξίωμα στην ιστορία της Λιβύης, η οποία αποτελεί συχνά την πρωταγωνίστρια εξάρσεων, στέκεται αδρανής στις επιθέσεις που δέχονται γυναίκες στη χώρα. από τη συνεχιζόμενη αστάθεια στη χώρα. Η έκθεση του ειδικού απεσταλμένου του ΟΗΕ ήταν χαρακτηριστική για την παραβίαση στοιχειωδών δικαιωμάτων του πληθυσμού.
Η Τουρκία προσπαθεί να διεισδύσει ευρύτερα στη χώρα, έχοντας επέμβει καιροσκοπικά κατά τη διάρκεια του εμφυλίου, τόσο στρατιωτικά, όσο και ενεργειακά και οικονομικά. Από τη στιγμή που η κυβέρνηση της Τρίπολης κατάφερε να κρατηθεί στην εξουσία, με τη βοήθεια της Τουρκίας, η Άγκυρα προσπαθεί να το εκμεταλλευθεί όσο μπορεί, ξεκινώντας από το παράτυπο τουρκολιβυκό συμβόλαιο μέχρι την παρουσία μισθοφόρων και τις συμφωνίες πολύπλευρης συνεργασίας που υπεγράφησαν το τελευταίο διάστημα.
Ενώ τον Δεκέμβριο συμπληρώνονται 7 έτη από την υπογραφή της πολιτικής συμφωνίας, μετά από παρέμβαση του ΟΗΕ, για τη λήξη των εμφύλιων συγκρούσεων στη Λιβύη, η κάθε προοπτική σταθερότητας φαίνεται ακόμα φενάκη. Η απόπειρα να καταδειχθεί η ελληνική παρουσία στη Λιβύη αντιμετωπίζει σημαντικά εμπόδια, καθώς η Τουρκία φαίνεται να επηρεάζει καθοριστικά την κυβέρνηση της Τρίπολης, που διατηρεί ακόμα τη διεθνή αναγνώριση.
Η επιλογή της Αθήνας να μην αντιμετωπίζει την κυβέρνηση της Τρίπολης ως τη μόνη εξουσία στη χώρα, όπως είναι η de facto κατάσταση, φαίνεται να έχει θορυβήσει το καθεστώς Ντμπειμπά. Το διπλωματικό επεισόδιο με το υπουργείο Εξωτερικών της Λιβύης κατά την επίσκεψη του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών στη χώρα δείχνει την προσπάθεια του λιβυκού καθεστώτος να επιβάλει τις δικές του στοχεύσεις, τη στιγμή που η ουσιαστική διχοτόμηση της χώρας φαίνεται πιο κοντά από μία μακροχρόνια ομαλοποίηση.
Η πλευρά του Χαφτάρ, που ελέγχει ουσιαστικά την Ανατολική Λιβύη δεν είναι διατεθειμένη ούτε να παραδώσει τις πηγές ισχύος της, ούτε δήλωνε να ευθυγραμμιστεί με την Τρίπολη, όσο κι αν η Δύση ανέχεται μία κυβέρνηση, της οποίας η διάρκεια της θητείας της έχει παρέλθει.
